De Kans

Tom Bruynooghe, een dertiger uit de regio Oudenaarde, is van opleiding classicus, theaterwetenschapper, schrijver en regisseur. Hij houdt ervan om al deze domeinen te combineren door in zijn toneelstukken klassieke motieven uit de mythologie te verwerken. Of door antieke tragedies en komedies te herwerken naar een hedendaags kader. Zowel in zijn functie als auteur of als regisseur werkt hij graag met jonge acteurs. Zijn eerste stuk was Stoefkont, een komedie uit de oudheid die hij vertaalde in het kader van zijn thesis. Later voerde hij het stuk ook op met een plaatselijk jeugdtheater. Vorig weekend bracht Theater O’ana uit Torhout zijn absurde en gedurfde De Kans. Een stuk dat hij samen met enkele jongeren gemaakt heeft op basis van brainstormsessies en improvisaties. Hij kreeg daarvoor een Gulden Spot voor beste theatertekst.

Beter een frisse Cava dan een lauwe Champagne

Theater O’ana is een jong gezelschap in al zijn betekenissen. Anderhalf jaar geleden werd de groep opgericht voor de Torhoutse jeugd, om hen de kans te geven kennis te maken met theater en er ervaring op te doen. En ze doen dat met veel enthousiasme en volle overgave. Elk jaar brengen ze een nieuwe productie en dat telkens onder leiding van een andere regisseur. Voor “De Kans” is de keuze gevallen op Lotte Cools. Lotte regisseerde de al even absurde musical Pisstad (Urinetown) voor het Brugse KotéKoer, en speelde zelf al enkele boeiende rollen waaronder de memorabele rol van Margaret White in Carrie. Altijd geïnteresseerd in nieuw, fris en jong talent, en zonder enige band met deze nieuwe vereniging, was Musical Vibes op post in cc De Brouckère. Het verhaal gaat over een meisje, Anaïs, die voor zichzelf een namiddagje alleen thuis gepland had, kletsend aan de telefoon met wat vriendinnen. Maar daar komt niks van in huis. Er gebeuren vreemde dingen, er vallen doden en niet alleen haar eigen verbeelding slaat op hol. Wat is er nog realiteit en wat is er verbeelding, en vooral… wie haalt het einde van de voorstelling?

Niet tegenstaande de voorspelbare foutjes, kunnen ze het publiek meenemen in dit onwaarschijnlijk en van rariteiten overladen stuk

Na amper twee regie-ervaringen kun je maar moeilijk van een handelsmerk spreken, maar het lijkt erop dat het daadwerkelijk die richting uitgaat voor Lotte Cools. Of ze haar gevoel voor absurditeit ook kon overbrengen naar een jonge en onervaren cast was nog de vraag. Deze bende ongeregeld, die zichzelf “de schande van Torhout” durft te noemen, kan haar publiek daarover al vrij snel geruststellen. Niet tegenstaande de voorspelbare foutjes, kunnen ze het publiek meenemen in dit onwaarschijnlijk en van rariteiten overladen stuk. Een goede timing is hier van groot belang en daar slagen ze goed in. 

Als introductie krijgen we enkele veiligheidstips, want de brandweer had toch aangedrongen om veiligheid hoog in het vaandel te dragen. Dus werden enkele zaken verduidelijkt betreffende het gebruik van de nooduitgangen, en kwam de vraag hoe hoog de kans is dat uw buur in de zaal een hartinfarct krijgt en hoe groot schat u de kans in dat er brand uitbreekt? De enkele tips die de cast ons geeft om toe te passen indien het zich zou voordoen zijn eerder hilarisch dan geruststellend. De cast “speelt” vrij ongedwongen en met veel naturel. Zelf nog dermate geamuseerd door de grappige scènes, dat ze in hun enthousiasme soms heel even de concentratie lijken te verliezen. In het scherpe tempo waarin de scènes elkaar opvolgen is dat gevaarlijk, maar ze weten zich steeds te redden. 

Leuke voorstelling, gebracht door een cast met enkele veelbelovende elementen

Decor en kostuums accentueren algemeen de absurde situaties en tekstuele uitdrukkingen. Goede belichting en geluidskwaliteit die telkens de juiste sfeer oproepen. Leuke voorstelling, gebracht door een cast met enkele veelbelovende elementen. Conclusie van de week: beter een frisse Cava dan een lauwe Champagne.     

Meer informatie over Theater O’ana vind je op theater-oana.be.

Door Jean Paul De Corte