Goodbye Norma Jeane
Wat gebeurde er tijdens de laatste nacht van Marilyn Monroe’s leven? Het is altijd een mysterie gebleven. Ettelijke boeken, films en documentaires later weten we nog altijd niet meer. Judas Theaterproducties heeft er ook een theorie over en vertelt deze zoals zij dit het beste kunnen: op de scène. Het resultaat is een intrigerend verhaal dat op een zeer sterke manier gebracht wordt.
Streling voor oog en oor
In een dorpje in Engeland doet een oudere vrouw de deur open voor een vreemde jongeman. Hij stelt zich voor en legt uit waarom hij bij haar aanbelt. Hij is er bijna 100% zeker van dat zij Norma Jeane Baker is. Hij wil heel graag weten wat er gebeurd is die fatale nacht van 5 augustus 1962. Hij garandeert haar dat haar geheim veilig blijft. Na lang aarzelen geeft ze toe en speelt voor hem een tape af. Een opname die Marilyn Monroe maakte op 4 en 5 augustus 1962.
Het verhaal is zeer genoeglijk en veel ‘complottisti’ kunnen er hun hartje aan ophalen.
“Happy Birthday, Mister President” roept bij velen dadelijk een beeld op. Een wulpse blondine zingt het welbekende verjaardagsliedje op een wel zeer sensuele manier voor John F. Kennedy. Zo opent ook dit stuk, met Ann Van Den Broeck als blonde starlet. Een beetje aangeschoten loopt ze naar haar kamer waar ze naar goede gewoonte (van Marilyn dan toch) een slaapmutsje van champagne en pillen neemt. Dan volgt een fast forward naar 1988, waar Anne Mie Gils als Jeane Edwards de deur opent voor Michiel De Meyer als vreemde fan.
Judas toont met deze voorstelling dat ze ook zonder subsidies goede stukken kunnen maken. Het verhaal is zeer genoeglijk en veel ‘complottisti’ kunnen er hun hartje aan ophalen. Nog beter zijn het gevoel en de boodschap die het inhoudt. Het decor is heel vindingrijk. Eenvoudig opgebouwd in zwart en wit verbergt het enkele mooie verrassingen. De witte vleugel met Thomas Vanhauwaert aan het klavier staat centraal en speelt meer dan alleen een muzikale rol.
Ann is als Marilyn een overtuigende diva die zich meer en meer bewust wordt van de realiteit van haar leven
De drie acteurs zijn ronduit indrukwekkend. Ann is een overtuigende diva die zich meer en meer bewust wordt van de realiteit van haar leven. Een evolutie die zeer mooi om volgen is. Een beetje spijtig dat het typische Marilyn-kapsel niet gebruikt wordt en misschien mag het blonde bimbo-gehalte in het begin nog een beetje hoger. Anne Mie heeft hele contrasterende rolletjes te spelen. Heel bedeesd en introvert als Jeane, extrovert met een hoek af als moeder van Marilyn en als riooljournalist. Wanneer ze samen zingen tillen Anne Mie en Ann het luisterplezier nog een trapje hoger, een magnifieke combo. Michiel weet zich op het level van de klasse dames naast zich te begeven, maar heeft soms moeite om dat hoge spelniveau te behouden. Zijn verschillende personages brengt hij wel met een zeer uiteenlopende beleving. Daarbovenop is hij nog de tweede muzikant in deze voorstelling. Met zijn trompetlijnen zorgt hij voor een vollere muzikale score.
Het verhaal en de prestatie van drie schitterende acteurs maken deze voorstelling een streling voor oog en oor
Goodbye, Norma Jeane is een sterke voorstelling. Gedragen door een solide cast, afwisselende muziek en een zeer degelijke techniek. Soms ligt de balans tussen dialoog en zang een beetje te veel richting gesproken woord, wat de spontaneïteit van sommige nummers wat aantast. Dit kan de pret echter niet bederven, want het verhaal en de prestatie van drie schitterende acteurs maken deze voorstelling een streling voor oog en oor.
Goodbye, Norma Jeane is nog tot en met 5 maart te zien in de Rode Zaal van het Fakkeltheater in Antwerpen. Meer info & tickets vind je op www.judas.be.
Door Patrick Defort
Foto’s: Wendy de Noier