Sneeuwwitje
“Wat onze concullega’s kunnen, dat kunnen we bij Deep Bridge ook.” Die gedachte moet sterker en sterker geworden zijn toen het productiehuis de sprookjesmusicals her en der te velde zag. Dus werd er een artistiek team samengesteld om de reeds rijke sprookjesmusicaltraditie van de jonge producent op een vernieuwde manier verder te zetten. Met succes, het resultaat mag gezien worden.
Leuke eerstgeborene
Sneeuwwitje vertelt nog altijd het verhaal van de gelijknamige prinses. Alleen leeft ze niet in een utopische sprookjeswereld en staat ze met beide voeten stevig in de Vlaamse klei. Alle ingrediënten zijn nog in meer of mindere mate aanwezig: een verschrikkelijke stiefmoeder, een sprekende spiegel, dwergen en een prins. Ook een vergiftigde appel en een kus van de prins zitten nog in het scenario. Maar al de rest, dat is een mengeling van hedendaagse elementen.
Maureen Vanherberghen zet een zeer leuke, moderne jongedame neer, met een eigen wil en idee
Het recept om een goed lopende familieshow te maken, is een script en een regie die aantrekkelijk zijn voor jong en oud. Dikwijls worden de (groot)ouders vergeten of schort er iets aan de ambiance voor de kinderen. Deze Sneeuwwitje heeft dat goed begrepen. Met veel interactie voor de kinderen en heel veel humor voor de ouderen wordt er door een goede cast veel visueel moois gebracht. Ook inhoudelijk heeft het verhaal veel sterke facetten, al zou de mix nog iets meer richting kinderen mogen liggen. Nu lijken de volwassen (aangebrande) grapjes veel talrijker dan die voor de kinderen. Het aparte karakter van de personages is echter geniaal. Een Sneeuwwitje die weet wat ze wil, een prins die er geen is en een apart “koningskoppel”. Er is iets voor elk kind van deze dag en tijd!
De cast is ook goed gekozen. Maureen Vanherberghen zet een zeer leuke, moderne jongedame neer, met een eigen wil en idee. Zangtechnisch is ze niet altijd even vast, maar ze houdt zich staande. Aaron De Veene is knap als Jos De Prins. Zeer verlegen en onzeker, ook zeer herkenbaar. Ook Steve De Schepper en Thomas Van Achteren als de twee dwergen en Charlotte Campion als de spiegel, hebben hun rol mooi gecreëerd. Allen apart en toch herkenbaar. Jasmine Jaspers en Laurenz Hoorelbeke keren terug als een komisch duo Frida en Floris en dat past hen als gegoten. Herkenbaar, maar toch ook weer anders. Ook het ensemble verdient een pluim(staart). Veel kostuumwissels, veel kleine rolletjes, alles doen ze nagenoeg vlekkeloos.
Deep Bridge is met deze Sneeuwwitje resoluut een nieuwe weg ingeslagen
Het decor doet wat het moet, maar is misschien net iets te simpel uitgewerkt. Karretjes op wielen, dat oogt goedkoop, zelfs al mogen de bomen en de deuren wel gezien worden. Die kleine details afwerken gaat dadelijk een groter wauw-gehalte meebrengen. Het geluid is goed, de stemmen zijn steeds goed verstaanbaar. De muziek is dikwijls catchy, maar doet lang op zich wachten. Een nummertje of twee meer hadden er wel in gemogen. Het lichtplan brengt telkens een juiste stemming en gebruikt een knap lichtgordijn voor de scènewissels. Spijtig dat het publiek te regelmatig zinloos verblind wordt, in theater zien de toeschouwers graag wat de acteurs spelen, het is jammer dat Sneeuwwitje al haar mooie kostuums toont en je niets kan zien door de felle spots in je ogen.
Deep Bridge is met deze Sneeuwwitje resoluut een nieuwe weg ingeslagen voor hun sprookjesmusicals. Sneeuwwitje is een zeer leuke eerstgeborene en kan wel eens de start worden van een zeer mooie reeks (nieuwe) sprookjes!
Sneeuwwitje speelt nog tot en met 18 april in Gent, De Panne en Hasselt. Meer informatie & tickets vind je op www.deepbridge.be.
Door Patrick Defort
Foto’s: Wendy de Noier