Deborah de Ridder

Van alle kandidates was ze de laatste om auditie te doen. En het productieteam wist waarom ze zolang gewacht hadden. Deborah de Ridder was hun Evita. Festival Bruxellons! brengt deze zomervakantie deze Andrew Lloyd Webber klassieker op de planken. In het Frans en in openlucht. Musical Vibes sprak met Deborah over deze uitdaging.

Eten en drinken!

Wat betekende Evita voor jou voor je hiervoor auditie deed?

Toen had ik al twee of drie versies gezien. Ik was er al wel mee bezig en mijn droomrol was eigenlijk altijd die van de maîtresse. Dat zal nu wel niet meer gebeuren, want ik ben er al te oud voor. Maar dat is een rolletje met een heel mooi lied. Ik zeg altijd om te lachen tegen Maud (Hanssens): “Ik wil die rol”. Het grappige is dat ik altijd wel dacht dat ik de muziek kende. Tot ik het partiturenboek open deed. Dan denk je wel anders. Dat is bijna wiskunde, helemaal niet simpel. De meest bekende nummers zoals ‘Don’t Cry For Me Argentina’, die ken je dan wel, maar er zijn er nog 23 andere hé. Maar het is een hele mooie musical met een integer verhaal. Evita zelf is voor mij een rol waar je van kan eten en drinken als actrice en zangeres. Dus het is natuurlijk wel een musical die op een verlanglijstje stond.

En wat betekent het vandaag voor jou?

Nog altijd eten en drinken hé, te veel zelfs (lacht). Het is echt heel pittig, maar zalig. Er zijn scènes die enorm leuk zijn om te spelen. Heel heftig, maar fantastisch om te doen. Daar komt dan de zang nog bij. Je moet je er echt in vastbijten. Eenmaal de show begint is het een razende rollercoaster waardoor ik geen tijd meer heb om te stressen voor de volgende scène of het volgende nummer. Alles volgt zo snel dat ik eigenlijk alleen maar kan stressen voor de eerste scène. Dat is iets heel anders dan een rol met drie grote scènes, daar heb je die zenuwen bij elke scène, hier is het echt ‘go with the flow’.

Eenmaal de show begint is het een razende rollercoaster waardoor ik geen tijd meer heb om te stressen voor de volgende scène

Hoe vind je de ploeg rondom jou?

Absoluut heel leuk! Ik heb een hele goede klik met Peron (Philippe d’Avilla), waar ik het meeste mee speel. Met Magaldi (Antonio Interlandi) ook en Che (Steven Colombeen) kende ik natuurlijk al. Wij vertrouwen elkaar heel hard en dat is toch wel belangrijk. Peron kende ik totaal niet en van dag één is er echt wel een fijne klik, we lachen samen heel wat af. Het ensemble is ook een zeer leuke mix. Mensen uit de klassieke wereld, de musicalwereld en uit het toneel. Voor deze musical is dat op een of andere manier heel goed, want dat komt allemaal heel mooi samen. Het is een moeilijke musical om een ensemble te casten; ze moeten kunnen zingen, dansen én acteren. Je zou zeggen, dat is toch zo in elke musical, maar meestal kan je dat splitsen in een zangensemble en een dansensemble. Hier is het veel meer gedeeld. Het ensemble hebben ze dus echt heel goed gecast.

Wat is je gevoel bij het productieteam hier?

Op de eerste plaats hebben ze een enorm hart voor wat ze doen. De goesting en de wil is er 100%. Ze zitten hier dag in dag uit, elke keer langer dan wij. Ze doen er alles aan om het zo gemakkelijk mogelijk te maken voor ons. Heel veel passie voor het vak ook. Dat moet je wel hebben, want hier hebben we echt niet de gemakkelijkste omstandigheden met het weer en de openlucht. Ook iedereen zijn schema laten passen, daar moet enorm veel werk in kruipen. Vorig jaar hebben ze The Sound Of Music gebracht, maar ik denk dat Evita toch nog een stukje moeilijker is om op poten te zetten. Alleen al qua muziek, met een sterk live orkest. Ik heb hier eigenlijk een warm familiegevoel. Echte passie, ze doen dit echt omdat ze het leuk vinden.

