Ene gast, twee bazen
De Komedie Compagnie brengt in Theater Elckerlyc de jubileumvoorstelling Ene gast, twee bazen. Niet toevallig, want het gezelschap viert zijn tiende verjaardag met deze Antwerpse versie van One Man, Two Guvnors. Stany Crets zorgde voor regie en vertaling.
Catchy nummers, catchy stuk
In deze theaterversie van De knecht van twee meesters trekken we naar Linkeroever 1963 waar Charel Gazendonk (Koen Van Impe) aan de vooravond staat van het huwelijk van zijn dochter Paulien (Shana Pieters) met theatrale Alain (Laurenz Hoorelbeke), de zoon van Charels advocaat Harry Slinger (Ludo Hellinckx). Plots staat Pauliens eerste verloofde Roger weer voor de deur, die wonderbaarlijk herrezen blijkt te zijn nadat die vermoord werd door Stany Stekkers (Kevin Bellemans), die op zijn beurt dan weer verloofd is met de tweelingzus van Roger, Rachel (Anouck Luyten). Rachel en Stany blijken allebei een dubbele agenda te hebben en nemen daarvoor, zonder dat ze het van elkaar weten, Frankie (Sven De Ridder) in dienst. Die belandt al snel in een wespennest doordat voor twee bazen werken niet altijd zo voor de hand blijkt te liggen. In het 150 minuten durende stuk komen we ook nog boezemvriend Ludo (Ludo Hoogmartens), bediende Dolly (Jasmine Jaspers) en obers Gaston (Walter Baele) en Leo (Sven Tummeleer) tegen.
Sven De Ridder zet het publiek naar zijn hand en speelt een geweldige hoofdrol
Knotsgek, zo kan je het stuk op zijn minst noemen. Sven De Ridder zet het publiek naar zijn hand en speelt een geweldige hoofdrol die het hele eerste deel hunkert naar eten en daar zelfs Kristien De Preter uit de zaal een vol kwartier bij betrekt. Als kijker val je van de ene situatie in de ander en hoe langer het duurt, hoe gekker het wordt. Op alle details is gelet, zo laat Stany Crets alle acteurs die niet op het podium staan steeds voor ‘bargeluiden’ zorgen als de deur van de bar open gaat, is er met zorg aan het decor gewerkt en heeft elk personage kledij aan die je zo weer naar de jaren ’60 katapulteert. Laurenz Hoorelbeke en Shana Pieters komen los uit Grease, zo lijkt. Alleen is Alain iets minder macho, maar meer drama dan John Travolta en gaat het gehuil van Paulien door merg en been.
Het oberduo Gaston en Leo mag dan misschien wel bekende namen hebben, Leo heeft een Frans accent en Gaston een kreupele rug en een lelijk gebit. Ze lijken dus in de verste verte niet op het originele duo, maar de combinatie Sven Tummeleer en Walter Baele werkt wel. Al is een hyperkinetisch rondspringende versie van Gaston wel iets wat we al veel van Baele gezien hebben. Baele kan meer dan dat. Sterk zijn ook Kevin Bellemans en Anouck Luyten. Twee heel expressieve acteurs, misschien minder bekend voor het grote publiek, maar allebei hun strepen verdiend, zeker na deze komedie.
Leuke en originele bijkomstigheid zijn de scenewissels, die steevast worden opgevrolijkt door een crooner band
Leuke en originele bijkomstigheid zijn de scenewissels, die steevast worden opgevrolijkt door een crooner band met als leadzanger Gert Botty. Alleen verandert elke scenewissel de leadzanger van gezicht en soms zelfs van geslacht. Zo horen we Laurenz Hoorelbeke enkele hits uit de jaren ‘60 ten berde brengen en kruipt Jasmine Jaspers ook achter de microfoon. Zelfs Stany Crets komt een nummer croonen. Het maakt allemaal deel uit van dat jaren ’60 gevoel dat echt wel juist zit in het stuk. Catchy nummers, catchy stuk. Een mooi jubileum voor producenten Nico Warrinnier en Dirk Van Vooren.
Ene gast, twee bazen is nog tot en met 9 december te zien in Theater Elckerlyc in Antwerpen. Meer informatie & tickets vind je op www.elckerlyc.be.
Door Lien Van Doorslaer
Foto’s: Wendy de Noier