Falsettos
Een Joodse homoseksuele man, die samen woont met zijn ex-vrouw, met een zoon van dertien, die een nieuwe vriend heeft met wie hij continu in een strijd van liefde en irritatie is verwikkeld en de ex vrouw die verliefd wordt op de psychiater van haar ex-man. Ingewikkeld? Ja. Daarbij komen ook de lesbische buurvrouwen in akte 2 op en deze sing-through musical zet je aan het denken.
Een wervelende vernieuwende musical in een ouderwets jasje
Falsettos werd voor het eerst opgevoerd in 1992 op Broadway, en vertelt het verhaal over liefde in tijden van crisis in begin jaren tachtig. OpusOne heeft de eer als eerste een Nederlandse bewerking naar de theaters te brengen onder regie van Koen van Dijk. Rollen zijn weggelegd voor William Spaaij (Marvin), Rosalie de Jong (Trina), Ad Knippels (Mendel), Job Greuter (Whizzer), Julia Herfst (Cordelia), Danique Graanoogst (Dr. Charlotte) en afwisselend Donny Keune en Milan Lipzig als Jason.
De chemie is duidelijk aanwezig en de samenzang is veelal fantastisch
De continu doorlopende muziek en zang is een uitdagende werveling van verschillende ritmes en toonhoogten, welke echt even wennen zal zijn voor degenen zonder enige Sondheim-achtige ervaring. Wel is het een goed lopend en logisch geheel en wordt je continu met nieuwe wendingen geconfronteerd. De stemmen zijn ijzersterk, met name Job Greuter laat meerdere diepe indrukken achter met zijn solo’s. Ook Danique Graanoogst, die het publiek in de tweede akte enorm verrast met een mega goede solo. Ad Knippels speelt de psychiater die trouwt met Trina (Rosalie de Jong) en hij doet dit dan ook met verve; zijn spel en zang zijn mega goed. De chemie is duidelijk aanwezig en de samenzang is veelal fantastisch.
Soms komen de gebeurtenissen echter zo vlug achter elkaar dat het lastig bij te houden is; er mag meer rust zijn, al is de muziek wel zo gecomponeerd. Er lijkt veel te gebeuren maar dat valt uiteindelijk best mee. Het is ook een afwisselend stuk met verschillende emoties en momenten, waarbij er nog meer ingeleefd zou kunnen worden. Het verdriet en andere emoties zijn door het stuk heen gelukkig duidelijk te merken bij Rosalie de Jong en Ad Knippels, waaraan je kan zien wat de bedoeling is met de scene. Het toneelbeeld is fantastisch. Inventief, creatief en fijn om naar te kijken, wat er dan ook verandert. Er wordt goed gebruik gemaakt van de verschillende mogelijkheden van het decor met een schuine vloer, gekleurd in een schaakbord, waarbij er ook buiten die vloer gespeeld kan worden.
Een aanrader voor eenieder met de wens zich even te verplaatsen in een andere wereld
Falsettos is een bijzondere musical. Wel is het er een waarbij er continu gezongen wordt en waarbij er soms nog heersende taboes worden doorbroken. Er zijn momenten om flink te lachen en ook enkelen om verdriet te kunnen voelen, mits goed gespeeld door de cast die alles in zich heeft, maar het nog iets duidelijker mag laten zien. Een aanrader voor eenieder met de wens zich even te verplaatsen in een andere wereld, gedompeld in het thema van de Amsterdam Pride.
Falsettos is nog tot en met 13 augustus exclusief te zien in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Meer informatie & tickets vind je op www.falsettos.nl.
Door Annemarijn Clement
Foto’s: Wendy de Noier