Kadèr Gürbüz

Op 21 januari 2018 ging in Theater Elckerlyc Assisen – De webcam-moord in première; een interactieve voorstelling waarin het publiek een belangrijke rol speelt. Het beslist immers over schuld of onschuld, opsluiting of vrijheid. Ondanks het zware thema, is er in Assisen ook plaats voor humor. En daar zit de rol van Kadèr Gürbüz voor veel tussen. Musical Vibes sprak haar na afloop van de première.

In the end hebben mensen altijd een eigen mening

De kop is eraf. Alhoewel, jullie hebben er al een aantal try-outs opzitten. Hoe belangrijk, en vooral, hoe spannend waren die voor jullie?

Onwaarschijnlijk. Ik moet zeggen dat ik nog nooit een productie heb meegemaakt waarbij iedereen zo tot in detail voorbereid was, ondanks het feit dat die voorbereiding heel snel moest gaan. Ik doe dit nu al 25 jaar en ik durf te zeggen dat dit de sterkste première was die ik ooit heb gedaan. Juist omdat we zo goed voorbereid waren, onder andere door de try-outs. Die waren dus heel belangrijk voor ons.

Wat zijn dan zoal de sterktes van de cast of van de voorstelling?

We liggen elkaar gewoon erg goed en kunnen het fantastisch goed met elkaar vinden. We gunnen elkaar gewoon het licht in de ogen en dat is voor mij echt belangrijk, want anders verspil je enorm veel tijd. Ik denk dat iedereen ook perfect gecast is. Een goed scenario, een goede cast en een goede regisseur en je bent vertrokken.

Zeker bij een interactieve voorstelling als deze is het inderdaad enorm belangrijk om op elkaar ingespeeld te zijn.

Absoluut. En je moet iedereen ook gewoon de tijd gunnen die hij of zij nodig heeft. En dat was hier zeker het geval.

Zowel het publiek als wij, de acteurs, worden de hele voorstelling lang heen en weer geslingerd

In Assisen is er een belangrijke rol weggelegd voor het publiek. Als volksjury mogen ze bijvoorbeeld vragen stellen aan de getuigen, dus ook aan jou. Die vragen kunnen van avond tot avond verschillen. Hoe ga je daarmee om?

Het is wel spannend hoor. Het is leuk dat wij eigenlijk hetzelfde doormaken als het publiek. Als publiek heb je in het begin het idee dat de beklaagde schuldig is. Daarna hoor je de getuigenis van iemand en denk je: zou hij misschien toch onschuldig zijn? Zowel het publiek als wij, de acteurs, worden de hele voorstelling lang heen en weer geslingerd. En daar zitten die vragen zeker voor iets tussen. Maar dat is goed, want zo blijft iedereen, de cast en het publiek, scherp tot de laatste seconde.

Een goed scenario, een goede cast en een goede regisseur en je bent vertrokken

Aan het einde van de voorstelling geeft het publiek een antwoord op de schuldvraag. De ene voorstelling kan het publiek de beklaagde schuldig bevinden, de andere voorstelling onschuldig. Hoe komt het dat dat zo kan verschillen?

Ik heb echt geen idee. Ik heb al iets gelijkaardigs meegemaakt met Aspe en elke keer als ik denk: nu gaan ze mij toch wel verdenken, doen ze dat toch niet. Dat is in het echte leven trouwens ook zo. Hoewel jij er rotsvast van overtuigd kan zijn dat iemand schuldig is, zullen er wel altijd duizenden mensen zijn die het omgekeerde denken. Je zou kunnen denken dat mensen manipuleerbaar zijn, door de berichten die in de media verschijnen bijvoorbeeld, maar eigenlijk is dat volgens mij niet echt zo. In the end hebben mensen altijd een eigen mening. En laat ons hopen, voor het voortbestaan van de democratie, dat dat altijd zo blijft.

Assisen is nog tot en met 11 februari te zien in Theater Elckerlyc. Voor meer informatie en tickets kunt u terecht op de website van Uitgezonderd.: www.uitgezonderd.be.

Door Tatiana van den Branden

Foto’s: Wendy de Noier