Opgebrand


Musical Vibes is niet enkel te gast bij professionele of liefhebbersproducties. Af en toe nemen we een stapje terug en toetsen we af wat de toekomst van het musicalgebeuren voor ons in petto heeft. De laatste eindvoorstelling in de reeks van eindejaarsstudenten, is die van BA 4 van het Conservatorium, getiteld Opgebrand.

op2

Waarheid of waan?

Een jonge zakenvrouw stort zich volledig op haar carrière. Ze verliest zich in haar bezigheden, gunt zichzelf geen moment rust en komt onbewust in een burn-out terecht. Ze zoekt haar heil in de alternatieve geneeskunde om zich spiritueel te laten begeleiden en zo terug in het reine te komen. Haar sceptische houding tegenover deze materie verandert naarmate ze meer en meer antwoorden vindt op vragen die ze steeds had verdrongen of zich geen raad mee wist. Hoe dieper ze graaft, hoe kleiner de brug tussen fictie en realiteit wordt. Wat is waarheid en wat is waan? Op welke manier vind je de weg terug uit een neerwaartse spiraal dat zich uit in een burn-out? Welk pad moet je nemen om je innerlijke rust terug te vinden.

De samenzang klinkt zowel harmonieus als dissonant en toont duidelijk het kunnen van deze laatstejaars

De voorstelling is volledig in elkaar gestoken door de studenten zelf. Ze schrijven zelf de muziek, de nummers, het verhaal en steken er een strak zelfgemaakt decor -en lichtplan bij. De studenten zetten een erg sterk en mooi uitgewerkt verhaal neer. Er is duidelijk nagedacht over de verschillende personages, voornamelijk over de evolutie die ze krijgen. De wissel van personages is in het begin soms verwarrend, maar je krijgt er naarmate de voorstelling vordert veel meer duiding in. De antwoorden op de vragen die het hoofdpersonage wil vinden, lopen als een rode lijn doorheen het verhaal.

op3

Voor de muziek werd inspiratie gehaald uit klassieke werken die hier een heel eigen toets krijgen. De samenzang klinkt zowel harmonieus als dissonant en toont duidelijk het kunnen van deze laatstejaars: virtuoos, zuiver en samen prachtig geblend. Je hoort dat deze mensen jarenlang dezelfde klas delen en op elkaar hebben kunnen inspelen/zingen.

De leefwereld van de personages voelen soms beangstigend dichtbij

Het gebruik van herhaling in dit stuk werkt bedwelmend. Regelmatig hoor je stukken zang terugkeren of speelt er zich een stuk scène opnieuw af. Het versterkt de beleving met het hoofdpersonage en je waant je zo volledig in de wereld van haar onderbewustzijn. Het zorgt er tevens voor dat de leefwereld van de personages soms beangstigend dichtbij aanvoelen en je zo mee opgeslorpt wordt door hun overweldigende emoties.

op6

Het decor bestaat uit verschillende niveaus wat  voor een duidelijk onderscheid zorgt tussen de praatsessies bij de geneeskundigen en het afdwalen in de gedachten van het hoofdpersonage. Terwijl zich onderaan pakkende scènes afspelen, zien we het hoofdpersonage in het heden intens meeleven met alle gebeurtenissen die daar geschieden. Less is more wordt bewezen door met weinig attributen toch zeer uiteenlopende ruimtes te creëren. Een slaapzetel wordt bijvoorbeeld vlot gebruikt om een slaap -en woonkamer voor te stellen, terwijl er permanent twee therapiezetels aanwezig zijn om het onderscheid te maken tussen fictie en realiteit. Laat dit afgewerkt zijn met een strak lichtplan dat de juiste klemtonen inbeeld brengt en je krijgt een goede omkadering van de verschillende scènes.

Ze bewijzen hier hun maturiteit en gebruiken elke aspect van hun musicaltalent

Het bewijs is geleverd dat deze jonge professionelen in wording vaker aan hun lot moeten worden overgelaten en de touwtjes volledig in handen moeten krijgen. Ze bewijzen hier hun maturiteit, gebruiken elke aspect van hun musicaltalent en datgene ze al die jaren hebben geleerd (zowel op school als daarbuiten) om een waardige voorstelling op poten te zetten. Het resultaat mag er wezen en schreeuwt om een bisnummer. Conservatorium Brussel: u weet wat te doen!

op4

Meer informatie over het Koninklijk Conservatorium Brussel en hun toekomstige voorstellingen vind je op www.kcb.be.

Door Wesley Van der Veken

Foto’s: Alex Wyckmans