Tien om te Zien

Met Tien Om Te Zien, de musical, brengt Studio 100 een tweede feel-good musical naar het pop-up theater te Puurs. Met enkele door elkaar lopende dunne verhaallijnen weten ze de muziek, de sfeer en de Vlaamse muziek uit het TOTZ-tijdperk te laten blinken alsof er geen dertig jaar stof op verzameld ligt. Een leuk ontsnappingsmomentje voor deze donkere eindejaarsdagen!

Nostalgie of nieuwe oude muziek troef

Er zijn drie duidelijke verhaallijnen in deze musical te onderscheiden. Bobby V, de charmezanger die aan de top van de Vlaamse showbizz staat en meer dan ooit moeite heeft om in de kast te blijven. Marijke en Luc, een oerdegelijk koppel dat verstrikt geraakt in de netten van dezelfde showbizz en de doortrapte manager van Bobby. En dan hebben we nog Steven en Anne nog. Hij stoere laatstejaars en zij energieke stagiair productie bij de TV. Wanneer alles verkeerd loopt in hun relaties, besluiten Luc en Steven, samen met BV-kapper Davy, de allereerste boysband van Vlaanderen te starten. Hun einddoel: Tien om Te Zien halen!

Ijzersterk ensemble, vlotte regie, slimme decors, licht en de kostuums en het haar van de 90’s; Alle ingrediënten zijn aanwezig

De dunne verhaallijnen zijn voldoende om als kapstok te dienen om de sfeer en de muziek uit die gouden periode voor de Vlaamse muziek terug te brengen. Want dat is de sterkte van deze musical. De 40-plussers worden met gemak terug gekatapulteerd naar die tijd van fluo trainings en permanenten. De tijd van de Soundmixshow en Amedee. De tijd van zorgeloosheid en veel Vlaamse muziek op de buis. Ben je jonger, dan maak je voornamelijk kennis met die periode en de ongelooflijke modieuze uitspattingen en de sfeer van de hoogdagen voor nagenoeg elke Vlaamse zanger.

Om ogenschijnlijk moeiteloos die sfeer neer te zetten, moeten echter alle elementen kloppen. De juiste cast, een ijzersterk ensemble, multi-inzetbare figuranten, een vlotte regie, slimme decors en licht en natuurlijk de kostuums en het haar van de 90’s! Al deze ingrediënten zijn aanwezig. De hoofdcast presteert sterk, zeker spelmatig, is niet over de hele lijn even stemvast, maar iedereen kan op z’n minst vocaal zijn plan trekken om het geheel geloofwaardig te houden. Zeker nog als je weet dat er veel 90’s zangers nog minder begenadigde zangers waren (en niet live zongen!). Daar waar iedereen zijn personage mooi neerzet, springen Laura Tesoro en Mathias Mesmans wel in het oog als de heel frisse, ongedwongen jongvolwassenen Anne en Steven. Kürt Rogiers zet de getormenteerde Bobby V mooi genuanceerd neer en Nathalie Meskens zorgt als de bitchy manager Wendy voor een groot deel van de connectie tussen de verhaallijnen.

Het decor, van de opnamestudio voor de Soundmixshow over het frietkot van Pol en de ingang bij de Manhattan, oogt geloofwaardig en versterkt de nostalgische sfeer. De kostuums zijn akelige reminders dat niet alles beter was vroeger, net als de haarstijlen. Het ensemble speelt en danst zeer strak en Charlotte Campion toont dat er ook vocaal dynamiet in de voorstelling zit met haar ‘Lekker Beest’. Het script loopt lekker, al zijn er enkele overbodige of langdradige momentjes waar er nog iets compacter had gewerkt kunnen worden. ‘Mooi Weer Vandaag’ bijvoorbeeld. Hier en daar kan je je ook afvragen of de chronologie wel helemaal klopt, maar uiteindelijk moet je je gewoon niet te veel vragen stellen en gewoon genieten van de sfeer die op je afkomt.

Een leuk ontsnappingsmomentje voor deze donkere eindejaarsdagen

Maar het geheel staat er echt wel als feel-good. Je hebt een sympathie voor elk karakter, voelt mee met alle personages en komt enkele goeie oude hits neuriënd buiten met een grote glimlach op je gezicht. Nostalgie voor iedereen die de periode meegemaakt heeft, nieuwe muzikale ontdekkingen voor degenen die niet alle nummers van toen kennen. Sit back; relax, neem het niet te serieus en enjoy!

Tien Om Te Zien, de musical speelt nog tot en met 29 december dit jaar en komt in mei/juni 2025 nog eens terug. Meer informatie & tickets vind je op www.tienomtezien.live.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier

Geef een reactie