Winterrevue Extra Large
Van Dale definieert traditie als een ‘oude gewoonte van een (grote) groep mensen’. Toen zo’n zes jaar geleden aangekondigd werd dat Theater Elckerlyc de revue tijdens de winter naar ’t Stad wou halen, hoopten producenten Nico Warrinnier en Dirk Van Vooren om een revue-traditie terug leven in te blazen. Het moest ook een vernieuwde revue worden, een versie 2.0! Wat dat juist ging geven wist niemand, ook regisseur Stany Crets niet. Maar met de première van de vijfde jaargang van de Winterrevue, staat die vernieuwing al goed op punt en kunnen we kalmpjes aan ook al van een traditie spreken.
De (XL-)revue 2.0 staat als een huis!
Een XL-editie beloven de affiches. En dat heeft niets te maken met special guest Luc Caals, alhoewel de combi Caals en Van Vooren sowieso ‘larger than life’ is! Maar nee, het extra large gegeven slaat onder andere op meer muzikanten, meer glitter & glamour en meer humor. Aan alle beloftes wordt dan misschien niet voldaan (zo zijn er gelukkig niet meer pluimen), maar deze versie is een mooi showmodel van de revue 2.0! Het is ondertussen ook duidelijk waar deze gepimpte revue voor staat: meer songs, waaronder veel medleys en flitsende sketches en wanneer er iets visueel minder boeiend is, wordt er veelvuldig gebruikt gemaakt van het dansensemble. Dit alles wordt handig in elkaar verweven zodat het constant top entertainment blijft.
Het dansensemble en choreograaf Laurent Flament verdienen niets dan lof
Aan deze vijfde editie zijn er veel heel hoogstaande aspecten. Het script, daar valt al niets verkeerd over te zeggen. De komische kwaliteiten van Dirk Van Vooren, Britt Van Der Borght, Patrick Onzia en Luc Caals komen hier volledig tot hun recht. De belichting doet een zeer grote stap vooruit sinds de vorige editie, met twee volgspots die er niet alleen voor zorgen dat de protagonisten in het licht staan, maar ze helpen ook dadelijk met de juiste focus te leggen. Nu nog de onnodige momenten van publieksverblinding eruit halen en het is top. Ook de visuals op de talrijke led-schermen zijn stemmig en versterken de sfeer. Een zeer leuk extraatje zijn de kleine paneeltjes, ze brengen een extra diepte. Het dansensemble en choreograaf Laurent Flament verdienen niets dan lof, ze staan zeer veel op het podium en telkens brengen ze een meerwaarde door de energie en het plezier dat ze uitstralen. Er is duidelijk heel hard gewerkt want hun bewegingen zijn gemillimeterd juist.
Het grootste probleem op deze première is het geluid. Te scherp en het lijkt niet van het podium af te komen alsof de monitoring de zaalspeakers overstemt. Zowel de zang als de gesproken gedeeltes missen hierdoor verstaanbaarheid en warmte. De impact is het grootste op de zangers, want Laurenz Hoorelbeke en Helle Vanderheyden komen niet tot hun recht zoals je van hen verwacht. Enkel Ann Van den Broeck en Patrick Onzia blijven enigszins imponeren. De keuze van de minder bekende nummers lijdt hier ook onder. Wil je het publiek helemaal meekrijgen in deze nummers, moeten die volledig binnenkomen en dat gebeurt dus niet. Het XL-orkest heeft hierdoor ook niet de knallende impact die het zeker en vast kan geven. Als dit bijgestuurd kan worden, dan vliegt het dak gegarandeerd elke avond van de Elckerlyc!
Een feestje waar iedereen bij de finale met plezier mee viert
De Winterrevue XL is een voltreffer. Zelfs tegengewerkt door een minder goede geluidstechniek, blijft het een feestje waar iedereen bij de finale met plezier mee viert. Revue 2.0, check, binnen vijf jaar 3.0? Dan spreken we zéker al van een traditie!
De Winterrevue speelt nog tot en met 12 januari in Theater Elckerlyc te Antwerpen. Meer informatie & tickets vind je op www.winterrevue.be.
Door Patrick Defort
Foto’s: Wendy de Noier