Lulu Aertgeerts

In Vapeurs speelt Lulu Aertgeerts die dame die we allemaal wel kennen; degene die niet kan leven met haar leeftijd en er alles aan doet om jong te blijven. Plastische chirurgie, jonge vriendjes en een (te) jonge garderobe. Musical Vibes sprak met haar.

Koester je vriendinnen

Hoe ben jij terechtgekomen in Vapeurs?

Wel, ik heb al eerder voor Bob en James (Uitgezonderd. Theater) gewerkt. Ik was naar de Nederlandse versie, Opvliegers, gaan kijken, waar Anne-Mieke Ruyten nog meespeelde. Zij is de vrouw van de Vlaamse acteur Ron Cornet. Ik was in Roosendaal gaan kijken en dat was een hit. Ik zag ook hoe de zaal vol vrouwen reageerde en dat was gewoon super. Toen ik later James en Bob nog eens tegenkwam vertelde ik hen daarvan. Maar ze wisten er toen zelf ook al van. Toen kwam de vraag of dat het niets voor mij zou zijn om daarin mee te doen. En eigenlijk zag ik dat wel zitten. Het klopt ook qua leeftijd. En zo ben ik er dus bijgehaald.

Je personage is de ‘bling bling’ dame van de groep, hoe ver moet je je inleven in haar?

Ja, dat is de vrouw die de meeste inspanningen doet om de ouderdom te lijf te gaan. Natuurlijk zijn er herkenbare dingen in haar. Als we naar een feest gaan, willen we ons van onze beste kant laten zien. Het is niet zo dat het je vanaf een bepaalde leeftijd niet meer kan schelen. Nee, er blijft een bepaalde fierheid die niet moet overgaan als je niet meer zo jong bent, maar ik ga me niet inspannen om er tien jaar jonger uit te zien. Ik heb liever dat ze tegen mij zeggen dat ik er mijn leeftijd uitzie en dat ik er keigoed uitzie in plaats van te denken dat ik tien jaar jonger ben. Want dat is gewoon niet zo. Dan zou je moeten gaan concurreren met vrouwen die wel zoveel jonger zijn en dat is uiteindelijk toch een ongelijke strijd. Liever er goed uitzien voor mijn eigen leeftijd dan dat de mensen zich mispakken aan mij. Dat maakt mij gelukkiger. Het leven dat je al hebt mogen leven en alle dingen die het u al gebracht heeft maken je tot de persoon die je op dat moment bent. Dat is wat je moet koesteren.

Het gaat van verstilling tot hilariteit en zelfs een beetje baldadigheid met onze girlpower

Hoe zwaar zijn de repetities?

Wij lachen heel veel! Ook met de ironie en de herkenbaarheid in het stuk. En met de relativering en met onszelf! Maar soms worden we ook oprecht even stil omdat we anekdotes hebben waar iemand dan toch eens iets persoonlijks over te vertellen heeft. Het gaat van verstilling tot hilariteit en zelfs een beetje baldadigheid met onze girlpower. We gaan zo door heel de caleidoscoop van emoties en dat is wel heel mooi. ’t Is niet dat we de hele tijd op onze dijen liggen te kletsen van het lachen, soms zijn er echt heel gevoelige, mooie momenten.

Is dat ook wat de voorstelling zal brengen?

Ik denk en hoop het wel. Voor de vrouwen is het heel mooi dat er zaken worden gebracht die alleen zij kunnen begrijpen en waar alleen maar vrouwen mee kunnen helpen. Vrouwen worden nogal gemakkelijk in een mannenwereld afgeschilderd als jaloerse wezens die het licht in elkaars ogen niet dulden, maar ik ga daar niet mee akkoord! Ik denk dat vrouwen heel erg veel aan elkaar kunnen hebben. Door middel van dit stuk denk ik dat we kunnen laten zien dat die vrouwenvriendschappen ook absoluut gekoesterd moeten worden. Als je door een moeilijkere periode gaat, dan heb je altijd iemand om op terug te vallen. Natuurlijk hebben we ook mannen om op terug te vallen, maar uiteindelijk blijft het ‘de andere soort’. Zeker met die zeer persoonlijke dingen. Dan mag je nog de meest begripvolle man hebben die er is, dan denk ik nog dat het deugd doet als je eens met de vrouwen er onverbloemd over kan praten. Die vertrouwelijkheid is wel enorm.

Door middel van dit stuk denk ik dat we kunnen laten zien dat die vrouwenvriendschappen ook absoluut gekoesterd moeten worden

Tussen jullie vier groeit er ook al een compliciteit precies?

Ja, dat is ook zo. Ik had er in het begin wel wat vragen bij. Ik dacht altijd dat ‘bling bling’ vrouwen ook ‘bling bling’ vrienden hebben. Mensen die trendy zijn hebben ook trendy vriendinnen. Maar wij vertegenwoordigen echt een groep van vrouwen waarvan je je afvraagt hoe ze in godsnaam bevriend zijn geraakt. Maar die kennen elkaar dan al wel heel lang en die nemen elkaar dus ook gewoon zoals ze zijn. Ze durven al eens de draak met elkaar steken zoals het er in het echte leven ook aan toe gaat. Plagen is om liefde vragen hé.

Vapeurs speelt vanaf 19 oktober tot 5 november in het Fakkeltheater te Antwerpen. Deze voorstelling kadert in het concept Ladies at the Theatre. Hierdoor kan je het stuk combineren met een ‘Lady Treatment’. Meer informatie en tickets op www.ladiesatthetheatre.be of www.vapeursintheater.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Patrick Defort