Francesca Whiffin

Van 29 maart tot en met 17 april staat Cats in de Koningin Elisabethzaal te Antwerpen. Deze musical van Andrew Lloyd Webber blaast in 2017 maar liefst 35 kaarsjes uit en heeft  in al die jaren bijna constant gespeeld. Deze internationale tourversie zal in het Nederlands en het Frans boventiteld worden, maar het machtige visuele gegeven dan deze show is natuurlijk niet taal gebonden. Musical Vibes sprak met Francesca Whiffin die al even meedraait in deze tour.

Intrigerend om te zien

Jullie komen met een toerversie naar Antwerpen, zijn er verschillen met de show zoals hij in Parijs te zien was?

We brengen de UK & Europese internationale tourversie. Er zijn geen echte verschillen met de laatste zaalshows. Elke keer er een nieuwe Cats start, wordt hij geactualiseerd. Er is net een nieuwe show gestart op Broadway ook en daarvoor is de choreografie lichtjes veranderd. Maar op zich is de show grotendeels dezelfde gebleven sinds zijn start in 1982. Langs een kant heeft hij zijn leeftijd al wel, aan de andere kant is het wel Cats! 

Wie speel jij in de show? 

Ik speel Jennyanydots. Ze is een beetje de moeder van de stam. Ze zorgt voor de kittens en probeert hen te gidsen in het leven. Ze heeft een tap nummer in de show. Ze is heel leuk en vrolijk, maar toch streng terzelfdertijd. Er zijn zo twee moederfiguren maar zij is echt wel de tofste (lacht). 

Het is in het algemeen een zware show. Je loopt constant gebogen en moet eigenlijk als een kat proberen te denken

Wat is voor jou het moeilijkste om te spelen? 

Het is in het algemeen een zware show. Ik denk dat het moeilijkste stuk is om de hele tijd katachtig te blijven. Je wil niet liever dan even rechtop staan en even menselijk zijn. Je loopt constant gebogen en je moet eigenlijk als een kat proberen te denken. Die mentale houding is toch wel moeilijk om constant in te blijven. Je moet echt focussen en nooit loslaten.  

Met welke instelling kom je het beste kijken naar Cats?

Je moet met een open geest komen kijken! Want het is een beetje een gekke show om te snappen. Het is meer een spektakelstuk waar het hele verhaal bestaat uit één nacht. Elk jaar is er die nacht het Jellicle Ball waar er een kat wordt uitgekozen om herboren te worden. Ze proberen allemaal om die persoon te zijn door zichzelf te verkopen met wat ze kunnen. Jennyanydots doet haar tapdans, maar ze hebben allemaal zo hun nummertje. Op het einde verschijnt Grizabella die niet zo slecht is als iedereen wel denkt. Ze heeft hulp nodig en wordt gekozen.

Het publiek bestaat echt wel uit jong en oud, net omdat het zo sterk is om mensen zo mooi als katten te zien bewegen

Er zijn veel songs en dansen die gewoon fantastisch zijn. Dus als je kom kijken, kom zeker met een open geest. Kinderen zijn dol op de show en ook grootouders zien het graag. Het publiek bestaat echt wel uit jong en oud, net omdat het zo sterk is om mensen zo mooi als katten te zien bewegen. Ik denk dat dat toch heel intrigerend moet zijn om te zien. Er kruipt zoveel training en repetitie in dat fysieke aspect, meer nog dan in de choreografieën en de liedjes. We moeten echt leren om een kat te zijn. Het is een moeilijk proces maar zo fantastisch om deel uit van te maken.  

Hoeveel steden/landen doen jullie zo aan? 

Enorm veel! We hebben er al veel gedaan en er komen minstens nog even veel aan. Eind maart komen we dan naar België!

  

Cats speelt van 29 maart tot en met 17 april in Antwerpen. Meer info & tickets op www.catsantwerpen.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier