The Christmas Show
In de Lotto Arena bracht Deep Bridge zijn eerste Christmas Show. Met een line-up met heel wat namen uit de Vlaamse showbizz kon je hopen op een spetterend feestje. Kosten nog moeite zijn gespaard om het visueel een knaller te maken, alleen spijtig dat de show zelf niet volgt.
Conceptueel zwak
Het idee van een Christmas Show komt overwaaien uit de buurlanden. In Nederland is het concept reeds goed ingeburgerd en daar draait het goed. Dus op zich is er geen reden waarom het niet in Vlaanderen zou kunnen. Je neemt enkele bekende zangers, je neemt een resem kerstnummers en je breit er een verhaaltje rond. Afwerken met dansers en koren en daar heb je een sfeervolle kerstshow!
De line-up is een beetje een bont allegaartje van zangers en stijlen zodat je niet weet wat je kan verwachten
Bij deze eerste editie loopt er echter veel mank. Het begint bij het verhaaltje dat de rode draad moet vormen. Het verhaal op zich is wel een goede basis, maar de praktische uitwerking ligt er mijlenver vanaf. De stoute neef van de kerstman steelt diens nieuwe slee en alle artiesten. De Elfjes gaan op zoek aan de hand van tips die de dader zelf achterlaat. Ze reizen dankzij een magische kerstbal langsheen verschillende wereldsteden op zoek naar de zangers en de slee.
Deze reizen worden weergegeven door nummers te zingen, waar enkel het bekende kerstnummer ‘New York, New York’ je echt op reis meeneemt. London en Parijs worden aangedaan zonder ook maar een muzikaal herkenningspunt te vinden. Het is ook heel vreemd om te merken dat die slechte neef alle zangers kidnapt, maar toch staan ze daar liedjes te zingen. Dit alles herleidt het verhaal tot een kapstok waar niets aan opgehangen wordt. Zeer spijtig voor de Elfjes, het ensemble en de dansers. Zij werken zichzelf duidelijk uit de naad, maar eigenlijk brengt het niet veel zoden aan de dijk.
Dan is er de line-up. Het is een beetje een bont allegaartje van zangers en stijlen zodat je niet weet wat je kan verwachten. Met wat inventiviteit zou dit inderdaad wel een meerwaarde kunnen zijn, maar uiteindelijk zingt ieder op zijn eilandje, behalve voor de grote groepsnummers waar pijnlijk duidelijk wordt dat er amper is gerepeteerd met de ‘vedetten’. Misverstanden, met hun rug naar het publiek staan, technische afspraken die er niet zijn, dat werkt allemaal niet bevorderlijk voor de Kerstsfeer die je verwacht. Daar kan geen visueel spektakel iets aan helpen. Het publiek gaat pas uit z’n dak wanneer Paul Michiels flarden van ‘The Way to Your Heart’ in ‘Wonderful Christmas’ verwerkt. En wanneer Bart De Wever wordt opgevoerd als kerstman. Altijd een heel gevoelig punt, een politieker een forum geven waar mensen niet om gevraagd hebben, zeker op enkele maanden (weken?) van verkiezingen. Het zou in alle geval nooit een hoogtepunt van een show mogen geven.
Deep Bridge durft nieuwe concepten op de markt te gooien en dat valt enkel aan te moedigen
Deep Bridge is een jong bedrijf. Ze durven nieuwe concepten op de markt te gooien en dat valt enkel aan te moedigen. Kwaliteitscontrole blijkt echter een probleem. Wanneer je zoiets groots als de Christmas Show op poten zet, met zeer veel technische hulpmiddelen, veel mensen op het podium en een ingewikkelde line-up, dan zorg je best voor een omkadering die met al die ingrediënten een super show maakt. Geen waterig soepje zoals dit jaar. Hopelijk beter voor de volgende editie.
Door Patrick Defort
Foto’s: Wendy de Noier