Lazarus

Na New York en Londen is het laatste meesterwerk van David Bowie, in een magistrale regie van Ivo van Hove, te zien in Amsterdam. Het stuk is het vervolg op de roman en film The man who fell to earth (met Bowie zelf in de hoofdrol). Musical Vibes  was aanwezig bij de première van deze, op zijn zachtst uitgedrukt, niet alledaagse musical.

Briljant in zijn waanzin

Het is niet simpel om Lazarus is een paar zinnen samen te vatten. Een echt verhaal is er dan ook niet. Thomas Newton is niet van déze wereld, maar heeft de afgelopen jaren een bestaan op aarde gecreëerd. Na het vertrek van zijn grote liefde Mary Lou is hij compleet ingestort en wil hij niets liever dan terug naar zijn planeet. We zijn vooral getuige zijn hersenspinsels. Voeling met de realiteit is dus ook ver te zoeken, logica evenmin. Telkens wanneer je denkt een plot te ontdekken krijgt het stuk – alsook zijn personages – weer een compleet nieuwe wending. Uiteindelijk is het gewoon beter om jezelf over te geven aan de idioterie en je te laten meeslepen door al het moois dat er te zien en te horen is.

Uiteindelijk is het gewoon beter om jezelf over te geven aan de idioterie en je te laten meeslepen door al het moois dat er te zien en te horen is

En dat is er. De cast is een kruisbestuiving van (zingende) acteurs en musical alumni. Dragan Dakema staat als Newton nagenoeg de hele tijd op het podium, vaak toekijkend, dan weer in het centrum van de belangstelling met een krachtige solo of monoloog. Al wordt die aandacht wel meermaals gestolen door Pieter Embrechts als Valentine. Als een demoon beweegt hij zich door het verhaal. Je hebt geen idee wat hem drijft, maar door zijn volledige overgave geloof je elk woord en iedere beweging. Ook qua zang komt Embrechts verrassend sterk uit de hoek en maakt hij de Bowie songs helemaal eigen.

Het is ook fijn om Noortje Herlaar terug op het podium te zien. Zij mag als Elly een totaal andere kant van zichzelf laten zien; van introvert, sarcastisch naar rauw en zelfs volledig ontspoord. De revelatie van deze voorstelling is Juliana Zijlstra. Zij zorgt niet alleen voor het muzikale hoogtepunt met haar breekbare vertolking van ‘Life on Mars’, ook haar spel blijft je bij. En dan te bedenken dat deze dame nog maar 17 lentes jong is. Dit belooft alvast veel voor de toekomst.

De omkadering is zeer klinisch; een witte box met enkel een bed, een koelkast met gin… veel gin. Op een groot beeldscherm worden ondersteunende beelden geprojecteerd. Achter een glazen wand zit het geweldige orkest. Diezelfde wand dient tevens als canvas voor de prachtige lichtshow en projecties. Je hoeft zeker geen Bowie kenner/fan te zijn om te genieten van de muziek. Het zijn zelfs de speciaal voor de voorstelling geschreven nummers die het meest beklijven.  

De doorsnee musicalfan zal het waarschijnlijk classificeren in de categorie artistiek geneuzel

Is deze voorstelling nu briljant of pure waanzin? Dat laatste zonder twijfel. Of hij ook briljant is moet ieder voor zich uitmaken. De doorsnee musicalfan die een avondje Mamma Mia! Of The Sound of Music verwacht zal het waarschijnlijk classificeren in de categorie artistiek geneuzel. Wat ons betreft is Lazarus briljant in zijn waanzin. Wanneer je dus écht eens compleet wat anders wil zien dan de doorsnee musical: GA!

Lazarus is nog tot en met 5 april te zien in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Daarna gaat de productie op tournee. Meer informatie & tickets vind je op www.bowielazarus.nl.

Door Wendy de Noier

Foto’s: Jan Versweyveld