Le Livre de la Jungle
Théâtre Royal du Parc presenteert haar nieuwe musical: Le Livre de la Jungle. Een musical, gebaseerd op het verhaal van Rudyard Kipling. Dit verhaal is een echte klassieker, door kleine toevoegingen en leuke kostuums heeft Theatre Royal du Parc een mooie voorstelling op poten gezet. De musical is, zoals de titel al verraadt, in het Frans in een regie van Thierry Debroux en Daphné D’heur.
Visueel mooi verhaal
Is het verhaal niet bekend door het wereldbekende boek: The Jungle Book, dan is het zeker vertrouwd door de verfilming van Walt Disney: Mowgli wordt opgevoed in de jungle door wolven. Hij is nooit onder de mensen geweest en kan het prima vinden met de dieren die in de jungle leven. Althans, met bijna alle dieren. Shere Kahn, de tijger, dwingt de wolven om Mowgli als baby aan hem te geven. Deze weigeren dit en vanaf dat moment zijn de twee gezworen vijanden. Mowgli creëert een hechte band met de wolven, maar leert ook andere dieren kennen. Zo ontmoet hij Bagheera, de zwarte panter, en de bruine beer, Baloe. Zij leren hem het reilen en zeilen in de jungle. Omdat het te gevaarlijk wordt met Shere Kahn, besluiten de wolven, Bagheera en Baloe om Mowgli terug te sturen naar zijn soort: de mens. Eenmaal aangekomen, is het duidelijk dat hij helemaal vervreemd is van zijn ras. Hij spreekt de taal niet, hij loopt zoals de dieren in de jungle. De kinderen lachen hem uit en de volwassenen vinden hem raar. Mowgli ontmoet er het stamhoofd: een oude vrouw die hem een magisch wapen geeft om af te rekenen met Shere Kahn. Wanneer hij terug in de jungle is, doodt hij Shere Kahn, en blijft waar hij thuishoort: de jungle.
De kostuums zijn fantastisch. Elk dier wordt duidelijk weergegeven en geaccentueerd
Le Livre de la Jungle is een echt oerverhaal, maar door een paar toevoegingen maakt Theatre Royal du Parc er toch iets speciaals van. Ze beginnen met een vertelling van een man die vroeger het verhaal van Mowgli heeft opgevoerd, zo rakelt hij herinneringen op. Daarna begint men met het echte verhaal, soms keert men terug naar de kindertijd van de man. Dit is zeker een leuke extra, en door komische elementen brengt het een meerwaarde aan de voorstelling. Ook voegen ze een tapdansende aap toe en een viool spelende slang. Doordat deze elementen niet in een verhaallijn worden gezet, is dit geen pluspunt.
Het decor is knap. Door mooie en efficiënte decorstukken te gebruiken, brengt het een mooi zicht naar het publiek toe. De kostuums zijn fantastisch. Elk dier wordt duidelijk weergegeven en geaccentueerd: elke acteur die een dier speelt, heeft het dierenhoofd dat hij of zij vertolkt op zijn hoofd staan. Ook Mowgli is duidelijk te herkennen door zijn typische, rode short. Wat minder is, is het licht. De acteurs spelen vaak in het donker waardoor hun mimiek verloren gaat. Ook de muziek steekt er niet echt bovenuit. Buiten een paar leuke liedjes, is de score niet echt uitdagend.
Het decor is knap. Door mooie en efficiënte decorstukken te gebruiken, brengt het een mooi zicht naar het publiek toe
Issaiah Fiszman die Mowgli vertolkt, lijkt inderdaad sprekend op Mowgli uit het verhaal van Walt Disney. Bovendien danst hij zeer mooi, qua zang is hij iets minder. Jolijn Antonissen, die de moederlijke wolf van Mowgli speelt, is opmerkelijk qua zang. Ze heeft een volle en zuivere stem, die enerzijds krachtig is wanneer het nodig is en anderzijds fragiel in zachtere scènes. Ook de andere wolven zingen zeer goed. Ze hebben stuk voor stuk een krachtige en indrukwekkende stem.
Pierre Bodson als Shere Kahn is fantastisch. Zijn houding werkt geweldig – de oude Shere Kahn loopt met een stok, maar houdt zich trots – zijn stem is zwaar, maar ijdel en hij zit zeer goed in zijn rol. Emmanuel Dell’erba, die de rol van Baloe vertolkt, speelt zijn rol enorm komisch. Hij scoort op zowel zang-, dans- en acteervlak en heeft het publiek doorgaans mee. Tot slot is Daphné dD’heur Bagheera de biologische moeder, wat ze knap doet. Haar présence als zwarte panter is top. De andere acteurs spelen hun rol zeer mooi uit en het toevoegen van kinderen is ook zeer leuk.
Le Livre de la Jungle is een echt oerverhaal, maar door een paar toevoegingen maakt Theatre Royal du Parc er toch iets speciaals van
Le livre de ja Jungle is een musical waarbij de kostuums, het decor en de acteurs er uitspringen. Wat minder is, is het licht en onnodige verhaallijnen. Het is zeker en vast een leuke musical om met het gezin te gaan bekijken.
Le livre de la Jungle speelt nog tot en met 19 mei in het Koninklijk Parktheater in Brussel. Meer informatie en tickets vind je op www.theatreduparc.be .
Door Amber Degeest
Foto’s: ZVONOCK