Rudi Giron

Rudi Giron is reeds een vertrouwd gezicht bij proMITHEus. Na mooie prestaties in Thrill Me en Murder Ballad, gaat hij nu aan de slag als minnaar en huishoudster van hoofdpersonage Marie Duplessis in Songs for the Fallen. Musical Vibes vroeg hem wat meer tekst en uitleg over zijn aandeel in deze Australische musical.

Absurditeit in het kwadraat

Wat is jouw rol in Songs for the fallen? 

Ik ben gewoon schizofreen in het stuk in die zin dat ik massa’s rollen speel. Vijf of zes zullen het er zijn. Ik speel het merendeel van de minnaars in het leven van Marie Duplessis. Daar zitten klootzakken bij maar ook mannen die het oprecht goed menen. Ik speel ook nog een heel belangrijk personage: Clothilde. Zij is de huishoudster die heel het leven van Marie in dienst heeft gestaan van haar bazin. Zij is bij haar gebleven tot haar dood. Mijn aandeel bestaat eigenlijk uit kleine facetten van haar leven. Daar zitten wat karikaturen bij, maar ook mensen van vlees en bloed. Ik hoop alvast het evenwicht tussen die twee te kunnen vinden.  

Wat voor een verhaal kunnen we verwachten? 

Een waargebeurd verhaal want Marie Duplessis heeft echt bestaan. Er zijn veel verhalen op haar gebaseerd: De Dame met de Camelia’s en La Traviata onder andere. Dat wordt in de show allemaal ook even aangehaald. Maar we overgieten het toch wel met een redelijk absurdistisch sausje.  

Er komen ook echt hedendaagse verwijzingen in voor? 

Ja. Er zitten enkele verwijzingen in naar bijvoorbeeld Moulin Rouge. Nicole Kidman komt zo ook even ter sprake. We proberen dat er een beetje in te krijgen, maar we houden ook rekening met de realiteit, denk ik. Het is een dunne grens omdat we het echt absurd maken.  

Het is een waargebeurd verhaal, maar we overgieten het toch wel met een redelijk absurdistisch sausje

Jullie hebben een stagiaire van het KCB rondlopen, hoe vlot dat? 

Inderdaad, eigenlijk heet ze Saïn, maar we noemen ze Sain, of Sian. Het is een leuke samenwerking moet ik wel zeggen. Het is niet altijd gemakkelijk voor haar, omdat we veel aan het repeteren zijn onder ons drie (Rudi, Mira en Dieter). Zij gaat een keer de rol van Mira overnemen wat toch wel een mooie rol is om tijdens een stage te doen. De rol van Marie draagt echt het stuk, Dieter en ik staan gewoon ten dienste van. Dus om dat te kunnen doen op een stageplek is wel leuk, maar langs de andere kant moet je dat dan doen met minder repetitietijd, dat maakt de uitdaging des te groter. Ik denk wel dat het goed moet komen. ’t Is een toffe madam, ze kent alles al goed en zoekt ook mee naar de beste manier om iets te brengen.  

Dieter en jij staan ook constant mee op de scène? 

Ja, wij gaan niet af. De scène is complete chaos en het zal nog erger worden eenmaal alle kostuums er zullen bij zijn. Er zijn constant wissels, zeker voor mij. Dieter heeft er ook wel enkele, maar ik span echt wel de kroon. Dat wordt ook allemaal op het podium gedaan. Ik denk dat ik dikwijls gewoon de kans niet zou hebben om weg te geraken omdat ik het volgende al moet doen. Dus wij gaan niet af.  

Wat is de grootste troef van deze musical? 

Dit is compleet van de pot gerukt (lacht). Het is absurditeit in het kwadraat gewoon. Ik denk dat andere komische musicals nog veel strakker zitten en gestructureerder zijn. Hier denk ik elke keer: “Hoe wacko kan je gaan?!” Tegelijkertijd denk ik dat we er nog verder in zullen gaan, we hebben uiteindelijk nog anderhalve week. Ik denk dat we nog geschifter moeten kunnen worden dan waar we nu zijn. De typetjes die er in voorkomen dragen daar allemaal toe bij. Dus verwacht je aan een musical waarvan je denkt dat er pluimen in de poep gaan zijn, maar dan zonder pluimen, maar met roze en groene accenten. 

Hoe dicht zitten jullie bij de originele, Australische versie? 

Ik heb stukken van hun versie gezien en zij zijn ook compleet doorgedraaid, gewoon krankzinnig. Ik ben heel benieuwd hoe het Vlaams publiek er op gaat reageren, want dit is echt iets dat we hier niet gewoon zijn. Ik kan bij deze voorstelling oprecht niet zeggen hoe het publiek gaat reageren. Wij amuseren ons wel. Dat is ook heel belangrijk. Ik hoop dat dat ook zal afstralen naar het publiek toe.

Ik ben heel benieuwd hoe het Vlaams publiek er op gaat reageren, want dit is echt iets dat we hier niet gewoon zijn

Wat zijn jouw toekomstplannen? 

Dit seizoen is bijna gedaan. Op hetzelfde moment als we met Songs for the Fallen aan het spelen zijn, gaat Musical Kweenie in première in Herentals op 11 maart. Die heb ik mee geschreven en ben ik aan het regisseren. Dus ik ga mijn eigen voorstelling niet kunnen zien. Ik zal de generale repetitie kunnen zien. Maar het is toch wel leuk want dat is een volledig creatieproces geweest. Een van mijn collega’s, Joost Van Kerckhoven, heeft de muziek gecomponeerd en samen met Kaat In ‘t Ven heb ik de tekst geschreven. Het verhaal is gebaseerd op een boek van Joke Van Leeuwen. Deze voormiddag was ik daar nog aan het regisseren en daarna ben ik naar hier gecrost om te repeteren. Zelfs in het echte leven ben ik momenteel schizofreen bezig (lacht). Voor in het najaar kan ik nog niets zeggen. In februari 2018 komt dan Magdalena, een musical die ga ik regisseren. Daar hebben we net de audities voor afgerond.

Songs for the Fallen is vanaf 10 maart 2017 te zien in het Fakkeltheater in Antwerpen en daarna op verschillende locaties in Vlaanderen. Tickets & meer informatie via www.promitheus.be.

Door Parick Defort

Foto’s: Klaas Vanderperren