Marvellous

Spiderman, Iron Man, Superman, Wonder Woman… Allemaal namen die ons allemaal bekend zijn, het zijn namelijk superhelden! Mensen die superschurken verslaan om ons, de gewone mens, veilig te houden. Maar wat nou als er geen superschurken meer zijn omdat ze allemaal verslagen zijn? Als de wereld geen superhelden meer nodig heeft? Hoeveel blijft er dan nog over van de identiteit van een superheld?

Nieuwe richting

Daarover gaat Marvellous. Voor de Liga, bestaande uit De Tijdsgeest, Justitia, De Denker, Ilana en Testostero, ligt hun glorietijd al een tijd achter ze. En dus was het tijd om normale levens te gaan lijden. Zo is de Tijdsgeest nu burgemeester van Boxtel en is Justitia (nu door het leven gaande als Kiki) net ontslagen bij Pink Ribbon. Wanhopig terugverlangend naar vroeger creëert Justitia samen met nerd-buurman en superhelden-fangirl Giel Flinterman een nieuwe slechterik waarover zij de regie hebben. Aan het internet heeft Justitia echter even niet gedacht en als de ‘Cosmonaut’ gehackt wordt, moet de Liga harder aan het werk dan ze dacht.

Het is wel wat veel, verschillende zijlijntjes maken het geheel soms wat rommelig

De liedjes zijn geschreven door Bart Rijnink. Rijnink is tevens frontman van de band LaGarcon, wat duidelijk te horen valt. De nummers zitten vol met grapjes, dikke knipogen en de nodige scheldwoorden, maar niet teveel. Rijnink bewijst dat hij, net zoals bij de songs van LaGarcon, precies de balans weet te vinden tussen grappig en plat. Met name het nummer van Daisy/Testotero is heel sterk. Testostero is namelijk eigenlijk een meisje van 11, die door een blikseminslag de sterkste man ter wereld is geworden, maar gewoon meisjesdingen wil doen. Ook de choreografie en de kostuums zijn bij dit nummer spot on, wat het misschien wel het hoogtepunt van de voorstelling maakt. Het is wel wat veel. De behoorlijk voorspelbare hoofdlijn is uiteraard de Cosmonaut uitschakelen, maar verschillende zijlijntjes als het vader-dochter complex van God’s dochter Ilana, voormalig Liga-lid Zip maken het geheel soms wat rommelig.

De acteurs zijn goed gecast. Allemaal spelen ze hun rol (en in sommige gevallen) rollen vol overtuiging. Het is bijna jammer dat de Liga niet echt bestaat, deze groep zou men best wat vaker samen willen zien. Vooral Daniël Cornelissen als Giel verdient een vlag en wimpel. De typische ongemakkelijke, sociaal niet vaardige superhelden nerd zoals we er allemaal wel eentje kennen (of misschien zelf zijn) die uiteraard uiteindelijk de held van het verhaal is. Niet met een episch gevecht, zoals het hoort in een superheldenverhaal, maar met een ‘epische dialoog’. Daar kan Nederland misschien nog wat van leren.

Vooral als je van superheldenfilms houdt is het een fijne avond in het theater

Marvellous is een hele grappige voorstelling die een nieuwe richting aangeeft in Musicalland. Vooral als je van superheldenfilms houdt is het een fijne avond in het theater, vol met epische dialoog, heftige special effects en goede nummers. De cast speelt hun rol zo overtuigend, dat de rommeligheid vergeven kan worden.

Marvellous is nog tot en met 3 mei te zien in verschillende theaters in Nederland. Meer informatie & tickets vind je op www.marvellousdemusical.nl.

Door Yuki Hochgemuth

Foto’s: Raymond van Olphen