Happily ever after
De Romantische Liefde in films is een allesverslindende en meeslepende liefde. Geliefden beschrijven elkaar als een bron van water in een verzengende woestijn en na gigantische ruzies komt het altijd weer goed. Zo anders is het echte leven, waarbij je niet altijd mooi, lief en geweldig bent. En dat is precies wat Alink&Plukaard perfect weet weer te geven in Happily ever after.
Van filmmoment naar realiteit
Op slimme manier laten Yara Alink (Ilona) en Sander Plukaard (Walter) het verschil zien tussen de realiteit en hoe een relatie in een film werkt. In het Engels worden de meest zoetsappige teksten uitgewisseld en herkent het publiek scenes uit The Notebook en de Titanic. Ook ruzies worden, met lekker vet Amerikaans accent, aan de film ontleent. Gewoon in het Nederlands beeldt het duo vervolgens uit hoe het er in het echt aan toe gaat. Waarbij ruzies gaan over een spel dat verkeerd wordt geïnterpreteerd en de behoefte om ook af en toe alleen te zijn. Maar ook dat een vrouw er niet altijd mooi uitziet en te maken heeft met lichamelijke ongemakken.
Met een flinke dosis humor en knap acteerwerk is de zaal ook van begin tot eind vol op de twee geconcentreerd
Muzikale omlijsting en eenvoudig decor
Het decor is eenvoudig, een wand met lichtbollen zorgt voor een warme of juist wat killere sfeer, afhankelijk van de stemming van de twee hoofdpersonen. Daarbij vullen een buitentafeltje, 2 stoelen en servies het decor verder aan. Franstalige muziek zorgt af en toe voor wat achtergrondgeluid maar het publiek mag vooral zelf de fantasie gebruiken. En dat is niet moeilijk, als Ilona en Walter een scéne uitbeelden dan is het vrij snel duidelijk waar dat precies is.
De acteurs weten het tempo er op een positieve manier goed in te houden
Snel voorbij
De voorstelling is slecht vijf kwartier en die waren zo om. De acteurs weten het tempo er op een positieve manier goed in te houden, waarbij veel onderdelen in een liefdesrelatie aan bod komen zonder dat het langdradig voelt. Met een flinke dosis humor en knap acteerwerk is de zaal ook van begin tot eind vol op de twee geconcentreerd. Als er niet gelachen wordt, is het publiek ook muisstil. En zoals elke film eindigt deze voorstelling ook met een ‘happily ever after’, maar dan wel zoals het in het echt gaat: nog steeds samen en dat ging echt niet zonder slag of stoot.
Happily ever after is nog tot en met 24 februari te zien in verschillende Nederlandse theaters. Meer informatie vind je op www.bostheaterproducties.nl.
Door Laura Winters
Foto’s: Sanne Peper