Selma Ann Louis
Als jeugdvrienden Selma, Ann en Louis elkaar na twintig jaar weer terugzien op een begrafenis, nemen ze een impulsief besluit: de reis die ze twintig jaar geleden maakten, doen ze over. Helaas gaat het niet zo voorspoedig als ze gehoopt hadden: als Selma verkracht dreigt te worden, schiet het drietal semi-per ongeluk de verkrachter neer, ze sluiten een agent op in een kofferbak en overvallen zelfs nog een supermarkt als ze in geldnood. Tijdens de reis reflecteert het drietal – natuurlijk – op vroeger, hun dromen (die niet uit zijn gekomen) en hun toekomst.
Grappig en ook een beetje treurig
Bianca, Plien en Arjan Ederveen zijn alles wat ze moeten zijn als Selma, Ann en Louis: grappig, charmant en ook een beetje treurig. Je kan niet anders dan verliefd worden op het drietal waarvan bij geen het leven is gelopen zoals ze hadden gepland. Het decor is expres een beetje knullig: de voertuigen en meeste rekwisieten zijn 2D, en rijdende motoren worden gewoon nagedaan met de mond. Dit voegt weer een extra humoristisch aspect toe in de voorstelling.
Je kan niet anders dan verliefd worden op het drietal
Een van de hoogtepunten van het stuk zijn de flashbacks en ontmoetingen naar hun jongere zelven. De jongere Louis, Selma en Ann wekken sympathie op, en je wordt er een beetje melancholisch van als je kijkt naar hoe er niks is uitgekomen van de dromen van dit jonge, positieve en enthousiaste drietal. Ook is het politie-duo zeker het vermelden waard: de ene rechts, enigszins racistisch, de ander juist heel links en politiek extreem correct. Ze liggen de hele tijd in de clinch, wat leuke, grappige scenes oplevert.
Een stuk dat ook nog het vermelden waard is, is als de politie opzoek naar Selma, Ann en Louis. Tegen de man van Ann wordt gezegd dat als ze belt, hij haar minstens een minuut aan de telefoon moet houden zodat de locatie getraceerd kan worden. Maar hoe groot is nou de kans dat zij hem nu belt? “Dat gebeurt toch alleen in de films,” moppert de man van Ann. Met het antwoord, “Dit is het theater, dat werkt hetzelfde,” wordt de vierde muur eventjes subliem gebroken en inderdaad, een paar seconden later rinkelt de telefoon.
De voorstelling is vooral lachen en genieten om het weergaloze drietal dat Plien en Bianca en Arjan Ederveen neerzetten
Selma, Ann, Louis is een grappige voorstelling, waar je gegarandeerd meerdere keren hardop lacht. De liedjes en sfeer zijn vrolijk en je vergeet bijna dat wat het drietal doet, toch eigenlijk best kwalijk is. Zozeer zelfs, dat de verkrachtingsscène enigszins ongeloofwaardig wordt. Vijf minuten nadat Selma verkracht is, lijken de drie personages alweer vergeten wat er gebeurd is. Dat is jammer en ongeloofwaardig, maar dat wordt ze vergeven. De voorstelling is vooral lachen en genieten om het weergaloze drietal dat Plien en Bianca en Arjan Ederveen neerzetten.
Selma Ann Louis is nog tot en met 28 mei te zien n het DeLaMar Theater in Amsterdam. Tickets & meer informatie vind je op delamar.nl.
Door Yuki Hochgemuth
Foto’s: Sanne Peper