Pippin

Een paar uren voor een voorstelling bericht krijgen dat er op de valreep nog een ticket is vrij gekomen, daar kun je alleen maar dankbaar voor zijn. Althans, dat moet op de voorstelling zelf nog bevestigd worden, want op het spitsuur naar Anderlecht geraken is geen feestje. Hopelijk de moeite dus. En dat blijkt bij Pippin om een understatement te gaan.

Uit het leven gegrepen

Het programmaboekje voorspelt veel goeds, want het creatieve team laat er geen twijfel over bestaan dat het niet alledaags zal zijn. De cast is redelijk onbekend, op een paar enkelingen na die in het amateurcircuit en in vorige opleidingen al meer dan behoorlijke dingen hebben gedaan.

Pippin is knap gespeeld, en zoeken naar een betere of minder goede prestatie is nagenoeg zinloos

Pippin is een jongeman die op zoek gaat naar de zin van het leven, en die van dat leven iets groots en betekenisvol wil maken. Hij wil zich alvast bewijzen door met zijn vader en zijn stiefbroer op oorlog te trekken, gesteund door een groot leger. Na een glorieuze overwinning komt Pippin tot de vaststelling dat een oorlogsheld zijn niet is wat hij ervan verwacht had. Zijn grootmoeder, een dame met onbegrensde levenservaring, laat hem inzien dat het leven te kort is om er niet met volle teugen van te genieten. Dames kruisen zijn pad en met grote welwillendheid hopen zij én hij dat ze zijn levensvragen kunnen beantwoorden. Maar ook deze fase is maar een fase, en blijkt geen voldoening te bieden. Zijn zoektocht gaat dan ook onverminderd verder. Frustraties en verkeerde keuzes maken daar deel van uit. Vindt Pippin uiteindelijk het geluk en het levensdoel dat hij zoekt?

Een apart verhaal waar je als regisseur veel mee kunt, zowel in positieve zin als andersom. Maar wat Jeroen Maes er van gemaakt heeft verwacht je niet. Of moet dat? Je verwacht ’tout court’ geen schoolvoorstelling op dat niveau. Hiervoor een op-de-valreep-ticket bemachtigen, daar word je gelukkig van. Knap gespeeld, en zoeken naar een betere of minder goede prestatie is nagenoeg zinloos. Het is gewoon een heel sterke groep die schijnbaar moeiteloos elke emotie uit het publiek kan wringen. Geluk, verdriet, trots en teleurstelling, medelijden en hoop, het gaat gedurende de voorstelling allemaal door je heen. Je mag zelfs meezingen met een hilarisch, maar zo uit het leven gegrepen, lied. Het vocale aspect is navenant de spelkwaliteit. Zowel in koorzang als solo. Door de voorstelling heen heeft iedereen zijn ‘moment de gloire’. Er wordt bovendien nog een fijn stukje gedanst ook.

Het is gewoon een heel sterke groep die schijnbaar moeiteloos elke emotie uit het publiek kan wringen

“Ze hebben hard gewerkt” waren de woorden van Lulu Aertgeerts na de voorstelling. En dat is een understatement. Het blijkt allemaal uitverkocht te zijn, maar proberen kan geen kwaad, misschien heb je wel geluk…

Pippin is nog tot en met 15 december te zien in de Erasmus Hogeschool te Anderlecht. Meer informatie vind je op kcbmusical.be. 

Door Jean-Paul De Corte

Foto’s: Lauranne Cleenwerck