If I Fall

Met zo’n drie jaar uitstel, is The Singing Factory-trein van If I Fall eindelijk van start kunnen gaan. Een groep van zo’n 25 jongeren, bijgestaan door twee professionals, maakt volledig volgens recept van dit atypische productiehuis, een maatschappelijk thema bespreekbaar. Een thema dat voor de corona-pandemie al relevant was, maar na die twee vreemde jaren misschien nog relevanter geworden is: het gevaar van social media.

Veel potentieel

In If I Fall maakt een hechte vriendengroep een volledig nieuw sociaal mediakanaal: ‘Circle’. Circle wordt op korte tijd waanzinnig populair, voornamelijk omdat er een soort van competitie aan vasthangt. Je kan punten verdienen door opdrachten te vervullen. Deze opdrachten (of zijn het uitdagingen?) kunnen door elke gebruiker gegeven worden en hoe moeilijker/gedurfder, hoe meer punten ze opleveren. Wanneer Mia, net verhuisd naar de buurt en dus nieuw op school, op korte tijd met haar cirkel van plaats 100+ naar 1 schiet, blijkt dat ze wel een pikante uitdaging is aangegaan. Dit komt echter pas aan het licht wanneer er een foto van haar naar alle medeleerlingen wordt gestuurd. Mia, die al een heel moeilijke thuissituatie kent, kan hier moeilijk mee omgaan…

If I Fall is een musical die op een solide basis opgebouwd is

Wederom een volledig nieuwe creatie van TSF. De muziek van Sam Verhoeven past goed bij de verschillende scènes en gaat mee van de donkere emoties tot de vrolijke en luchtige momenten. Het arrangement van Thomas Vanhauwaert begint heel interessant, met een klankkleur die heel nauw aansluit met mobiele telefoons, maar spijtig genoeg wordt dat pad niet lang gevolgd om naar een klassieker musical arrangement te gaan. Niet verkeerd, maar gezien het thema en de leefwereld van de jongeren, is er zeker ruimte om nog verder het geluid van hun dagelijkse ervaringen op te zoeken.

Het belangrijkste thema van de voorstelling is eerder zelfmoord dan de gevaren van social media. Andere gevaren worden oppervlakkiger aangeraakt en verdwijnen zelfs naast de voordelen. Gezien zelfdoding het meest grimmige gevolg is én daarenboven een heel prangend maatschappelijk probleem, maakt het niet uit hoe dit thema ten berde wordt gebracht. In een bloedstollende finale van de eerste acte, wordt de hele zaal het zwijgen opgelegd. Geen vrolijke geluiden tijdens de pauze!

Een jongeren hoofdcast die hun personages moeiteloos neerzetten en een koor/ensemble om U tegen te zeggen

Er wordt dan ook de hele voorstelling hard gewerkt om die emotie bij het publiek te krijgen. Te hard soms. Het zal in ieder geval niet aan het talent van de castleden liggen dat je niet constant meegaat in die emotie. Maar om emotie over te brengen geldt dikwijls: less is more. Erover gaan op scène is meestal geen goed teken en maakt het je als acteur niet makkelijker. Wat de enkele valse noten verklaart in een overigens vlekkeloos gezongen musical. Hét probleem van If I Fall ligt in de timing. De timing van het script dat tijdlijnen heel rare bokkesprongen laat maken. Dat pure emo-momenten als fait divers afhaspelt (de geschiedenis van Mia, de avond van het rondsturen van de foto’s, ..) en minder belangrijke punten oeverloos behandelt (de thuissituatie en het conflict met haar mama). Ook de timing van de scènes kan vlotter en scherper. De scènewissels breken elke vaart en zorgen mee voor een deconnectie. De timing tussen dialogen en overgang naar een nummer zijn dikwijls ook te los. Die pauzes breken de sfeer.

De choreo’s en staging van Matthew Michel is een meerwaarde, ze brengen een zekere naturel in de scènebeleving. Het decor is vrij simpel gehouden met vier led schermen. Deze worden regelmatig gebruikt, maar de getoonde beelden zijn meestal niet meer duidelijk noch leesbaar wanneer je wat meer naar achter zit. Mits een aanpassing hierin, zouden deze schermen gerust nog meer mogen gebruikt worden, ze staan nu eenmaal model voor hét belangrijkste instrument van de moderne jeugd. Een leuke vondst alvast! De belichting is prima, met de juiste sfeerzetting voor elke scène. Het geluid was zeker goed, met in de eerste acte de muziek die net iets luider mocht, de dialogen waren wel altijd prima te verstaan op enkele microfoons die te laat (of niet?) aangingen na.

Twee professionele acteurs (Sasha Rosen en Hannes Vandersteene) die bakens van rust zijn op het podium

If I Fall is een musical die op een solide basis opgebouwd is. Twee professionele acteurs (Sasha Rosen en Hannes Vandersteene) die bakens van rust zijn op het podium. Een jongeren hoofdcast (Lotte Villays, Lars Rogiers, Zion Luts, Emma Vanthielen, Maud Verstraeten, Lucas Geldhof en Noah Apers) die hun personages moeiteloos neerzetten en een koor/ensemble om U tegen te zeggen. Mits nog wat werk aan de verschillende timingproblemen, heeft deze creatie het potentieel om het publiek van noot 1 tot het bittere einde vast te houden. Dan gaat dit een meesterwerk zijn.

If I fall speelt nog tot en met zondag 23 april in het Zuiderpershuis te Antwerpen. Meer info & tickets op www.singingfactory.be

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier