Wim van den Driessche

Twee van de belangrijkste mannen in het leven van Annie M.G. Schmidt waren alvast haar vader Johannes en haar partner Dick Van Duijn. In Was Getekend, Annie M.G.Schmidt worden beide heren vertolkt door één acteur: Wim van den Driessche. Musical Vibes sprak met hem.

Ontroering en humor

Hoe ben je in Was Getekend, Annie M.G. Schmidt terechtgekomen?

Ik heb auditie gedaan voor Paul (Eenens, de regisseur). Ik kende hem nog van bij Next To Normal en zelfs nog van bij Elisabeth, jaren geleden! Gewoon auditie gedaan dus en de rol gekregen.

Een dubbele rol dan nog, vader en partner?

Ja. Daarvan ligt de basis in het feit dat Annie Schmidt zelf altijd zei dat ze met haar vader getrouwd was. Blijkbaar was er een hele grote gelijkenis tussen Dick en haar vader. Ze zal zeker ook wel op zoek geweest zijn naar een vaderlijk type en van daaruit is er dan eigenlijk heel slim gekozen om één acteur die twee rollen te laten spelen.

Hoe maak je het onderscheid tussen beide mannen?

Eigenlijk gebeurt dat tekstueel. Het feit dat de schrijver een andere taal gebruikt, maakt dat er een ander personage komt. Ik ben niet het type dat met een of andere houding het verschil gaat geven, dat is niet mijn soort acteren. Dat zou eerder kunstmatig kunnen overkomen, denk ik. Ik geloof heel erg in organisch kijken wat er gebeurt als ik de tekst zeg. Dat is voor mij acteren. Ik zeg mijn tekst, wat gebeurt er dan? Niet zozeer van die ingrepen van buitenaf.

De naam Annie M.G, was voor mij niet echt bekend, dat leefde bij ons in Oost-Vlaanderen helemaal niet

Had je iets met Annie Schmidt voor dit verhaal?

Bitter weinig! Ik heb hier al dikwijls moeten vloeken in de kerk. Bij ons in Vlaanderen was ze nu eenmaal niet zo bekend. Mijn moeder was geabonneerd op de Margriet en daarin was er een pagina voor kinderen. Ergens in de jaren ’70 is er een periode geweest dat er daar wel iets stond van Jip en Janneke of van Puk van de Petteflet. Dat las ik dan ook wel. Sebastiaan de spin is ook zo’n gedicht dat tot bij ons is gekomen. En daar stopt het. Als kind had ik ook helemaal geen idee dat het haar werk was. Die naam was voor mij niet echt bekend, dat leefde bij ons in Oost-Vlaanderen helemaal niet. Sommige liedjes kende ik wel, maar had ik geen idee van dat die van haar hand waren.

Wat vind je van haar levensverhaal?

Wat mij eigenlijk het meest interesseert is de voorstelling. Deze is gebaseerd op een biografie die we allemaal natuurlijk hebben gelezen, maar dan is dat gedaan. Ik wil geen slaaf zijn van dé waarheid, ik wil graag een interessante vertellijn voor mijn personage. De feiten komen wel uit het boek, maar dat zijn nog geen scènes. Dat moet dus nog vertaald worden in een spel. Voor mij persoonlijk vind ik dat Dick Van Den Heuvel cadeautjes heeft geschreven. De scènes die ik mag spelen zijn dingen die ik heel graag doe, daar ben ik heel echt blij mee!

Kijk je uit naar de tour?

Het is van Next To Normal geleden dat ik het gedaan heb. Maar dat is eigenlijk iets wat ik heel graag doe. Ik rij dan zelf met de wagen op en af, veel kilometers, maar ik doe dat gewoon graag. Ik speel heel graag in grote producties en touren is leuk omdat je dan veel plaatsen en theaters te zien krijgt.

Ik wil geen slaaf zijn van dé waarheid, ik wil graag een interessante vertellijn voor mijn personage

Wat is voor jou de beste reden om te komen kijken?

Er zit heel veel ontroering in maar ook, en dat heeft heel veel te maken met ons jong ensemble, een heel deel humor. Ons ensemble bestaat uit allemaal echte vakmensen, wat ook te maken heeft met het feit dat tegenwoordig iedereen ook een degelijke opleiding heeft gevolgd, dat merk je ook goed. We hebben een groep jonge mensen die heel veel engergie meebrengt. Ze komen ook zelf met voorstellen. Dat maakt dat er ontzettend veel humor in steekt. Het is dus een echte avond ontspannend theater.

Was Getekend, Annie M.G. Schmidt is van 22 september 2017 tot en met 14 juli 2018 te zien in verschillende Nederlandse theaters. Meer informatie en tickets vind je op www.stage-entertainment.nl.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier