Kürt Rogiers

De presentator van Blind Date zal in het theater geen vrouw zijn. Terwijl Ingeborg op televisie de prooi nog bijstond, zal die nu op steun en toeverlaat Kürt Rogiers moeten rekenen. In hoeverre hij dat zal zijn, valt een beetje af te wachten, maar het presentatorschap is hem alvast niet vreemd. Musical Vibes sprak met hem.

Ik hou van theater met een goede twist

Welke rol ga je spelen in Blind date?

Ik speel de presentator van de show. Het format is exact zoals we dat kennen van enkele jaren geleden, legendarisch. Destijds presenteerde Ingeborg dat, maar hier heeft men gekozen voor een mannelijke presentator. Dat heeft een beetje te maken met het testosterongehalte in de show. In plaats van enkel drie mannen, gaan er nu vier rond de prooi, Karen Damen, dansen. Ik ben dan wel niet echt een kandidaat in de show, maar het speelt wel mee. Zo krijgen we vier leeuwen en een hopeloos leeuwinnetje.

Een rol als presentator, dat is helemaal op je lijf geschreven?

Ja natuurlijk. Het klinkt misschien een beetje arrogant, maar ik begrijp wel waarom ze bij mij terecht zijn gekomen. Ze zochten een acteur die ook wat presentator skills heeft. Toen Sven De Ridder me daarvoor belde, was ik heel snel overtuigd om mee te doen. Ik heb er ontzettend  veel zin in.

Toen Sven De Ridder me belde, was ik heel snel overtuigd om mee te doen

Weten jullie al details van het verhaal?

Nee, we beginnen pas in december te repeteren. We kennen wel de grote lijnen van het verhaal, we hebben een synopsis op een A4tje gekregen. Momenteel spelen Brik (Van Dyck), de schrijver en Sven, de regisseur, een soort van pingpong spel met de inhoud. Zo vinden ze de minder sterke zaken en verbeteren ze het script. Dat moet eerst rond zijn voor ze de cast alles laten lezen.

Een toneelstuk bovenop al je andere bezigheden, is dat evident?

Dat zal heel pittig worden. Vooral omdat ik in december nog zowel met Spitsboers als Familie bezig ben. Maar ze hebben me beloofd dat we sowieso vaak ’s avonds zullen repeteren. Iedereen is daarbij druk bezig overdag. De repetities gaan door in Lokeren en ik woon in Dendermonde, vijf minuten van mijn deur. Het gaat dus allemaal wel enorm meevallen.

Ik ben geen acteur die zomaar zijn kostuum kan uitdoen en dan rustig in de bar een pintje gaat drinken

Wat is jouw ultieme droomrol om eens te kunnen spelen?

Ik ga dan een verrassend antwoord geven. Ik zit eigenlijk redelijk in het commerciële circuit, waar ik me ook heel goed in voel. Maar ik heb heel lang geleden, nog tijdens mijn conservatoriumtijd, heel vaak Tsjechov gespeeld. Dat deed ik wel heel graag. De Tijd heeft heel veel stukken van hem gebracht met onder andere Bob De Moor. Dat was van een onwaarschijnlijk poëtische traagheid. Of anders ook wel een Shakespeare in de regie van Dirk Tanghe. Toen ik conservatorium deed waren dat de hoogdagen van Dirk Tanghe in het Hooghuis te Gent. Daar heb ik voorstellingen gezien, zoals De getemde Feeks of De Vrek en dat was echt prachtig theater. Dat mis ik een beetje, daar ben ik misschien een beetje ouderwets in. Ik ben niet zozeer voor repertoire of klassiek theater, maar ik hou van theater met een goede twist. Nu ga je soms naar voorstellingen kijken die je niet zoveel doen, maar in die tijd ben ik echt van mijn sokken geblazen door die Dirk Tanghe voorstellingen.

Lazarus toert momenteel met Karamazow (Dostojewski). Zou dat ook iets voor jou zijn?

Dat is ook wel iets heftig. Ik vind dat onwaarschijnlijk straf theater, maar dat gaat zo vreselijk diep. Op het conservatorium heb ik De Meeuw van Tsjechov gespeeld en ik was daar Kostja, de dichter die op het einde zelfmoord pleegt. Ik ging daar bijna elke keer zelf dood. Je gaat daar zo enorm in op. Dat is bij zo’n stuk van Lazarus ook, dat vergt heel veel van een acteur. Dat is leuk, want eigenlijk doe je het ook daarvoor. Maar tegelijkertijd is het wel heel heftig om te doen. Het blijft ook maar je vak en ik ben dan geen acteur die zomaar zijn kostuum kan uitdoen en dan rustig in de bar een pintje gaat drinken en het over zijn belastingformulieren kan hebben. Bij mij blijft zoiets wel plakken, dus ik behoed me daar een beetje voor. Terwijl ik dat eigenlijk wel heel graag zou doen.

Ik speel graag verschillende zaken met heel veel variatie

Heb je een ideaal aantal voorstellingen om te spelen?

De reden waarom ik heel weinig theater speel is, omdat ik eigenlijk een degout heb opgelopen in Nederland. Daar speelde ik Sexual Perversity en dat waren toen 120 voorstellingen. Bij de 50ste was ik al zwaar aan het aftellen. Toen heb ik gezegd: “Nooit meer in heel mijn leven”. Ik ben een acteur die graag verschillende zaken speelt met heel veel variatie. Dat zit in mijn bloed. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik me meer of minder dan een ander voel, dat is gewoon mijn eigenheid. Dus voor shows met 120 voorstellingen moet je me echt niet meer bellen (lacht).

Blind Date is van 6  januari tot en met 22 januari 2017 te zien in de Rode Zaal van het Fakkelteater te Antwerpen. Info en tickets: www.theaterblinddate.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier