Thuis

Met één Zee is er een productiehuis dat durft gaan zoeken naar minder evident repertoire theater en dat met respect op het podium tracht te plaatsen. De zoektocht naar die goeie stukken is ongetwijfeld een immens werkje. Het zou dan ook gemakkelijk zijn om het betere werk van eigen bodem uit het oog te verliezen. Gelukkig is Hugo Claus niet vergeten en met zijn Thuis is er een klein meesterwerkje van onder het stof gehaald.

Een topproductie

Thuis brengt een episode uit het leven van een ouder koppel in de jaren ’70 van de vorige eeuw. Monique (Marleen Merckx) en Theo (Koen Van Impe) hebben een nieuw huis gekocht op lijfrente en moeten daarvoor zorg dragen voor de oude, dementerende moeder van de vorige eigenaar (Marilou Mermans). Die zorg weegt zwaarder en zwaarder waardoor de lichamelijk fragiele Monique en de seksueel tekortkomende Theo, meer en meer frustraties krijgen, ook naar elkaar toe. Wanneer zoon Rik (Briek Lesage) en diens vriendin Sonja (Britt Das) in het midden van de nacht opduiken om te komen logeren, na jaren afwezigheid, worden alle frustraties alleen maar groter.

Thuis is door één Zee met veel respect en sterk op het podium gezet

Om deze tragikomedie krachtig op het podium te zetten, heb je acteurs uit de juiste stal nodig. Mat het vijftal dat hier op de scène staat, is dat alvast een eerste vereiste die gemakkelijk voldaan is. Marleen Merckx zet een fysiek kwetsbare vrouw neer, die mentaal echter zo sterk als een huis is. Koen Van Impe speelt een Theo die enorm onzeker is, in al zijn zekerheid. Marilou Mermans heeft dan de minste dialogen, maar moet een heel juiste timing hebben om de juiste sfeer neer te zetten. Dat lukt volledig. Briek Lesage is een ongecompliceerde Rik, die eigenlijk heel duidelijk weet hoe hij door het leven wil. Britt Das komt als pas afgestudeerde actrice binnen met een knaller en schittert als Sonja, een vrijgevochten vrouw zoals ze je ze in de 60’s en 70’s kon tegenkomen.

Het decor voelt net iets te eigentijds aan om je helemaal mee naar de periode van het stuk te transporteren, maar doet wel voortreffelijk zijn werk. De huiskamer als de plek waar het leven van een familie doorgaat met zijn sofa en grote tafel. De kostuums zijn wel aangepast aan de tijdsgeest en belichting en geluid zijn prima. Laat er geen twijfel over zijn, dit is een topproductie.

Met een zeer sterk spelende cast, kan je dit prachtige stuk van Hugo Claus goed beleven

De enige minder sterke puntjes, zijn het te gemakkelijk opzoeken van de humoristische kant van het stuk, tegenover de tragische kant. Het kan aan het enthousiaste premièrepubliek liggen, maar de lach regeert tijdens deze voorstelling, daar waar het wrange en droevige gevoel hand in hand zou moeten gaan met die lach. Het is eveneens spijtig dat er gekozen is om dit theaterstuk van Claus te omlijsten met Engelstalige gedichten en muziek. Deze vallen uit de toon, niet omwille van de inhoud, maar omwille van de sfeer die ze zouden moeten uitdragen. Er zijn in het oeuvre van de meesterdichter zeker en vast gepastere teksten te vinden.

Thuis is door één Zee met veel respect en sterk op het podium gezet. Met een zeer sterk spelende cast, kan je dit prachtige stuk van Hugo Claus goed beleven. Lachen mag, maar het volle gamma aan emoties, vervat in het stuk, proef je pas echt als je de tragiek van het gebeuren inziet. Geniet!

Thuis speelt nog tot en met 1 december in het Fakkeltheater te Antwerpen. Meer informatie & tickets vind je op www.eenzee.be

Door Patrick Defort

Foto’s: Luk Monsaert