Ianthe Tavernier en Michiel de Meyer

Vanaf 12 augustus brengt Historalia zijn nieuwe spektakel aan de slotgracht van het kasteel van de prinsen de Merodes in Westerlo. Deze keer is Albert I de inspiratie voor het historische spel. Ianthe Tavernier en Michiel de Meyer mogen de romantische noot van de avond voor hun rekening nemen. Musical Vibes sprak met hen tijdens de officiële castvoorstelling.

Er gebeurt overal wel iets

Wat gaan jullie spelen in Albert I?

Ianthe: Ik zal Marieke de hoofdverpleegster zijn. Ik ben de reddende engel die nodig is om alle soldaten terug op hun plek te krijgen. Ik word hopeloos verliefd op Michiel’s personage Jean.

Michiel: Ik speel Jean, een Waalse jongen. Hij is een bakkerszoon en werkt bij zijn vader, maar wordt opgeroepen om naar het leger te gaan. Hij leert Marieke kennen in het ziekenhuis, want Jean wordt gewond. Niets ernstig, want daarna gaat hij weer naar het front.

Ianthe: Ik mag wat spuitjes geven (lacht).

Michiel: Jean is wel nogal een vrouwenverslinder.

Ianthe: Hola, is dat zo? Ik ben wel een beetje een lastige. Heel moeilijk om te krijgen, maar dat lukt hem uiteindelijk wel.

Michiel: Dat is het natuurlijk liefdesverhaal in de musical.

Ianthe: Ja, het verhaal van Jean en Marieke.

Wordt jullie liefdesverhaal in de musical belangrijker dan het verhaal van Albert en Elisabeth?

Ianthe: Nee, toch niet. Ik denk dat we eerder zo’n leuke sidekick zijn.

Michiel: Ons verhaal is sowieso fictief. Maar wij zijn er om het drama van het verhaal wat luchtiger te maken.

Je gaat niet weten waar je eerst moet kijken

Hoe goed kennen jullie het concept van Historalia al?

Ianthe: Voor mij is het de eerste keer dat ik hier meespeel.

Michiel: Ik heb twee jaar geleden al meegespeeld bij Marie Antoinette. Dat was een ongelooflijke ervaring. Het was echt fantastisch. Er wordt hier dikwijls gezegd: “Je gaat niet weten waar je eerst moet kijken” en ik kan bevestigen: dat is ook echt zo. Het podium is supergroot, er doen meer dan tweehonderd mensen mee en er gebeurt overal wel iets. Op het water, in het water, voorbij het podium, écht overal. Het is een heel goed idee om hier meer dan één keer te komen kijken.

Ianthe: Ik hoor alleen maar goede dingen, dus ik ben dolenthousiast om er in te staan en vooral heel benieuwd naar wat er gaat komen.

Hoe moeilijk was het om jullie respectievelijke rollen vast te krijgen?

Ianthe: De audities… Ik had het eerlijk gezegd totaal niet verwacht dat ik erbij zou zijn. Ik ben gewoon gegaan met het idee: “We zien wel”. Ik heb mijn meest humoristische kant laten zien en ik denk dat die wel beviel bij de jury. Heel onverwachts kreeg ik een mailtje om te zeggen dat ik erin zat. Voor mij was het dus een grote verrassing. Maar daarom niet minder leuk natuurlijk.

Michiel: Ik heb al een paar keer met Luc Stevens gewerkt. Naast Marie Antoinette hebben we ook samen Joie de Vivre geschreven. Maar ik heb ook nog wel drie auditierondes gedaan, net zoals iedereen. En bij audities weet je nooit wat er gebeurt. Je komt andere super goede mensen tegen, ieder met zijn eigen persoonlijkheid. Dan hangt het ervan af wat ze juist zoeken. Als je dan in de laatste ronde staat, willen ze eigenlijk wel verder met je, maar moet je in de puzzel passen. Want dan worden alle personages ingevuld en dat plaatje moet kloppen. Ik ben dus heel blij dat ik het type van Jean was en dat ik die rol mag spelen.

Neem een dekentje of minstens een hele dikke jas mee. Het kan hier wel eens koud worden

Wat is het verschil om hier te spelen t.o.v. een gewoon theater?

Michiel: Je moet hier eigenlijk veel meer oppassen. Het is ook technischer. In een gewoon theater heb je voor je het publiek en als je recht naar voor staat, speel je naar het publiek. Hier zijn de tribunes ook een beetje schuin aan de zijkanten. Dus je moet ook een beetje in die richtingen spelen. Bij een gewone musical vandaag de dag wordt er zoveel mogelijk bespaard waardoor er zo min mogelijk mensen op de scène staan. Hier spelen er bijna 250 mensen mee. Elke stap die je zet kan dus letterlijk op iemand anders zijn tenen zijn. Je moet gewoon attent zijn op wat er rondom jou gebeurt.

Ianthe: Zalig gewoon. En de weersomstandigheden? Ik kan me inbeelden dat openlucht niet zo simpel is om in te spelen?

Michiel: We hebben bij Marie Antoinette een avond gehad die zo koud was, dat de dauw op het podium alles spekglad maakte. Om de twee minuten ging er toen iemand onderuit. Dat is op zich heel grappig maar dat komt de voorstelling niet ten goede.

Ianthe: Maar dat gaat nu niet gebeuren hé (lacht).

Michiel: Ik zou de mensen die komen kijken in alle geval willen waarschuwen: neem een dekentje of minstens een hele dikke jas mee. Het kan hier wel eens koud worden, ook in augustus, dat weet ik nog goed genoeg van twee jaar geleden.

Albert I speelt van 12 tot en met 30 augustus op het Kasteel de Merode te Westerlo. Meer informatie en tickets vind je op www.historalia.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier