Vergeet Barbara
Bij de start van Vergeet Barbara kon Will Tura natuurlijk niet ontbreken. De Keizer van het Vlaamse lied kwam uit eerste hand bekijken en beluisteren welke musical Studio 100 heeft gebrouwen met zijn muziek als rode draad. Samen met echtgenote Jenny en dochter Sandy zag hij dat deze luchtige, muzikale komedie, een stijlbreuk is met alle eerdere musicals die Studio 100 reeds in Puurs bracht. Eentje dat de omschrijving ‘feel good’ niet gestolen heeft.
Een bommetje van plezier
Vergeet Barbara heeft zoals de meeste komedies, niet de meest uitgewerkte plot. Vader Willy heeft na vermeend overspel, moeder Elisabeth met haar koffers buitengezet en hun drie zonen alleen grootgebracht. Nu, in de hete zomer van 1976, komt het verleden terug naar boven omwille van verschillende gebeurtenissen. De komst van Barbara, een knap meisje in een even knappe sportwagen is de grootste trigger. Tijdens het grote dorpsfeest in Dorpegem komt alles tot een feestelijke ontknoping.
Een van de grootste troeven van Vergeet Barbara: het ensemble krijgt de ruimte om te knallen
Geen bewegende tribunes voor Vergeet Barbara. Geen vergetelheid, want de soms indrukwekkende decorstukken bewegen des te meer en hebben de ruimte duidelijk nodig. Zo ga je in een oogwenk van binnen in een typisch dorpscafé naar buiten op de dorpsplaats, waar er ruimte is voor sportwagens, een festivalpodium tot een hele kermiskoers. De ruimte wordt optimaal benut en gevuld.
De plot van deze musical is licht, maar niet té, de auteurs hebben hier een goed evenwicht gevonden. Dat resulteert in ene van de grootste troeven van Vergeet Barbara: het ensemble krijgt de ruimte om te knallen. Met indrukwekkende choreo’s, live zang (ook als ze off-scène zijn), leuke rolletjes en een energie waarop Robert Oppenheimer jaloers zou zijn geweest. Dit ensemble is een bommetje van plezier. Wat niet wil zeggen dat de hoofdpersonages er voor spek en bonen bijlopen. Het verhaal is uit het leven gegrepen en alle karakters kunnen zo uit je eigen woonplaats geplukt zijn. Hier en daar zou er net iets meer naar de emotie gezocht mogen worden in de enkele scènes die de ruimte daartoe geven, maar al bij al is het geschetste plaatje geloofwaardig.
Het collectieve geheugen wordt dankzij deze musical nog eens goed opgefrist
Een ander grote speler is de kostuum- en pruikenafdeling. Deze mensen weten de sfeer van de zomer van ’76 perfect mee neer te zetten! Kleuren, stofjes, lange haren, … Hopelijk wordt het in juni (wanneer Vergeet Barbara herneemt) niet zo warm als in ’76! Dan blijft er nog de absolute ster: de muziek van Will Tura. Wie de nummers niet dacht te kennen, moet zeker toegeven dat ze toch bekend in de oren klinken. Het collectieve geheugen wordt dankzij deze musical nog eens goed opgefrist. Het wordt ook duidelijk dat deze nummers niet altijd evident om te zingen zijn en dat Will zijn titel van Keizer niet gestolen heeft!
Vergeet Barbara is een leuk tussendoortje. Voor 100 minuten word je in een zomers sfeertje meegenomen naar een dorpje vol mooie en leuke mensen waar alle probleempjes tot een goed einde komen. Eind goed, feel good.
Voor meer informatie & tickets surf je naar www.vergeetbarbara.be
Door Patrick Defort
Foto’s: Bart Meeus