Twee Vrouwen

Hummelinck Stuurman durfde het aan om na de toneelversie van De ontdekking van de hemel wederom een boek van Harry Mulisch te vertalen voor de bühne. Afgelopen zaterdag ging de voorstelling Twee vrouwen in de Haarlemse schouwburg in première.

Fraaie bewerking van Twee vrouwen

In 1975 verraste Mulisch zijn lezers met de buitengewoon helder geschreven liefdesroman Twee Vrouwen. Het thema was destijds opzienbarend, maar anno 2017 is de taboe op een lesbische liefdesrelatie wel enigszins opgeheven. Hier lag een mooie taak voor dramaturge Janine Brogt en regisseuse Hanneke Braam (jawel, tevens twee vrouwen) om dit literaire pareltje om te buigen naar de moderne tijd zonder zijn glans te verliezen. Brogt heeft een ingenieuze bewerking gemaakt waarbij we als bezoeker kijken naar een ‘play in a play’. Braam heeft er vervolgens voor gezorgd dat dit raamwerk geen wirwar van personages en verhaallijnen is geworden. Brogt en Braam; twee vrouwen die samen een fraaie theatrale kader hebben geschept als basis voor een mooie voorstelling.

Janine Brogt heeft een ingenieuze bewerking gemaakt waarbij we als bezoeker kijken naar een ‘play in a play’

Dit kader is voortreffelijk ingevuld door Renée Soutendijk, Roos van Erkel en Chris Tates. Soutendijk speelt de kordate actrice Simone, een gescheiden vrouw die de rol van Laura vertolkt. Personage Laura wordt verliefd op de zwijgzame en raadselachtige Sylvia, gespeeld door Bente (Van Erkel), en deze intense verliefdheid haalt haar leven volledig overhoop. Alfred (Tates), de ex-man van Laura, kan deze voor hem ‘vernedering’ niet aanzien en het begin van een liefdesdrama is daar. Soutendijk en Van Erkel ( beiden hebben toevalligerwijs Het meisje met de rode haren gespeeld) schakelen moeiteloos over tussen hun rollen en vullen elkaar naadloos aan. Tates zorgt als derde man voor de nuchtere noot en balans in het verhaal.

Twee vrouwen is een geslaagd theaterstuk, waarbij een lach en een traan vlak naast elkaar leven

Hoewel de verhaallijnen van de acteurs en de boekpersonages hier en daar met elkaar overeen komen, is dit door de slimme lichtschakeringen (Stefan Dijkman) niet verwarrend. Het decor (Ellen Klever) is budgettair verantwoord gehouden, maar daardoor niet minder functioneel. Door het Droste-effect, is er de mogelijkheid gecreëerd om met een kritische noot te verwijzen naar de roman van Mulisch en de bestaande theatergewoonten. Op deze manier hebben Braam en Brogt het stuk hedendaags gemaakt.

Twee vrouwen is een geslaagd theaterstuk, waarbij een lach en een traan vlak naast elkaar leven. Nog te zien tot en met 19 mei 2017 in de Nederlandse theaters. Kijk voor meer informatie op www.hummelinckstuurman.nl.

Door Anna Stam

Foto’s: Ben van Duin