Pretty Woman
Veel pretty people in Antwerpen afgelopen weekend, want Deep Bridge ging in première met Pretty Woman. De musical, gebaseerd op de bekende gelijknamige film, is voor het eerst in Vlaanderen te zien. Het is dan wel de eerste keer, maar het is wel meteen een sterke productie. Buiten enkele gebreken staat er een kanjer van een musical op de planken.
Ogen te kort
Een onwerkelijk verhaal, en toch zo mooi. Vivian Ward is een escorte en ontmoet Edward Lewis, een rijke zakenman. Edward is eigenlijk niet op zoek naar een escorte, maar huurt Vivian toch in voor haar gezelschap. Al snel blijkt dat de twee het goed met elkaar kunnen vinden. Edward betaalt Vivian dan ook om zes dagen bij hem te verblijven en om mee te gaan naar tal van events. Wat begint als een zakelijke overeenkomst, verandert langzaam in een romantische relatie. Gedurende het verhaal komen Vivian en Edward, ondanks hun verschillende achtergronden, dichter bij elkaar. Vivian, die zo’n luxe nooit meemaakte, is natuurlijk enthousiast, niet alleen door al dat pracht en praal, maar ook omdat de vonk begint over te slaan tussen de twee.
De cast en het ensemble overrompelen het publiek met hun inleving
Het verhaal verloopt, buiten enkele vertragingen in de eerste akte, aan een goed tempo. De musical is gebaseerd op de gelijknamige film uit de jaren negentig, dus het is leuk dat kostuums worden gereproduceerd en dat het alom bekende nummer als slotlied wordt gebruikt. Het decor omvat enerzijds de live band die frontaal op het podium staat, en anderzijds verschillende decorstukken die snel kunnen worden verplaatst om telkens mooie totaalbeelden te creëren. Zo zitten we snel in het klassevolle penthouse van Edward, om daarna verder te gaan in een restaurant of op de Hollywood Boulevard. Hoewel de stellingen ervoor zorgen dat er kan worden gespeeld op verschillende niveaus en enkele belangrijke momenten in het verhaal mogelijk worden, passen ze niet altijd bij de verhaallijn van het chique leven van Edward.
Het lichtgebruik zit goed, maar met het geluid loopt het halverwege de tweede akte serieus mis. Er zijn technische problemen met de microfoons, waardoor acteurs in sommige scènes niet goed hoorbaar zijn. Daarnaast is het geluid doorheen de voorstelling op zich nogal scherp. De kostuums sluiten, zoals gezegd, goed aan bij de film. Door de kleurrijke outfits van het ensemble ontstaat er een levendig geheel en vooral de avondkledij van Vivian is prachtig. De aanwezigheid van het live orkest is fantastisch; dit komt de moderne muziek van de musical alleen maar ten goede.
De typecasting van de hoofdcast is uitstekend: iedereen belichaamt zijn personage perfect. De hele voorstelling wordt gedragen door Helle Vanderheyden, die een formidabele prestatie neerzet. Haar Vivian Ward is grappig, naïef en toch intelligent en bruisend. Op zangtechnisch vlak is ze nagenoeg perfect en op emotioneel vlak zorgt ze voor enkele ontroerende momenten. Het samenspel met Tom Dingenen als Edward Lewis klopt. Hun chemie zit goed en Tom speelt met een goede inleving. Tegenover Helle is het duidelijk dat hij geen musicalzanger is, en vooral in de tweede akte valt dat op. Buiten enkele onzuiverheden, brengt hij een charmante Edward.
De live band zorgt voor dat extraatje
Anouck Luyten speelt Kit De Luca, de beste vriendin van Vivian. Anouck zorgt voor die extra dosis humor in de voorstelling en brengt enkele moeilijke nummers met de juiste flair alsof het niets is. Jervin Weckx is de duizendpoot in personages. Het publiek charmeert hij vooral met zijn rol als hotelmanager en het nummer met zijn hotelmedewerkers is fantastisch. De hoofdcast wordt vervolledigd met David Cantens als advocaat Philip Stuckey. Ook hij zet een mooie prestatie neer, met een goede inleving voor zijn ruige personage. Naast de hoofdcast zorgt het ensemble ervoor dat de voorstelling goed vooruitgaat met enkele up-tempo nummers. De kwaliteit van het ensemble blijkt onder andere uit het feit dat er opeens een operazangeres ten tonele verschijnt, dan weer een jazzzangeres die het publiek inneemt en het hulpje van de manager die fantastisch danst op het podium.
Ondanks enkele gebreken qua geluid en het feit dat de meerderheid van de hoofdcast geen professionele musicalzangers zijn, staat er een knaller op het podium. De energie zit goed, de live band zorgt voor dat extraatje en de cast en het ensemble overrompelen het publiek met hun inleving.
Pretty Woman speelt nog tot en met 4 mei achtereenvolgens in de Stadsschouwburg van Antwerpen, de Capitole in Gent en het Trixxo Theater in Hasselt. Meer informatie & tickets vind je op www.deepbridge.be .
Door Amber Degeest
Foto’s: Wendy de Noier