Karmeliet

Het is zomer en dan zitten mensen niet graag binnen. Vroeger was er om die reden geen theater in het zomerseizoen. Tot ze ‘the best of both worlds’ gingen combineren in totaalspektakels die buiten plaats vinden. Naast Rubens en Niemandsland is er deze zomer nog een Theaterspektakel. In Buggenhout ging Karmeliet, op de domeinen van het kasteel van Opdorp, in première. Amateurgezelschap Camerata zet daarmee een wonderbaarlijk stukje theater neer.

Met hart en ziel

Karmeliet vertelt de fictieve ontstaansgeschiedenis van de Tripel Karmeliet. Het stuk teleporteert ons naar het Buggenhout ten tijde van de Spaanse overheersing. Het dorp wordt opgeschrikt door de komst van Bernard Gui, de hoofdinquisiteur van de Spaanse inquisitie.  Wanneer hij molenaarsvrouw Lysebet tot de brandstapel veroordeelt omwille van ketterij, helpt broeder William van Marselaer alle dorpelingen die verdacht worden van ketterij aan een veilig onderkomen, tegen de wil van zijn kerk in, maar met de steun van abt Benedikt. Hij riskeert daar niet alleen zijn ambt, maar ook zijn leven mee. Omdat de onderduikers in voedsel moeten kunnen voorzien, beginnen ze in het geheim met het brouwen en verkopen van de Tripel Karmeliet.

Nog geen vijf minuten ver in het stuk, weet je waarom dit een theaterspektakel wordt genoemd

Nog voor de voorstelling begonnen is, word je in de sfeer gebracht. Terwijl de tribune zich  vult, staan 60 figuranten al het beste van zichzelf te geven op het grote speelveld. Het decorontwerp is mooi bedacht. Op de voorgrond zien we een deel van een abdij, een multifunctioneel stuk dat dienstdoet als meerdere locaties en een grote, groene grasweide. Op de achtergrond wordt ‘de boskapel’ wondermooi verlicht.

Nog geen vijf minuten ver in het stuk, weet je waarom dit een theaterspektakel wordt genoemd. Regisseur Stijn De Wolf laat dan al letterlijk zijn paradepaardje zien: een wondermooie koets, getrokken door twee paarden. Dat is niet het enige spektakel dat te zien is: rookmachines, echt vuur en nog eens drie ruiters te paard passeren in het anderhalf uur. Camerata haalt alles wat mogelijk is uit de kast en daar is niemand rouwig om. De acteerprestaties zijn bovengemiddeld tot sterk. Rekening houdend met het feit dat dit allemaal liefhebbers zijn, op Joris de Beul na, blijven de meeste scènes wel boeien door het spel. Soms zakt het wel wat in elkaar door dialogen die te lang aanhouden of te hard getimed zijn op de underscore.

Joris de Beul toont zijn klasse door als broeder William het nummer ‘Ik Geloof’ te zingen, waarin hij blijft geloven in een goede afloop

Over de underscore gesproken, de muziek van de hand van Pieter Van Baeveghem en Bert Van Weyenberg is wondermooi. Ook de vier solo’s zijn pakkend geschreven. De zenuwen gieren door de solisten hun lijf, dat hoor je, maar ze houden zich staande en weten hun moment toch te nemen. Joris de Beul toont zijn klasse door als broeder William het nummer ‘Ik Geloof’ te zingen, waarin hij blijft geloven in een goede afloop. Het moment dat de muziek daar het lied overneemt, gaan de lichten aan de boskapel weer aan en staat er een rij van 60 figuranten recht voor zich uit te staren. Een ongelooflijk pakkend beeld, scenografisch. De kroniek tussen William en Bernard Gui doet hard denken aan die andere kroniek, 10 jaar geleden. Toen pastoor Daens in Postcentrum X zijn strijd vocht tegen Woeste. Het verhaal had ontzettend veel gelijkenissen. Zelfs Joris De Beul doet soms denken aan Daens. Even matuur en even talentvol. Daar kan niemand rouwig om zijn.

De première gaat echter niet zonder slag of stoot. Een kwartier voor aanvang ontploft één van de spots waardoor de lichttafel dienst weigert. De spot wordt vervangen, maar de tafel werkt niet meer mee. Dat valt soms op tijdens de overgangen. De spot beweegt te traag of gaat niet op het juiste moment uit. Ontzettend jammer dat het noodlot daar toeslaat. Ook het weer slaat tegen. Nog geen 10 minuten ver in de show begint het te stortregenen. De cast gaat moedig door, maar na 5 minuten besluit techniek en regie om de show toch stil te leggen en te wachten tot de regen over is. Maar na regen komt altijd zonneschijn en iedereen kan snel weer zijn plaatsen innemen. Absoluut het vermelden waard dat de cast er, na de showstop, onmiddellijk in slaagt de show te hernemen om je direct weer mee te zuigen in het verhaal. Laat ons hopen dat ze alle ellende nu gehad hebben.

Dit is een openluchtspektakel waar met hart en ziel (en met brute force) aan gewerkt is

Karmeliet is een wondermooie voorstelling. Camerata zet een ontzettend sterke prestatie neer. Eigenlijk is het de naam van amateurvoorstelling onwaardig. Dit is veel meer dan dat. Een mooi verhaal, mooie muziek, pakkende scenografie en een ontzettend mooi decor aan het kasteel van Opdorp. Dit is een openluchtspektakel waar met hart en ziel (en met brute force) aan gewerkt is. Wie kan, koopt zeker nog een kaartje, want dit wil je voor geen geld van de wereld missen.

Karmeliet speelt nog tot en met maandag 27 augustus op de terreinen van kasteel van Opdorp. Tickets en meer informatie vind je  op www.theaterspektakel-karmeliet.be