Sanne Den Besten

Wie musical zegt, denkt daarbij meteen aan Broadway of West end. Als musicalliefhebber ga je dan ook graag kijken naar een voorstelling op een van deze twee plaatsen. Ook een professioneel artiest heeft Broadway of West End hoog op z’n verlanglijstje staan. Momenteel speelt de Nederlandse Sanne Den Besten de rol van Sophie in Mamma Mia! in London. Wij spraken met de enthousiaste Sanne over haar Grieks avontuur in London.

Doorspekt van Energie

Eerst en vooral, proficiat met de performance van gisteren. Het was heel leuk om te zien.

Dankjewel!

Hoe is het voor jou om op het mooie West End te staan, als jonge, Nederlandse dame?

“Ik moet mezelf nog af en toe in de arm knijpen”, want meestal speel ik de rol van Sophie acht of negen keer per week. Het lijkt dan een routine, maar het is een heerlijke uitdaging. Iedere keer, zeker tijdens mijn laatste nummer ‘I Have a Dream’, probeer ik het totaalplaatje van het moment in me op te nemen. Elke keer opnieuw af sluiten met een energieke finale waarbij er interactie is met het publiek, wat je bij andere voorstellingen (bijna) niet hebt, dat maakt deze hele show zo aantrekkelijk.

Het is leuk om je met zo’n enthousiasme te horen spreken over deze belevenis. Je spreekt over ‘het totaalplaatje van het moment’, wat bedoel je daarmee?

Het typische oude theater, zoals er zoveel zijn op West end, maakt de podiumervaring voor mij meer dan 100%. De theaters hier zijn voornamelijk klein, waardoor interactie met publiek heel gemakkelijk is. Laat dit nu net bij Mamma Mia! een godsgeschenk zijn.

Je bent oorspronkelijk afkomstig uit Nederland. Welke weg heb je afgelegd, alvorens in het Novello Theatre terecht te komen?

Dat is allemaal behoorlijk snel gegaan. Ik startte mijn loopbaan in de musical The Little Mermaid als understudy Ariël, daarna had ik aandeel in The Humans (contempary art), waarmee ik in Amerika en Frankrijk speelde. Ik speelde daarna in The Sound of Music, waar ik ensemblelid en alternate was van Maria. In 2015 was ik ook op televisie te zien in een programma over een fictionele girlsband; Like ADAM.

Het typische oude theater, zoals er zoveel zijn op West End, maakt de podiumervaring voor mij meer dan 100%

En toen besloot ik om auditie te doen in Engeland onder het motto: Wie niet waagt, niet wint’. Simpel was anders, ik moest op zoek naar een agent en een portfolio ontwikkelen. Met wat geluk, wilde een agent mij opnemen in zijn bestand en meldde hij mij aan voor Les Miserables. En ik werd – tegen mijn verwachtingen in –  aangenomen voor ensemble en cover Fantine.

Hoe was die eerste auditie voor jou?

Uiteindelijk blijft een auditie een auditie, al was deze eerste auditie, een spannende. Eerst en vooral vloog ik ’s morgens vroeg naar London en moest ik rennen naar de auditieplaats (omdat mijn vliegtuig vertraging had). Maar het loonde allemaal, want ik kreeg een plek in de musical.

Waarom besloot je om auditie te doen in London?

Wel, Nederland is een klein land, veel acteurs hebben geen werk. Ik wilde alle kansen benutten. En daarbij was het een leuk idee om hier vanaf nul te beginnen. Ik had hier niets te verliezen, dus in feite was het auditie doen hier veel plezier. Het leuke aan London is dat er veel bedrijven en productiehuizen zijn, veel van die instanties hebben mij nog niet aan het werk gezien, dus er blijven heel wat mogelijkheden voor de toekomst.

Maar uiteindelijk heb je al een mooi parcours afgelegd. Understudy Fantine in Les Miserables en Mamma Mia, dat moet toch iets doen met je?

Ja. Het is steeds een plezier, ik kan er mijn ding mee doen. En dat is nog steeds de reden waarom ik voor dit vak koos, doen wat ik wil doen. Mamma Mia! was eigenlijk niet meteen een berekende zet. Het is een dansshow en heel leuk om te zien, maar dansen is niet bepaald mijn ding. Dus uiteindelijk was Sophie de rol waarvoor ik wilde gaan. Ik ging naar de auditie met de intentie om zoveel mogelijk plezier te maken. En wie weet hebben ze me daarom wel gekozen (lacht).

Ik besloot om auditie te doen in Engeland onder het motto: Wie niet waagt, niet wint

Ik stak ook heel veel tijd in de auditie, het was dan ook een lang proces. Als je dan met drie overblijft wil je – na al die investering – die rol heel graag. Het is dan ook een ontlading als ze je meedelen dat jij de rol mag spelen.

Hoe verlopen de repetities van zo’n show? Want uiteindelijk zijn er geen sluitingsperiodes voor shows hier op West End.

