Wat een soep
In 1990 gingen grootmeesters Gaston en Leo hen voor. Vandaag, 27 jaar later, staan Ben Bervoets en Jerry Verhaert van Take Twee Producties drie weken lang met de deurenkomedie Wat een soep in De kleine fakkel in Antwerpen.
Deurenkomedie in de kleine fakkel
Ben en Jerry (nee, niet die van de ijsjes) zijn als broers voor elkaar. Al jaren maken en spelen ze de leukste komedies onder eigen vlag. De twee voelen elkaar zo goed aan dat de dynamiek tussen het duo bijna identiek is aan die van Gaston en Leo. Dat Jerry dan ook nog eens een stem heeft die als twee druppels water op die van Leo lijkt, maakt dat je soms echt denkt dat de twee grootste comedians van Vlaanderen terug tot leven zijn gekomen. Toch wil het duo hun grote voorbeelden niet kopiëren. “We proberen er toch altijd onze eigen ’touch’ aan te geven. Al is het een grote eer dat mensen wat van Gaston en Leo bij ons terugvinden”, zegt Ben ons na een geweldige voorstelling van Wat een soep in het keldertheater van het Fakkelteater.
Ben en Jerry zijn fenomenaal als de twee broers en vinden niks leuker dan elkaar op de scene ook wat uit te dagen
Wat een soep speelt zich af in de woonkamer van Marleen (Ilse Janssens) en Charles (Ben Bervoets). Het koppel is al twintig jaar getrouwd en nodigen Robert (Jerry Verhaert), de broer van Charles, uit om zijn nieuwe vrouw Marielle (Liesbet Verstraeten) te komen voorstellen. Marielle stuurt in eerste instantie echter haar kat omdat haar moeder gevallen is. Als dan plots Marinelle (Cathy Petit), de Amerikaanse minnares van Charles voor de deur staat, ontstaan er lepe plannetjes, misverstanden en hilarische situaties die je enkel in een deurenkomedie tegenkomt.
De voorstelling zelf duurt 90 minuten, maar dat gevoel heb je nooit. Het stuk gaat als een trein. Dat komt grotendeels door het goede spel van de cast. Eén voor één zetten ze een geweldig personage neer. Ben en Jerry zijn fenomenaal als de twee broers en vinden niks leuker dan elkaar op de scene ook wat uit te dagen. Ilse Janssens zet een geweldige Marleen neer en een betere Marinelle en Marielle (met feilloos Limburgs accent) had de productie niet kunnen voorzien.
Humor is een moeilijk genre met een dunne lijn, maar de cast slaagt er goed in zelden in overdrive te gaan
De zaal lag het volledige stuk plat van het lachen en dat bevestigd dat Take Twee kleinschalig theater heel kwaliteitsvol kan brengen. Humor is een moeilijk genre met een dunne lijn, maar de cast slaagt er goed in zelden in overdrive te gaan. Wat zo belangrijk is bij een komedie.
Dat dat ook bij het publiek aankomt, bewijst de ticketverkoop. Op 26 oktober speelt de cast een extra voorstelling wegens groot succes. Kaarten zijn te verkrijgen via de website van het Fakkelteater: www.fakkeltheater.be.
Door Lien van Doorslaer
Foto’s: Patrick Defort