Het is super dat het een compleet nieuwe ploeg is, je leert nieuwe mensen en andere methodes kennen

Het is de Franstalige wereldpremière, doet dat iets speciaals met je?

Geef me nog maar meer stress (lacht). Ik probeer daar vooral niet aan te denken. Ze gaan sowieso horen dat ik niet Franstalig ben, denk ik. Hopelijk klopt dat accentje wel een beetje met de Argentijnse setting. Ik hoop dat we gewoon het verhaal kunnen vertellen zoals we het willen en dat het publiek er in meegaat. Ik vind het vooral fijn dat we na auditie gedaan te hebben voor mensen die we totaal niet kenden, aangenomen zijn. Bij Chaplin had ik dat gevoel ook, dat was voor de Engelse regisseur en dat is toch altijd iets speciaals. Het is ook super dat het een compleet nieuwe ploeg is, je leert nieuwe mensen en andere methodes kennen, je ziet hoe er hier gewerkt wordt.

Ik denk ook wel dat ze echt geloofde dat ze goed bezig was. En het is belangrijk voor mij als actrice dat ik dat ook geloof op die momenten

Wat voor een Evita gaan we zien?

Dat is een moeilijke vraag. We hebben er ons eigen ding van proberen te maken. Het is vooral moeilijk omdat Evita ofwel gehaat, ofwel geliefd is. Het is sowieso een straffe madame geweest als je ziet wat ze allemaal bereikt en gedaan heeft. Het was helemaal geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Ze wist perfect wat ze wilde, dus het was ook een berekende madame. Ze heeft een heel moeilijke jeugd gehad en heeft daar wat vergeldingsdrang aan overgehouden. Zij moest mensen hebben die haar aanbaden en daar haalde ze haar meerwaarde uit. Ik denk ook wel dat ze echt geloofde dat ze goed bezig was. En het is belangrijk voor mij als actrice dat ik dat ook geloof op die momenten. Dan pas kan ik het geloofwaardig overbrengen naar het publiek.

Qua beeld denk ik dat het een hele mooie versie gaat worden. We hebben een groot ensemble en een breed scènebeeld. Op dat vlak gaat het een volle Evita zijn. Dat vind ik al heel tof. Een beetje een eigen twist misschien, maar Evita blijft Evita. Het verhaal moet gebracht worden zoals het is. Wij gaan het zo waarachtig mogelijk proberen te brengen en te zingen. In alle aparte verhaallijntjes doorheen de show proberen we het juiste gevoel te leggen. Bijvoorbeeld in het verhaal tussen Peron en Evita moet je kunnen zien dat Peron meer van haar hield dan omgekeerd. Het zijn allemaal heel dunne lijnen die het publiek achteraf grotendeels zelf kan interpreteren.

De openlucht samen met het Frans maakt het tot een van mijn grootste uitdagingen ooit

Openlucht, wat vind je daarvan?

We hebben al veel pech gehad voor onze repetities. Heel veel regen, wat in juni normaal niet zo is. Ik vind het wel leuk omdat je toch een soort openheid creëert, wat een andere dimensie met zich meebrengt. Maar om te zingen vind ik het veel moeilijker. Het is pittiger voor je stem. Ook met de temperatuurswisselingen. Je wordt sneller verkouden, dat is toch altijd een vrees. Samen met het Frans maakt dat het toch tot een van mijn grootste uitdagingen ooit.

Evita speelt van 11 juli tot en met 27 augustus in het kasteel Karreveld in Sint-Jans-Molenbeek. Zes van de voorstellingen worden ondertiteld in het Nederlands (op 28 en 29 juli en op 21 (avond), 22, 25 en 26 augustus). Meer info & tickets op www.bruxellons.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Wendy de Noier