Verliefd op Ibiza de musical
Na de film uit 2013 kon een musical niet uitblijven: Verliefd op Ibiza gaat op tournee langs de Nederlandse theaters. Met interessante keuzes in castleden, enigszins vlakke muziek en af en toe pijnlijk spel weet de musical niet altijd te overtuigen.
Verhaal over acceptatie
Iedereen uit de familie van vergeten popicoon Lex is deze zomer hopeloos verliefd. Op nieuwe gezichten, op oude bekenden, op nieuwe kansen, op waanideeën en op het zonnige Spaanse eiland Ibiza. Oude romances worden tegen beter weten in afgestoft en nieuwe liefdes zoeken onzeker hun weg. Verliefd op Ibiza is een verhaal over dat ene eiland waar vijftigers veertig willen zijn, veertigers dertig en waar twintigers de weg kwijt zijn. Over het doorbreken van vooroordelen en het wonderlijke fenomeen dat we ver weg van huis, onder die verraderlijke vakantiezon, toch allemaal wat meer durven. Een ‘romantische komedie musical’ die het net even anders durft te doen.
Gelukkig maakt de opkomst van de hilarische Mylene d’Anjou (Irma) veel goed. Haar spel is super en zang klinkt heerlijk
In de eerste akte is het enorm zoeken naar realistisch spel. Het geheel voelt houterig aan en de spelers lijken aan elkaar te moeten wennen. De liedjes zouden het goed moeten maken, maar omdat het even inkomen is met de melodieën, het enthousiasme nauwelijks merkbaar is en de zang soms onverstaanbaar, is dit niet het geval. Hierdoor lijkt ook het publiek onrustig te worden. Gelukkig maakt de opkomst van de hilarische Mylene d’Anjou (Irma) veel goed. Haar spel is super en zang klinkt heerlijk. Zij laat een fijne chemie zien tussen haar en Samir Hassan (Moussa), die eveneens fantastisch speelt en zingt. Guido van der Spek (Kevin) heeft de goede, lekker Nederlandse stem en nuchterheid in het geheel en is als acteur overtuigend, samen met Joris de Hoop (Julian). Johnny Kraaijkamp moet er even inkomen, maar heeft de lachers op zijn hand naarmate het stuk vordert. Helaas is het af en toe pijnlijk om te kijken naar het spel en de zang van Chris Tates (Lex) en Laura Ponticorvo (Elza). Het spel is erg over the top, irritant (het vloggen van personage Elza) en de zang niet altijd zuiver. Ook passen de stemmen niet helemaal bij de rest van de cast. De tweede akte is er gelukkig een veel beter gevoel. Er lijkt meer chemie te zijn, het enthousiasme groeit en de muziek went. Het laatste liedje brengt dan ook eindelijk een beetje een feestelijk gevoel naar boven, wat eigenlijk vanaf de allereerste minuut de bedoeling van deze voorstelling is.
Het verhaal is losjes, af en toe onduidelijk en te snel en wordt pas tegen de pauze aan grappig. De voorstelling blijft je niet bij en het beloofde zomerse gevoel blijft achter. De boodschap in de voorstelling, dat liefde in verschillende vormen en maten komt en dat bij jezelf blijven het belangrijkste is, wordt door de tegenvallende eerste akte niet altijd duidelijk. Wel zit er een mooie bedoeling achter en kom je hier tijdens een grote ruzie echt achter. Het beetje choreografie is echt een ‘moetje’, er lijkt weinig aandacht aan besteedt en gaat vaak ongelijk. Het decor is simpel maar mooi, met een duidelijk doel die op twee manieren gebruikt wordt, en er worden verder niet veel rekwisieten gebruikt. Aan de kleding lijkt veel aandacht besteed en de outfits springen eruit, net als het prachtige toneelbeeld.
De voorstelling blijft je niet bij en het beloofde zomerse gevoel blijft achter
Al met al is Verliefd op Ibiza geen ‘must see’. Het spel blijft oppervlakkig, de zang niet overtuigend en het verhaal is niet uitgediept en af en toe veel te plotseling. De voorstelling mist energie en vreugde, maar vertelt wel een verhaal over acceptatie, liefde voor alle leeftijden en kan op momenten grappig zijn.
Verliefd op Ibiza speelt nog tot en met mei 2020 in verschillende theaters in Nederland. Kijk voor meer informatie en kaarten op rep.nu.
Door Annemarijn Clement
Foto’s: Annemarijn Clement