Jekyll & Hyde

Dr. Henry Jekyll wil de wereld beter maken. Met zijn vader als grote inspiratie zoekt hij een oplossing om al het kwade uit de mens weg te kunnen halen. De musical Jekyll & Hyde is geen lachertje om op de scène te brengen en zeker niet als eerste musicalproductie van een van oorsprong operette gezelschap. Minth vzw waagt zich er toch aan en de poging is zeer verdienstelijk. Een voltreffer kan het echter niet genoemd worden.

Goed en kwaad

Het verhaal van Jekyll & Hyde heeft veel boeiende facetten. De wetenschapper Jekyll werkt met de beste bedoelingen van de wereld aan een middel om goed en kwaad in de mens te scheiden, om er het kwade daarna uit te kunnen halen. Wanneer hij denkt klaar te zijn om zijn serum uit te testen op een mens krijgt hij geen toestemming van het bestuur van het ziekenhuis waar hij voor werkt. Integendeel, hij wordt weggehoond en uitgelachen. Gekwetst en beledigd besluit hij het middel op zichzelf uit te testen. Op zijn beurt kwetst hij mensen die hem een goed hart toedragen.

Glenn Desmedt is zangtechnisch een sterke Jekyll en Hyde. Hij zet de verschillen in de twee karakters ook goed neer

Het decor van deze musical voelt niet echt Londons aan. Het heeft wel de verdienste om een duistere, grimmige sfeer te bevorderen, maar is helemaal niet geloofwaardig als vergaderruimte of feestzaal in een upper class woning. Het verkleint ook enorm de speelruimte, wat zelfs moeilijkheden geeft om de andere decorelementen op en af te rollen. Het lichtplan mist focus op de kleine scènes waardoor de aandacht van de toeschouwers meer dan eens weggetrokken wordt door wat er gebeurt in de achtergrond. Het geluid is goed, al is balans van de achtergrondkoren niet steeds optimaal. Het orkest van vier muzikanten brengt een heel goede begeleiding en is wel mooi gebalanceerd in de geluidsmix.

Deborah De Ridder is zeer sterk als Lucy, een van de hoertjes. An Lauwereins heeft twee uiteenlopende rollen waartussen ze mooi schakelt. Het Antwerps van haar personage Guinevere geeft extra doorleefdheid aan de rol, jammer dat dit niet wordt doorgetrokken naar de andere hoertjes. Koen Crucke is geloofwaardig als Sir Danvers en Roel Lauwens valt positief op als een zeer integere vriend van Dokter Jekyll. Ildiko Van Dyck overtuigt grotendeels als Emma maar valt soms kort uit haar personage. Glenn Desmedt is zangtechnisch een sterke Jekyll en Hyde. Hij zet de verschillen in de twee karakters ook goed neer, spijtig genoeg verslapt dit tijdens het zingen. Het ensemble verricht veel werk, is heel leuk tijdens de openingsscène, maar laat later toch ook een gemengd gevoel achter.

Deze Jekyll and Hyde is door de uitstekende zangprestaties en dreigende sfeer zeker een interessante productie

Na twintig jaar is een nieuwe professionele productie van Jekyll & Hyde sowieso iets om naar uit te kijken. Deze versie is lekker rauw en genuanceerd. De prestaties van de acteurs zijn misschien niet constant, maar ze worden ook niet echt geholpen door decor, licht en regiekeuzes. Als toeschouwer verlies je veel te gemakkelijk de aandacht voor de mensen die het verhaal aan het vertellen zijn door onbelangrijke gebeurtenissen op de achtergrond. Deze Jekyll and Hyde is door de uitstekende zangprestaties en dreigende sfeer zeker een interessante productie, maar staat nog niet volledig op punt.

Jekyll & Hyde speelt nog van 14 tot en met 16 april in de Rode Zaal van het Fakkeltheater. In het najaar volgt er nog een tour. Meer informatie & tickets vind je op www.muziek-theater.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier