Jolijn Antonissen
Duvel-doet-al Jolijn Antonissen heeft er met de troep van Cabaret een intensieve tour in Frankrijk en Zwitserland opzitten. Ze komen deze in schoonheid afsluiten in Luik met als kers op de taart niet alleen een 100ste voorstelling, ze vieren oud op nieuw met een Cabaret! Musical Vibes sprak met haar.
De essentie van theater
Hoe ben jij bij deze productie van Cabaret terechtgekomen?
Audities. Veel!! Ik geloof dat we vijf of zes rondes hebben gehad. Dans, zang, spel, het bleef maar komen. Iemand van de productie zei dat ze van 300 kandidaten in de eerste ronde naar de uiteindelijke twaalf gekozenen zijn gegaan. Vandaar de eindeloze audities.
Wat is jouw aandeel in de voorstelling?
Ik ben ensemble en 1 van de twee ladies in het gelijknamige nummer.
Dit is nu de tweede tour, zijn er grote verschillen met de eerste?
We hebben een andere Emcee, een andere Herr Schultz en twee nieuwelingen in het ensemble. Ik denk dat dat het grootste verschil is. Hoewel de voorstelling daar niet onder geleden heeft. We zijn ook allemaal wat ouder, we zijn nu 30-jarige KitKatKlubbers in plaats van twintigers.
Wat is voor jou de kracht van Cabaret in het algemeen en van deze productie meer bepaald?
De kracht van Cabaret komt voor mij voort uit de verhaallijn van Herr Schultz en Frau Schneider. Dat jonge mensen zoals Sally en Cliff een relatie niet volhouden en hun wegen scheiden, dat kennen we, daar gaan zo veel verhalen over. Ergens denken we dan: ze zijn jong, ze komen het wel te boven, er is nog hoop. Maar twee oude mensen die samenkomen, in zo’n fragiele zuiverheid, die dan door politiek uit elkaar gerukt worden: dat raakt veel meer. Omdat het de hoop wegneemt.
Twee oude mensen die samenkomen, in zo’n fragiele zuiverheid, die dan door politiek uit elkaar gerukt worden: dat raakt
De kracht van deze productie an sich komt dan weer omdat het vertrok vanuit een regisseur die zei: dit verhaal wil ik vertellen. Geen producent die dacht: met dit stuk kan ik veel geld verdienen. Onze regisseur heeft dan ook gekozen voor de acteurs die volgens hem dat verhaal het beste konden vertolken. Ook in het ensemble zelfs is hij voor persoonlijkheden gegaan. Daardoor heb je niet de typische musicalcast (er is een acteur die voordien nog nooit zong, een jazzzangeres die voor het eerst acteert) met de meest gepolijste stemmen, of de BW’s (Bekende Walen) die publiek trekken. Ook de soberheid in decor en rekwisieten: alles staat in het teken van het verhaal dat verteld wordt. En dat is voor mij de essentie van theater, en daardoor de kracht van deze productie.
Voelt de cast de 100ste als een speciale voorstelling, of is het eerder business as usual?
Omdat het samenvalt met de laatste voorstelling van deze tournee is het wel bijzonder, denk ik. Als het gewoon de zaterdagmatinee in een willekeurige stad was geweest, zou er misschien minder aandacht aan besteed worden.
De kracht van deze productie an sich komt dan weer omdat het vertrok vanuit een regisseur die zei: dit verhaal wil ik vertellen
Waarom moeten ook de Vlamingen komen kijken in Luik?
Waarom niet? (lacht).
Cabaret speelt nog van 31 december tot en met 5 januari in het Théâtre de Liège. Meer informatie vind je op www.theatrelepublic.be en tickets op theatredeliege.be.
Door Patrick Defort
Foto’s: Wendy de Noier