Wel, dat was vrij hectisch voor mij. Zoals ik eerder zei, speelde ik hier eerst in Les Miserables. Tijdens die show deed ik auditie en moest ik ook gefocust zijn op Les Miserables. De repetities voor Mamma Mia! waren overdag en ’s avonds moest ik optreden in het Queens Theatre. Dat waren zware en lange dagen voor mij, ik was om acht uur de deur uit en pas om middernacht thuis. En dit zes dagen op zeven. Misschien had ik meer genoten van het repetitieproces als die combinatie er niet omheen zat.

Kan je omschrijven hoe de repetities verliepen?

We repeteerden vijf weken, een normale repetitieperiode. Het is echter zo dat ik niet altijd aanwezig was, gezien mijn andere bezigheden. Er zijn altijd wel settings die vaststaan. Gezien de speelduur van de show, weten de makers maar al te goed wat werkt en wat niet. Toch is er nog altijd ruimte voor de nieuwe acteurs om naar eigen aanvoelen scènes in te vullen. Dat laatste maakt het voor mij heel aantrekkelijk.

Wat vind je zelf van Mamma Mia!?

De mensen die gecast worden voor de rollen zijn steeds andere types. Er zijn geen vaste vereisten voor die mensen. En dat houdt volgens mij de productie ‘echt’. Op die manier kan een personage – zonder bruusk aan de inhoud te veranderen – steeds op een andere manier ingevuld worden.

Iedere keer, zeker tijdens mijn laatste nummer ‘I Have a Dream’, probeer ik het totaalplaatje van het moment in me op te nemen

Wat is volgens jou de sterkte van het stuk?

Het stuk wisselt vaak van een explosief naar rustig of humoristisch nummer, naar een song met de volledige groep en even later staat er maar één iemand op het podium. Het spreekt volgens mij verschillende mensen aan, omdat het stuk enerzijds de blijk geeft om de muziek te draaien, al is er ook de mogelijkheid om een verhaal te ontdekken. Daarnaast zijn er ook veel verschillende types met duidelijke karaktertrekken en leeftijden waarmee het publiek zich kan identificeren.

Mamma Mia! is gebaseerd op de muziek van ABBA, was je ABBA fan?

Natuurlijk zijn het de ‘guilty pleasures’. Ik was geen grote ABBA fan, maar kende wel de meeste muziek. Toch moet ik zeggen dat er aantal songs waren die ik niet kende. Het sterke van deze show is uiteraard de muziek; altijd fijn om de mensen – vooral tijdens de finale – te horen meezingen. Weliswaar niet altijd op toon, vooral tijdens de meer ingetogen nummers is dat niet altijd even fijn.

Dat maakt het wel charmant, niet?

Zeker! Het is een show die een heel divers publiek aantrekt, niet het standaard musicalpubliek. Het zijn vaak die mensen die hun eigen stem laten gelden in het publiek. Dit maakt het voor ons wel heel boeiend.

Hoe bedoel je, boeiend?

Er is geen enkele voorstelling hetzelfde, wat betreft de reacties of gedragingen van het publiek. Dat houdt je als acteur wakker en steeds gefocust. Zo was er onlangs een koppel op rij 1 die ‘Burger King’ aan het eten was. Of mensen die tussendoor praten. Elke reactie is voor ons een teken om te blijven werken. Werken om de zaal wakker te houden of gefocust te houden.

Ik ben nog jong en ik ben ervan overtuigd dat er nog heel wat kansen te rapen vallen. Ik wil doen wat me – op dat moment – gelukkig maakt

Mamma Mia! kwam bij ons binnen als een show vol energie. Welk moment in de show geeft jou de meeste energie?

Gezien ik tijdens de show niet vaak met de volledige cast op het podium sta, geniet ik altijd optimaal van het eindstuk. Ook de interactie met het publiek is wel fijn. De show is op zich al een feest, op het einde explodeert het, wat mij betreft. ‘Slipping Through my Fingers’ is voor mij het allermooiste stuk en dan kan ik vooral genieten. Dat rustige geeft mij ook energie, hoor. ‘Gimme Gimme’ kost dan weer ook heel wat energie van mij, gelukkig is het daarna pauze. Maar ik moet zeggen dat het per periodes ook wel wisselt. Ik amuseer mij steeds afwisselend net dat tikkeltje meer bij die ene scène of die andere. Mag ik besluiten dat voor mij de show volledig van energie doorspekt is?

Wij gaan helemaal akkoord! Tot slot nog één vraag: wat brengt de toekomst voor jou?

Mijn contract loopt nog tot en met juli en in principe zal dit niet verlengd worden. Het is de bedoeling om de cast steeds jong te houden. De cast wordt geregeld opgefrist, dus vermoedelijk wordt het voor mij niet verlengd. Een jaar aan een stuk de show spelen is voor mij voldoende. Ik ben nog jong en ik ben ervan overtuigd dat er nog heel wat kansen te rapen vallen. Ik wil doen wat me – op dat moment – gelukkig maakt. Het is voor mij afwachten wat voor mooie dingen op mijn pad komen.

Alvast heel erg bedankt voor het enthousiaste interview. Nog véél plezier toegewenst met de komende voorstellingen.

Dankjewel!

Mamma Mia! speelt in het Novello Theatre in London. Tickets zijn te boeken via: www.mamma-mia.com.

Door Jonas Jacques

Foto’s: Brinkhoff/M+Âgenburg