Thrill Me
Donderdag ging in het Wagehuys te Leuven Thrill Me in première. Dit off-Broadway stuk van Stephen Dolginoff wordt gebracht door het nieuwe productiehuis proMITHEus. Thrill Me verhaalt de waargebeurde geschiedenis van Leopold en Loeb, twee Amerikaanse studenten die een weerzinwekkende moord pleegden enkel en alleen voor de kick. proMITHEus haalde deze musical van onder het stof, vertaalde hem volledig en brengt hem nu naar Vlaanderen.
Een solide visitekaartje
Nathan Leopold en Richard Loeb werden in 1924 veroordeeld voor de moord op de veertienjarige Bobby Franks. Dankzij het fantastische peidooi van hun advocaat, werden ze niet ter dood veroordeeld, maar kregen ze allebei levenslang plus 99 jaar. 34 jaar later verschijnt Nathan Leopold voor de vijde maal voor de ‘parole board’ die kan beslissen om hem al dan niet vervroegd vrij te laten. Nathan wordt gevraagd om opnieuw het volledige verhaal te doen.
Rudi Giron en Dieter Verhaegen zetten de moeilijke psyche van Richard en Nathan heel geloofwaardig neer
Vanaf de eerste minuut grijpt dit verhaal je naar de keel. Niet door de criminele activiteiten, maar omwille van de triestige liefdesgeschiedenis die zich ontspint op het podium. Richard en Nathan kunnen duidelijk niet zonder elkaar, maar de wederzijdse gevoelens blijken toch niet helemaal hetzelfde te zijn. Naargelang de voorstelling vordert, komen de ware karakters van beide protagonisten naar boven. Ook het criminele gehalte wordt langzaam duidelijk, met als triestig orgelpunt de moord op Bobby Franks. De intensiteit vermindert nooit, op enkele korte grappige momentjes na. Dankzij de puike prestatie van de acteurs blijf je echt in het verhaal zitten. Er komen veel vragen bij je op. “Waarom?” is de meest voorkomende. Velen blijven onbeantwoord. Op sommige krijgen we wel een antwoord, maar dan vanuit het standpunt van Nathan. Maar hoe gekleurd zijn diens herinneringen echter?
proMITHEus wil bestaande kleinere producties die theatraal interessant zijn, naar Vlaanderen en Nederland brengen. Met Thrill Me leveren ze alvast een solide visitekaartje af. Het begint bij de eigen vertaling. Kristel Lamerichs en Pieter-Jan Martens mogen zich alvast geslaagde musical-vertalers noemen. Op geen enkel ogenblik lijkt dit stuk niet in het Nederlands geschreven te zijn. De keuze van de voorstelling is niet voor de hand liggend. Het staat of valt met de kwaliteit van de acteurs, want het decor is minimalistisch en wordt nagenoeg herleid tot de belichting, de piano en een strakke sound. Ook hier geldt enkel applaus. Rudi Giron en Dieter Verhaegen, de anciens, zetten de moeilijke psyche van Richard en Nathan heel geloofwaardig neer. Pieter Verelst is dan wel het groentje van het gezelschap, hij staat met zijn acteerprestatie op dezelfde hoogte. Muzikaal klinken Dieter en Rudi wel iets sterker, maar zij hebben het voordeel een vaste rol te hebben (Pieter speelt alternerend zowel Richard als Nathan). Roeland Daems begeleidt het geheel voortreffelijk op de vleugel, terwijl hij ook nog een leuke figurantenrol speelt.
De inhoud is zwaar, maar het intense – en af en toe luchtige – spel maakt het geheel tot een goed te plaatsen stuk
Thrill Me heeft bijna alle kenmerken van een Griekse tragedie. Hoogmoed, lijden, muziek en zang. Deze productie steunt op drie sterke acteurs en een prachtige vertaling. De show geeft het publiek een mooi inzicht in de manier van denken van beide personages. De inhoud is zwaar, maar het intense – en af en toe luchtige – spel maakt het geheel tot een goed te plaatsen stuk. De liedjes zijn juweeltjes en gaan vlekkeloos over in de gesproken lijnen. Net zoals de Griekse tragedies, is dit stuk een les voor de gewone mens. Het doet nadenken over onvoorwaardelijke liefde en de mogelijke gevolgen. Over leven en dood. Een aanrader voor iedereen!
Thrill Me is nog te zien tot en met 8 april te zien in Antwerpen en Gent. Meer informatie is te vinden op www.promitheus.be.
Door Patrick Defort
Foto’s: Wendy de Noier