Eiffel De Musical

Ad Knippels, Soraya Gerrits, Dennis Willekens en Ruben van Keer schitteren als de lichtjes van de Eiffeltoren in Eiffel, de musical. Met een steengoede hoofdcast, een liefdevol verhaal, humor en een beetje verdriet pakt Eifel het publiek volledig in.

Liefde op meerdere manieren voelbaar in het publiek

Als dochter van de beroemde ontwerper Gustave Eiffel ziet Claire de droom van haar vader werkelijkheid worden in Parijs. Na het bouwen van het Vrijheidsbeeld wil Gustave iets creëren dat de wereld zal zien, maar lijkt hij blind voor de offers die Claire brengt. Ze vreest haar vader kwijt te raken nu hij zich in zijn werk verliest, vooral na de dood van haar moeder. Ook haar verloofde Adolphe stelt haar voor een onmogelijke keuze. Ondertussen kijken de Parijzenaars vol angst en verwondering naar de Wereldtentoonstelling van 1889, waar de 300 meter hoge Eiffeltoren verrijst. De toren wordt een symbool van liefde en verbinding, gegoten in staal. De musical Eiffel vertelt het verhaal van een vader en dochter die elkaar verliezen in hun streven naar de toekomst.

Eiffel is grappig, boeiend en raakt de emotie

Soraya Gerrits is een prachtige Claire, en haar solo ‘’Ik mag gaan’ zorgt voor kippenvel. Haar spel is uitmuntend, net als dat van haar vader Gustave (Ad Knippels). Hij laat wederom zien wat hij uitmuntend kan; natuurlijk en fantastisch spel en prachtige zang. Zijn solo ‘’Een toren die de hemel kust’ voelt als oneindig, fijn lied die keer op keer door hem gezongen mag worden. Dennis Willekens speelt veel dubbelrollen en doet dat met verve; snel, overtuigend en hilarisch. Een verassing is Ruben Van Keer, de jongeman Adolphe, die Claires hart steelt én die van het publiek. Hij heeft een goede komische timing, natuurlijke klungeligheid die hem goed staat en een heerlijke stem.

Valerie Curlingford speelt Gustavs’ vrouw Marguerite, die al geruime tijd overleden is, maar Gustav als geestbezoeker steunt in al zijn overwegingen en bedenkingen. Zij speelt de rol goed, maar haar stem voelt breekbaar; ze houdt net aan de controle maar soms voelt het net op het randje. Ze klinkt en speelt jong, wat een logische keuze zou zijn met de verstreken tijd na het overlijden, maar ze is te jong. Het is niet overtuigend, en je vraagt je af of de rol überhaupt wel nodig was. Toch is het met haar prettig om een inkijkje te krijgen in het hoofd van Gustave, en hem in een positiever licht te zien. Het ensemble is jong en duidelijk minder ervaren op het podium, gelukkig stoort dat niet. Zij spelen en zingen krachtig en met ontzettend veel plezier. De choreografie lijkt eenvoudig en is speels, waarbij niet alles gelijkgaat maar wat ook niet nodig is. De liefde, wat Parijs zo bekend maakt, is een centraal thema en volledig voelbaar als publiek. De cast geniet en heeft een fantastische chemie.

Eiffel schittert als nieuwe Nederlandse musical

De muziek is niet live gespeeld, maar verdient een echte chapeau. Machtig mooie arrangementen en sterke liedteksten, waarvan je geen woord wilt missen. Helaas is het niet altijd even goed verstaanbaar, met name tijdens de koorzang. Dat is het volledig vergeven, wanneer de muziek je de adem beneemt. Het decor is industrieel en gaaf; twee poten aan de onderkant van de Eiffeltoren en een beweegbare trap, twee schermen met bouwtekeningen erop, een klein bureau en een tekentafel die voor meerdere doeleinden wordt ingezet. De kostuums zijn geheel in stijl en mooi verwerkt, de combinatie met het decor is goed. De toneelbeelden zijn tevens prachtig. De tijd verstrijkt soms ongemerkt snel (opeens is het een aantal maanden later) en af en toe is een oplettend oor vereist.

Eiffel is grappig, boeiend en raakt de emotie. De muziek is fantastisch, evenals de sterke cast. Het is een verhaal over liefde, en deze voorstelling krijgt het voor elkaar om het publiek dat gevoel te geven. Een indrukwekkende prestatie.

Eiffel tourt door verschillende theaters in Nederland. Kijk voor meer informatie en kaarten op www.goedemorgentheaterproducties.nl.

Door Annemarijn Clement

Foto’s: Wendy de Noier