Tim Saey en Jeroen Logghe

Welk verhaal is er leuk zonder een hele valse slechterik? Zelfs in de meeste sprookjes is er een. Tijdens zijn periode op de troon kruisten er velen het pad van koning Albert. Deze slechte figuren worden in de musical Albert 1 gebundeld in enkele personages, waarvan Herr Ludwig von Waldeck-Pymont er eentje is. Ook de aanstokers van het Vlaams Nationalisme zal de koning vreselijk gevonden hebben. Musical Vibes sprak met Tim Saey (Herr Ludwig en understudy van Albert) en Jeroen Logghe (o.a. een vreselijke schreeuwlelijk, maar eveneens understudy voor Herr Ludwig).

Om fier op te zijn

Hoe is de première voor jullie verlopen?

Jeroen: Ik denk zeer goed en heel vlotjes. Het was een hele hectische repetitieperiode met zoveel volk op de scène, zoveel kostuums en attributen. Er moest ook in een enorm korte tijd gerepeteerd worden. We hadden maar drie weken om alles in elkaar te steken. Uiteindelijk denk ik dat alles wel goed verlopen is en er iets staat waar we toch wel fier op mogen zijn.

Tim: Ik denk dat het een première was zoals die moet zijn. Met een gezonde adrenalinekick die je bij iedereen kan voelen. Iedereen wou er vandaag echt nog een schepje bovenop doen, maar net niet te veel, dat zat wel goed. Vaak heb je ook dat mensen op een première alles willen geven, maar er net over gaan en dat was vandaag niet. Ik denk dat we in dat opzicht een hele goede première hebben gehad.

Jeroen: Ja, dat is zo. Iedereen was echt goed gefocust.

Kunnen jullie kort jullie rollen schetsen?

Tim: Ik ben Herr Ludwig von Waldeck-Pyrmont, de gezant van de Duitse Keizer. Ik ben een beetje de ‘bad guy’ in het stuk. In het begin kom ik onderhandelen met de koning over een eventuele doortocht van Duitsland door België. Want zo wilde Duitsland Frankrijk aanvallen. Albert weigert dit, want België wil neutraal blijven. Ik ben dus de kerel die de koning blijft tergen en uiteindelijk de oorlog aankondigt. Ik breng een beetje de oorlog met mij mee. Dan heb ik ook nog interesse in een meisje die dat niet zo aangenaam vindt. Ik ben niet echt een tof personage. Maar het is heel leuk om te spelen. Het is altijd leuk om een slechterik te zijn, want dan kan je dingen doen die je anders niet mag doen. Dat is echt plezant.

Jeroen: Ik ben vanalles in deze musical: ik ben een lakei, een soldaat, een Congolees en een flamingant. Ik zit in het professioneel ensemble en wij zingen ook live mee. We spelen allemaal heel veel verschillende personages. Daarnaast ben ik ook understudy van Herr Ludwig. Het is allemaal heel fijn om te doen.

In dit soort enscenering is het voornamelijk heel moeilijk omdat je zoveel verschillende mogelijkheden hebt, niet enkel links of rechtsaf

Hoe lang heb je kunnen oefenen op je understudy rol?

Jeroen & Tim: (lachen) Volgende vraag misschien?

Jeroen: Niet lang. We moeten onze understudy repetitie eigenlijk nog krijgen.

Tim: Ik ben understudy van Albert, dat kan ook nog wel spannend worden. Ik mag gerust ziek worden, denk ik, want ik heb een hele goede vervanger. Maar ik hoop alvast dat Lucas niet ziek wordt.

Is het niet moeilijk om als understudy in een rol te kruipen?

Tim: In dit soort enscenering is het voornamelijk heel moeilijk omdat je zoveel verschillende mogelijkheden hebt. Het is hier niet links of rechtsaf, maar links, links trap omhoog, in het midden, rond het meer, rond het kasteel, noem maar op. Ik denk dat het op zich niet zo moeilijk is om de rol neer te zetten, maar eerder om het gedaan te krijgen. Want ik zie Lucas wel van her naar der lopen, maar ik heb het zelf nog nooit gezien langs de voorkant. Dus ik weet niet wat hij exact doet op het podium, waar hij gaat, waar hij zich moet omkleden en waar de volgende startpositie is. Dat is de grootste moeilijkheid. Een tekst leren kan iedereen.

Jeroen: Het belangrijkste als understudy vind ik ook dat je niet zomaar klakkeloos kopieert, maar het toch ook nog een beetje eigen maakt. Het is dan wel belangrijk langs waar je opkomt en afgaat, maar daar tussen moet je binnen de lijnen van je personage ook nog iets van jezelf kunnen meegeven.

Wat is voor jullie de grootste moeilijkheid in Albert 1?

Jeroen: Voor mij de snelle kledingwissels. Dat is soms tot op de seconde juist. Ik kan dan maar net op tijd klaar gaan staan voor het licht aangaat. Ik heb twaalf kledingwissels op ongeveer even veel scènes. Soms loop ik rond met vier broeken over elkaar aan.

