The Elephant man

Loge10 brengt wederom een verhaal dat iedereen denkt te kennen, zonder er meer dan enkele grote lijnen van te weten: The Elephant man. Een mooie cast, aangevuld met de studenten van het Koninklijk Conservatorium van Brussel, zetten hier hun beste beentje voor om het publiek dit aangrijpende, waargebeurde verhaal te vertellen.

Ongewone vriendschap

In de tweede helft van de 19^de eeuw waren er op kermissen steevast freaks te zien; de vrouw met de baard, een Siamese tweeling en zo ook The Elephant Man. Professor Treves (Peter Van De Velde), een vooraanstaand Londons chirurg ontdekt hoe de arme John Merrick (Aron Wade) uitgebuit en mishandeld wordt en redt hem uit de klauwen van de achterbakse Bytes (Erik Goris). Hij kan Carr Gomm, de directeur van het London Hospital (Hans Ligtvoet) door zijn onderzoek op Merrick overtuigen deze een thuis te geven in het ziekenhuis. Hier wordt hij verzorgd door Mrs. Mothershead (Lulu Aertgeerts), ‘bewaakt’ door conciërge Jim (Wim Stevens) en levenswijs gemaakt door Mrs. Kendal (Nathalie Wijnants).

Zonder enig hulpmiddel weet Aron Wade het gezette uiterlijk van van John Merrick gedurende de hele voorstelling zeer mooi aan te houden

Het decor is mooi opgebouwd en kan zowel dienen als kamer of bureau binnenshuis of een donker steegje in een minderbegoede buurt in London. De openingsscène is zeer leuk, je waant je echt in dat donkere steegje, waar allerlei artiesten hun voorstellingen aanprijzen. Onder de shows bevindt zich die van The Elephant Man. Deze lijkt heel succesvol te zijn en trekt zeer veel volk, onder meer een zeer deftige heer die zich tussen het gepeupel begeeft. Dit blijkt professor Treves te zijn, die dadelijk afspreekt dat hij die man zal onderzoeken in het ziekenhuis. Het begin van een mooie vriendschap.

Ster van de avond is ongetwijfeld Aron Wade. Samen met Peter Van De Velde zet hij na de openingsscène het uiterlijk van John Merrick vast voor het publiek. Zonder enig hulpmiddel weet Aron dit gedurende de hele voorstelling zeer mooi aan te houden. Ook de emoties van The Elephant Man komen goed over. Peter Van De Velde is een zeer stijlvolle heer, die op een Victoriaanse manier zijn empathie voor de misvormde man toont. Ook op de prestaties van de rest van de cast valt weinig af te dingen, ze zetten stuk voor stuk hun personages sterk neer. De studenten van het KCB brengen in sommige scènes beslist een meerwaarde. De openingsscène met een gezellige drukte en de interne theatervoorstelling zijn hier de beste voorbeelden van. Minpunt is echter dat het podium van de Rode Zaal eigenlijk te klein is als je met zo’n groot team werkt. Er moet te vaak en te veel met rekwisieten verhuisd worden omdat alle ruimte nodig is. Dit vertraagt de voorstelling ietwat.

Dit verhaal van een ongewone vriendschap wordt integer neergezet om te eindigen met een ontroerende climax

Al bij al zetten de acteurs een zeer stevige prestatie neer. Daarvoor alleen al is dit een aanrader. Spijtig genoeg zorgt het vertragende effect tijdens de eerste acte voor enkele langdradige momenten. Maar desalniettemin wordt dit verhaal van een ongewone vriendschap integer neergezet om te eindigen met een ontroerende climax.

The Elephant Man speelt nog tot en met 3 april in de Rode Zaal van het Fakkelteater te Antwerpen. Meer info en tickets op www.loge10.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier