Sigi & Julia
Ken jij dan de verhalen van Sigi niet? Daar sta je dan, tussen verontwaardigde tieners als je vraagt wie de boeken van Jan Simoen soms gelezen heeft. We zijn dus toch even op research-modus moeten gaan, omdat we niet bepaald onder de doelgroep vallen. Jammer, want zo is er duidelijk heel wat leuke lectuur en een kortfilm aan ons voorbij gegaan. Het was dan ook uitkijken naar vrijdagavond, en niet alleen omdat het weekend begint, maar om nader kennis te maken met Sigi en zijn kompanen.
Jeugdig enthousiasme
De klas van Sigi zal in het jaarlijks schooltoneel Romeo en Julia brengen van William Shakespeare. Bij de rolverdeling krijgt Heidelinde, het meisje waarop Sigi zwaar verliefd is, de rol van Julia toebedeeld. En Sigi hoopt dan ook de rol van Romeo voor zijn rekening te kunnen nemen. Dat gaat niet zonder het overwinnen van een paar hindernissen, lastige vragen van zijn mama en de lerares wiskunde, en niet onbelangrijk: een net iets knappere vriend. Gandhi zat er ook voor iets tussen, maar uiteindelijk wordt Sigi zijn droom werkelijkheid.
De hoofdrollen groeien naarmate de voorstelling vordert en spelen al snel met een flair waarbij je zou denken dat zij al veel vaker op de planken hebben gestaan
Bij aankomst is het al meteen opvallend dat een live orkest van maar liefst tien man van de partij is, wat de verwachtingen nog aanscherpt. En die zijn hoog gespannen, alleen al omdat de regie in handen is van Wanne Synnave, wiens musical, Magdalena (met muziek van Sam Verhoeven) van start gaat in maart. Als je met hoge verwachtingen zit, en het orkest gaat bij de eerste noten een beetje de mist in, ben je geneigd die verwachtingen meteen op te bergen. Maar dan komt de cast de scène opgedraafd en die neemt je meteen helemaal mee. In het eerste deel zie je wel een beetje spanning bij sommige spelers, maar dat neemt niet weg dat je niet anders kan dan enkel sympathie te hebben voor deze jeugdige enthousiastelingen. De hoofdrollen groeien naarmate de voorstelling vordert en spelen al snel met een flair waarbij je zou denken dat zij al veel vaker op de planken hebben gestaan. Knap dat het ensemble veel zorg besteedt aan het stil spel en steeds geconcentreerd hun deel van de scènes afwerken.
De humor is zalig en de cast weet dat met een quasi perfecte timing extra in de verf te zetten
Vocaal is er hier en daar nog wat werk aan de winkel, maar dat dekken we graag toe met de mantel der liefde. De humor is zalig en de cast weet dat met een quasi perfecte timing extra in de verf te zetten. Bovendien zijn er enkele typetjes die hun rol met glans vertolken. N’est-ce pas? De dialogen gaan vlot en het spel is dermate geloofwaardig dat je je eigen kinderen in sommige personages zou kunnen herkennen. De ietwat lauwe reacties van het publiek zijn in het eerste deel niet in verhouding tot de mooie prestatie van de cast, maar moeten toch zelfvertrouwen hebben gegeven. Want het tweede deel wordt zowaar nog beter gespeeld dan het eerste, met mooie songs waarbij de koorpartijen voor de nodige decibels zorgen. De staande ovatie is dan ook dik verdiend.
We mogen al uitkijken naar hun volgende productie, de popmusical 13, waarvoor je nu auditie kunt doen als je tussen 11 en 15 jaar jong bent. Wil je in deze musical alvast tussen deze knappe bende staan? Inschrijven kan op www.singingfactory.be.
Door Jean-Paul De Corte