Hans Ligtvoet en Wim Danckaert

Memoire Perdue brengt eind oktober hun volgende stuk met inhoud op de planken. Met Speed The Plow gaan er heilige huisjes voor de bijl en zal er ongetwijfeld weer veel stof tot discussie zijn. Auteur David Mamet schrijft meestal stukken waar je van goeden huize moet komen om ze sterk genoeg te brengen. Met Hans Ligtvoet en Wim Danckaert zijn die nodige kwalificaties alvast present. Musical Vibes sprak met hen.

Gecomponeerde Dialogen

Speed The Plow is een vreemde titel, welke lading dekt die?

Wim: Speed The Plow is de oorspronkelijke titel van David Mamet. Volgens mij is het een citaat uit de Bijbel?

Hans: Ja, het is in alle geval een bijbel-achtige spreuk. Iets in de trant van ‘Wij zorgen voor de economie en God zal een handje helpen met ploegen’. Het is eigenlijk niet te vertalen, want het is een leus uit Amerika. We mochten het van Mamet ook niet vertalen.

Wim: Inderdaad, en omdat de titel niet vertaald mag worden, hebben wij een ondertitel bedacht om het toch een klein beetje duidelijker te maken waar het om gaat. Bij ons heet het dus Speed The Plow #grabthatpussy.

En net dat is iets wat jullie twee karakters maar al te graag zouden doen?

Wim: Ja, wij zijn twee producers en staan op het punt om een hele grote klapper, een film met een echte ster te gaan maken.

Hans: Een grote ster heeft zich aangediend en wil een scenario van ons verfilmen. Dus wij zien opeens het allergrootste geld wat je je maar kan voorstellen voor ons. Aangezien wij in een industrie werken, de filmindustrie, waar mensen heel snel moeten denken en beslissen, waar heel veel geld in omgaat, zijn wij een soort haaien.

Wim: Wij zien ineens alle deuren opengaan. Adrenaline gaat stromen en net op dat moment komt er hier een interim secretaresse binnen.

Hans: Een heel jong, mooi meisje.

Wim: En zij wordt het onderwerp van allerlei geile gedachten en op een zeker moment maken de heren met elkaar een weddenschap wie van hen dit meisje in bed zal krijgen.

Hans: Om €500. Dat is al niet mis.

Wim: Of dat lukt, dat gaan we natuurlijk niet vertellen.

Je zal merken dat er van de jaren ’80 tot nu eigenlijk niets veranderd is, dat alles gewoon doorgaat zoals het altijd is geweest

Wat is de moraal uit dit stuk?

Wim: Eigenlijk drijft dit stuk op twee thema’s. Enerzijds heb je het Me Too thema dat er al in zit van in de jaren ’80, waaruit blijkt dat er ondertussen eigenlijk niks veranderd is. Ten tweede gaat dit over het maken van artistieke keuzes. Ga je voor het grote geld of ga je voor een idee waarin je gelooft.

Hans: Voor het verhaal met inhoud. Dat zijn inderdaad de twee thema’s waar de voorstelling over gaat, waar het stuk op gebouwd is.

Wim: En op het einde van het stuk zal je merken dat er van de jaren ’80 tot nu eigenlijk niets veranderd is, dat alles gewoon doorgaat zoals het altijd is geweest.

Wat is voor jullie het meest uitdagende?

Hans: Mamet staat erom bekend dat ie hele snelle gecomponeerde dialogen schrijft. Artistiek en spelmatig gezien was en is dat een enorme uitdaging, om dat goed te krijgen.

Wim: Dit is geen realisme, geen naturalisme, dit is muziek maken. Je moet met z’n tweeën of met z’n drieën op elkaar inspelen en heel, heel zeker zijn van je tekst. Je moet bij de les zien te blijven en dat is niet gemakkelijk! Absoluut niet.

Hans: Nee, je hebt al je aanwezige skills nodig om dit te doen.

Dit is geen realisme, geen naturalisme, dit is muziek maken

Hans, jij hebt ook de vertaling gemaakt, wat was daar het lastigste?

Hans: Er zit een hele hoop Amerikaans-Joods ‘slang’ in. Dat is niet te vertalen. Daar moet je equivalenten voor vinden. Daarbij zijn Amerikanen een stuk preutser dan wij, zeker in de jaren ’80, dus ik heb het af en toe een beetje smeriger gemaakt.

Heeft hij dat goed gedaan Wim?

Wim: Ik vind van wel! Het is zeer speelbaar, absoluut!

Speed The Plow speelt van 19 tot en met 28 oktober in Theater Het Klokhuis te Antwerpen. Meer informatie & tickets vind je op www.memoireperdue.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Patrick Defort