Tim: Ik amuseer me eigenlijk goed. Ik heb maar een moeilijke kledingwissel, maar daar heb ik goede hulp, dus dat gaat allemaal vlot. Op ‘Hollywood’ heb ik even gevloekt, omdat ik daar twee kostuums boven elkaar aanheb. Het kostuum voor de volgende scène heb ik dan onder mijn wit kostuum aan. Daarin tapdansen vraagt wel wat meer zweet. Het spelen met Lucas is ook een grote uitdaging. Ik kijk enorm naar hem op natuurlijk, want hij is echt een ongelooflijke acteur. Maar hij zegt alle dagen andere dingen. Hij weet wel hoe en wat hij moet zeggen, maar vult dat zelf een beetje in. Zeer mooi, want elke dag heb ik gewoon een échte Albert die tegen me spreekt. Maar het moeilijke daaraan is dat ik moet reageren op wat hij juist zegt. Op die manier verplicht hij je wel om in de scène te zitten en dat is gewoon zalig. Aan de andere kant spreek ik wel Duits tegen hem en eigenlijk spreek ik geen woord Duits. Echt niks. Dus als ik hem net iets anders moet antwoorden, dan wat ik gewend ben, kan het wel een probleem geven.

Jeroen: “Deutsch mit haren auf” (lacht).

Tim: Dat was eigenlijk wel het moeilijkste, dat Duits onder de knie krijgen zonder in een karikatuur te vallen.

De vrijwilligers doen alles met volle passie en dat is zo leuk

Hoe is het om met zoveel volk in een productie te werken?

Jeroen: Druk.

Tim: Enorm druk, maar ook wel fijn wanneer je ziet hoe gepassioneerd al die mensen zijn. Wij gaan al eens vlugger zagen over tekortkomingen en die mensen komen elke keer met hun volle goesting. Zij nemen verlof om hier te komen spelen en het is fantastisch om te zien hoe ze er voor gaan.

Jeroen: Het is hier ook een beetje ‘ons ken ons’ en dat is er ook zalig aan. De dochter speelt mee, de vader werkt mee aan het decor, de moeder helpt naaien aan de kostuums en de nonkel staat achter de bar. Het is echt een kleine, grote familie.

Tim: Je hebt ook veel mensen die verschillende dingen doen. Ik ken iemand die het decor mee bouwt en mee staat in de ‘Belle Epoque’ en wie weet wat nog allemaal.

Jeroen: Het zijn ook stuk voor stuk leuke mensen. En wat Tim ook zegt: super enthousiast. Er is nooit iets teveel gevraagd, ze doen alles met volle passie en dat is zo leuk.

Welke scène is voor jezelf het mooiste moment in de show?

Tim: Ik heb enerzijds de verkrachtingsscène met Anne. Dat is niet de leukste scène om te zien, denk ik, maar die is enorm uitdagend. Maar het zaligste moment voor mij is de solo die ik zing boven op de rots. Je staat daar op een machtige plek, ver boven alles. Het is ook een zalig stuk muziek. Ik vind dat een van de mooiste nummers die Sam geschreven heeft. Heerlijk om te zingen en het is echt wel kicken als je daar dan mag staan.

Jeroen: Voor mij is het als flamingant. Ik sta dan ook bovenaan en verkondig daar de rechten van de Vlamingen. Ik mag keihard protesteren en dan volgt het nummer ‘Weg met Albert’. Dat is echt een fantastisch nummer, heel sterk. Heel mooi om daar dan in het midden van die brug te staan.

Tim: Straffe muziek toch hé.

Jeroen: Ja, dat mag gerust gezegd worden: “Sam Gevers heeft echt fantastische muziek gemaakt.”

Compinist Sam Gevers durft er hard in doorgaan om het ons niet te gemakkelijk te maken, maar uiteindelijk lukt dat wel

Is het op sommige momenten niet uitermate moeilijk om te zingen?

Tim: Ja, dat mag ook gezegd worden! Sam Gevers heeft hele mooie muziek gemaakt, maar het is rotmuziek om te zingen (lacht).

Jeroen: Met constante maatwisselingen. Als je de partituren bekijkt, dat is echt zot.

Tim: Je hoort dat het door een percussionist geschreven is. Er zitten songs in met 7/8, afgewisseld met 10/8 enzovoort. Het is heel veel tellen, maar dat maakt het ook net rijk, want weinig componisten doen dat. Hij durft dat wel aan omdat hij zijn percussieverleden heeft. Hij durft er hard in doorgaan om het ons niet te gemakkelijk te maken, maar uiteindelijk lukt dat wel en dan is het wel echt vet.

Wat zijn jullie plannen na Albert 1?

Jeroen: Ik ga A Chorus Line doen in Nederland. Eind september beginnen we daarvoor te repeteren en midden november gaan we in première. Dat speelt dan tot eind april en ik kijk hard naar uit.

Tim: Na Albert 1 begin ik te repeteren voor een kindervoorstelling met Jolijn Antonissen. Daarmee gaan we in scholen rondtrekken: Lotta en de Pestvogel. Ik ga de rol van Tom Dewulf daarin overnemen, omdat hij in Duitsland werkt. Ik ga ook een nieuwe musical schrijven met een BV waar ik nog niets over mag vertellen. Verder ben ik veel bezig met mijn band Xqueeze en mijn muziekproject Sing Us a Song. Op zich ben ik tegenwoordig meer met muziek bezig dan te spelen. Die eigen projecten beginnen ook mooi te lopen, dus ik weet wel wat gedaan.

Albert I speelt van 11 tot en met 30 augustus op het Kasteel de Merode te Westerlo. Meer informatie en tickets vind je op www.historalia.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier