Frank Van Laecke

Met Frank Van Laecke heeft De Rozenoorlog naast een topcast ook een topregisseur. Met zijn oog voor detail staat hij in voor een zeer stevige regie en weet hij het maximale uit de cast te halen. Musical Vibes sprak met hem.

Iedereen zal voor de spiegel staan

Frank, hoe ben jij in De Rozenoorlog verwikkeld geraakt?

Eerst en vooral omdat Sam me gevraagd had om deze productie te doen. Ik heb begrepen dat dit al een tijdje op zijn verlanglijst stond. Ik denk dat Allard Blom met het idee op de proppen is gekomen om van die fantastisch film een musical te maken. We hebben als uitgangspunt wel het boek van Adler gebruikt, maar we waren natuurlijk wel getriggerd door de film met Michael Douglas en Kathleen Turner. Dan zijn er een aantal brainstorm sessies geweest waarin we hebben bekeken of het mogelijk zou zijn dat verhaal van het ene medium naar het andere te vertalen zonder tegen zware obstakels op te lopen. Dat bleek dus niet het geval te zijn.

Wat zijn voor jou de grootste problemen om het in scène te zetten?

Tot hiertoe zijn er geen problemen geweest. Dat heeft deels, of misschien vooral te maken met het feit dat ik twee petten heb: die van schrijver en die van regisseur. Wanneer ik dan aan het schrijven ben, ben ik eigenlijk de problemen al aan het oplossen. Dus eens dat je dan in de repetitiestudio komt, zijn er nog weinig onvoorziene factoren, want je hebt die al ingecalculeerd tijdens het schrijfproces.

Het is een donker stuk, maar genuanceerd; de zwarte kanten van de mens, maar ook de mooie 

Dan zit je met een zeer mooie cast, hoe begin je een dergelijk donker stuk neer te zetten?

Het is een donker stuk, maar genuanceerd, want het is een zwarte komedie. Je hebt de beide kanten, de lucht en de duisternis. De zwarte kanten van de mens, maar ook de mooie kanten. Het is dus niet alleen kommer en kwel. Maar hoe begin je dat neer te zetten? Door eerst en vooral ontzettend veel vertrouwen te hebben in de cast die je zelf gekozen hebt. Ik werk eigenlijk altijd een beetje op dezelfde manier: ik steek zeer veel tijd in mijn voorbereiding, maar die noem ik altijd ‘mijn plan B’. Ik kom met dat plan B de repetitiezaal in en dan kijk ik eerst en vooral wat die fantastische acteurs met die scènes gaan doen. Dan is plan B een soort van vangnet waar we dan al dan niet kunnen in terechtkomen. Maar laat het duidelijk zijn: dat hoeft voor mij absoluut niet.

Na vijf seconden zal het al duidelijk zijn wat de code van onze voorstelling is

Je hebt altijd een goede kijktip voor een stuk, wat zou je hier zeggen?

Ik denk niet speciaal dat er een knop moet aan- of uitgezet worden om in de zaal binnen te komen. Na vijf seconden zal het al duidelijk zijn wat de code van onze voorstelling is. Dit wordt een voorstelling met glimlach, een lach en ook met een traan. Dus alles wat bij de formule van de zwarte komedie hoort. Ik denk wel dat het confronterend zal zijn. Confronterend in die zin dat wij allemaal heel veel zaken gaan herkennen. Ik weet dat het een cliché zo groot als een huis is, want dat zeg je wel bij elke productie. Ik merk echter nu in het repetitieproces al dat sommige scènes heel confronterend zijn omdat ze des mensens zijn, omdat het over relaties gaat. Hoe je een relatie vasthoudt, of hoe je ze soms ook loslaat. Of op welke manier je ze in het begin een andere invulling probeert te geven en dan kijken of dat lukt of niet. Dus iedereen zal wel meer dan eens voor de spiegel staan.

De Rozenoorlog speelt vanaf 16 november in de Rode Zaal van het Fakkeltheater en toert doorheen de Vlaamse theaters vanaf 12 januari tot en met 5 februari 2017. Meer info & tickets op www.judastheaterproducties.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier