Stiltebreker

Kon het op een beter moment in première gaan dan op de Internationale vrouwendag van vorige vrijdag? Deze vraag, het onderwerp van-,  en veel passages uit STILTEBREKER van Jeugdtheater Ondersteboven (JTO) in Sint-Niklaas dwingen tot napraten. De passie voor liefde van regisseur Anneleen De Smedt en de recente zondvloed van berichten rond seksueel misbruik en intimidatie alom, brachten haar op het idee om daar een theatervoorstelling rond te bouwen. Zij is daarmee niet aan haar proefstuk toe, want met Antropos maakte zij 2 jaar geleden al een heel mooie voorstelling. En net als toen werkt zij bij STILTEBREKER met een mix van professionals en liefhebbers. 

Waaier aan emoties

Met zes vrouwen ( met leeftijden tussen 13 en 69 jaar), en één man zet Anneleen het vergrootglas op de ziel van de liefde in een fragmentarische voorstelling. Geen verhaal, maar een collage van getuigenissen en herinneringen. Zij waren het over één zaak alvast eens: STILTEBREKER mocht mannen niet afschilderen als monsters die voor alle slecht verantwoordelijk zijn. 

De liefde moet haar plek terug veroveren in een MeToo tijdperk.
Want niet elke man is een monster en niet elke vrouw is een slachtoffer.
Of zien we dat verkeerd?
Twee geslachten die onlosmakelijk verbonden zijn komen elkaar tegen op het pad van schuld en onschuld. . . .

Wanneer Anneleen het idee naar voor bracht kwam elk van de acteurs met zijn eigen verhaal, zijn eigen visie op relaties en wat voor hen de essentie is van liefde. Gezien bijna elk lid van de cast van een andere generatie is, werd duidelijk dat zij een waaier aan ervaringen hadden en dat daar heel wat over te vertellen is. Niet enkel over de puurheid van liefde, maar ook over de fysieke en mentale verschillen tussen partners onderling, vooral als het twee verschillende geslachten zijn. Over verleiding, seksualiteit, dominantie en misbruik, maar ook over tederheid en het verliezen van een geliefde. Zo kwam er een creatie tot stand waarbij elk individu van de cast zijn eigen inbreng had over het gegeven. Met onder andere improvisatiesessies waarbij relationele gebeurtenissen werden gespeeld die op zich terug inspireerden tot nieuwe ideeën, creëerden regisseur en cast samen een uniek theaterstuk. Een uitzonderlijk proces die hen tot een uitzonderlijk resultaat heeft gebracht.

Gezien bijna elk lid van de cast van een andere generatie is, werd duidelijk dat zij een waaier aan ervaringen hadden en dat daar heel wat over te vertellen is

We kunnen ervan overtuigd zijn dat elk individu een eigen beleving heeft van een theatervoorstelling. Bij STILTEBREKER komt die beleving ook nog eens uit uw eigen, al dan niet leeftijdsgebonden, ervaringen met het onderwerp. Hoe was het vroeger en hoe is dat geëvolueerd? Laat dat hier nu een waaier aan emoties teweeg brengen die verschillende generaties ertoe brengen om over liefde na te denken en ervaringen te delen. Zijn mannen dominant, en zijn er dan geen vrouwen die die dominantie zien als een kenmerk van een “echte” man? Nemen vrouwen er die dominantie niet graag bij, als ze zich maar beschermd voelen? Wat als de rollen eens werden omgedraaid en vrouwen met mannen zouden omgaan zoals zij dat doen met hen? Zo zien we afwisselend scènes waar soms de vrouw, maar soms ook de man het slachtoffer is. Hoe ga je daar mee om? Blijf je als slachtoffer dan in die slachtofferrol of doe je er iets aan?

JTO brengt voor ieder individu een antwoord op zijn vraag, of ten minste toch inspiratie tot een boeiend gesprek over het onderwerp. Een fantastische cast neemt u in een krachtige regie mee doorheen hun ervaringen met alles wat rond liefde draait. Vanaf de dag dat man en vrouw elkaar ontdekken, heel humoristisch gebracht trouwens, tot het proberen met elkaar leren het leven te delen ondanks de verschillen. Braam Verreth, “de man”, heeft als acteur al een mooi palmares bij elkaar gespeeld. Ook in deze voorstelling zet hij terug een memorabele prestatie neer.

De diversiteit aan leeftijd en achtergrond bij de vrouwen maakt de voorstelling enkel maar boeiender. Evi Soors Solis, van Spaanse afkomst, verleidt met haar vurig spel en Spaanse klanken elke man in de zaal. Marjan De Gendt demonstreert haar veelzijdigheid en neemt het ene moment poses aan die gerust op de voorpagina van een fashion magazine kunnen staan en raakt in een ander moment het publiek met een uitvoering van ‘Without You’ (Harry Nilsson/1972) en met één van de hoogtepunten uit deze voorstelling. De scène waar de overleden man (Braam Verreth) door zijn geliefde (Marjan De Gendt) gewassen wordt en het moeilijke van afscheid nemen naar voor wordt gebracht. Over deze scène is veel te doen geweest omdat Braam Verreth daar integraal naakt gaat. Was dat nodig? Zonder enige twijfel, want dat maakt nu deze scène net zo compleet.

JTO brengt voor ieder individu een antwoord op zijn vraag, of ten minste toch inspiratie tot een boeiend gesprek over het onderwerp

Kristin De Jonghe vertegenwoordigt met haar 69 lentes de oudere generatie. Deze prachtige dame illustreert de ervaring en de nuchterheid, maar met een frisheid die mooi aansluit bij de jeugd in de cast. Deze jeugd, met onder andere Amber Tanghe en Lena Koklenberg, zijn heel herkenbaar als leerlingen uit de JTO talentenvijver. Herkenbaar aan de gedrevenheid en het beheersen van de kunst om zowel humoristisch als heel fragiel te spelen. Tenslotte is er Kaat Vermandel. De jongste in het nest, maar daarom met niet minder talent. Zij brengt een pakkende monoloog en laat horen dat ze ook bij het zingen haar mannetje kan staan.

JTO wil met deze productie door Vlaanderen toeren en zich vooral naar jongeren richten met een leeftijd vanaf ongeveer 16 jaar, maar ook mensen met enige levenservaring kunnen van deze voorstelling zeker en vast genieten. De aanwezige leerkrachten waren in ieder geval al enthousiast en gingen hun school warm maken om met hun leerlingen dit pareltje te mogen komen bewonderen.

Voor meer informatie en boekingen surf je naar www.jto.be.            

Door Jean Paul De Corte

Foto’s: Elke Pannier