The Wild Party
The Wild Party is eigenlijk een ‘jonge’ musical, voor het eerst te zien in 2000, en toch te klasseren tussen de grote klassiekers. Merkwaardig dat er quasi op het zelfde moment twee versies zijn opgevoerd in New York, waarvan één op Broadway en één off-Broadway. In april 2000 komt op Broadway een versie uit van Michael LaChiusa, met vijftien karakters waarin verschillende verhaallijnen te zien zijn met als thema’s racisme, seksualiteit, antisemitisme en de American dream.
Schitterend werk
De off-Broadway versie is van de hand van Andrew Lippa, en was al in première gegaan in februari 2000. Hierin wordt de driehoeksverhouding tussen de hoofdpersonages vooral in de verf gezet, en zijn er ook minder karakters. De muziek in de Lippa-versie is niet gerelateerd aan de tijdsgeest van het stuk en leunt aan bij pop, die van Lachiusa is wel tijdgerelateerd en is eerder jazzy. Beide versies zijn gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Joseph Moncure March uit 1928. Het verhaal speelt zich af in de tijdsgeest van de jaren ’20. De Lippa-versie is de meest populaire, en die is momenteel te zien in het Koninklijk Conservatorium Brussel (KCB) als eindproject van de derdejaars musical. Musical Vibes volgt de laatste jaren de lichtingen van de derde- en vierdejaars van deze opleiding en het is fascinerend om de evolutie bij de studenten doorheen hun opleiding te volgen.
De regie staat er als een blok. Schitterend werk van Sébastien De Smet
Queenie en Burrs zijn beiden actief in de vaudeville-sector. Zij als danseres en hij als clown. Hun relatie is getekend door wantrouwen, verveling en roekeloosheid. Om uit deze sleur te komen organiseren ze een feest, en het wordt er eentje van het soort dat alles moet overstijgen met sloten alcohol en drugs. Een aantal flamboyante gasten passeren de revue. Kunstenaars, artiesten en allerhande vrijgevochten types met diversiteit in seksuele voorkeur. Onder hen ook Kate, een vroegere rivale van Queenie, en haar nieuwe vriend Black. Queenie is helemaal onder de indruk van Black en maakt openlijk avances om Burrs jaloers te maken. Dit zorgt eerder voor een omgekeerd effect en Burrs gaat achter Kate aan. Black ziet Queenie wel zitten en wil haar laten inzien dat Burrs haar niet behandelt zoals het hoort. Onder invloed van drank en drugs bereikt het feest zijn hoogtepunt en transformeert het in een orgie die leidt tot ongekende hoogtes.
Laat het ons kort houden. Wat deze 3de-jaars hier zomaar eventjes op scène zetten blaast u gewoon van uw stoel. Is het dan allemaal zo denderend goed? Neen. Vocaal hebben ze al beter gepresteerd. Noteer wel: dit geldt niet voor allemaal en ook niet bij elke song. Hier en daar kun je gewoon de vermoeidheid horen, maar het blijft een topprestatie van die negen jonge leeuwen. En als je The Wild Party kent, en ziet wat ze er van gemaakt hebben, weet je welke voorbereiding deze klas in de laatste weken achter de kiezen heeft moeten stoppen. Het is al verbazingwekkend dat ze de hele voorstelling aan dit adembenemend tempo, die ze van begin af aan op scène zetten, kunnen blijven gaan.
Wat deze 3de-jaars hier zomaar eventjes op scène zetten blaast u gewoon van uw stoel
De regie staat er als een blok. Schitterend werk van Sébastien De Smet, die zich oorspronkelijk niet gemakkelijk voelde bij de keuze in The Wild Party. Best te begrijpen, maar des te meer bewondering voor zijn werk bij deze versie. Nooit slecht, maar nu echt de moeite, zijn de choreografieën van Adam Solya. En de afwerking bij de dansers, waarop ze tot voorheen vaak tekort schoten, is deze keer tot in de details verzorgd. Wat het spel betreft moet onze pet af. Chapeau! in ’t Frans. Sta ons toe te zeggen dat dit het beste is wat we tot hier toe in het KCB gezien hebben. Negen lefgozers, die de tranen uit uw ogen persen van het lachen (in The Wild Party??… yep!) en even later de nekharen doen recht komen van emotie.
En oh ja, de bijdrage van pianist Florian Verschueren is op muzikaal vlak al top, hij wordt ook in het spel betrokken. Ge-wel-dig! Mission accomplished mijnheer De Smet. Het heeft ons meegenomen, geraakt, geëmotioneerd, en het is jullie verhaal geworden. Als dat geen Wild Party is!! Niet te geloven, maar er zijn nog kaartjes: kcbmusical.be.
Door Jean Paul De Corte
Foto’s: Lauranne Cleenwerck