De Carona Pandamie
Het eerste stuk dat je in 2024 bij het EWT kan zien heet De Carona Pandamie. Een vreselijk, niet komisch klinkende herinnering. Maar deze nieuweling van Jack Staal is, naast een aanklacht van de manier waarop mensen in het algemeen, bewoners van rusthuizen meer specifiek, behandeld zijn tijdens die recente pandemie, ook een komedie. Lachen met je eigen miserie, het blijft louterend werken, al hopen we allemaal dat er geen vervolg op deze pandamie komt!
Topstuk met magistrale Liliane Dorekens
Charlotte, een dame die wat luxe gewend is, verhuisde kortgeleden naar het WZC van de OCMW. Wijlen haar echtgenoot heeft er de schuld aan dat alle luxe, behalve een kleine zwarte kas, is verdwenen. Het enige plezier dat ze beleeft, is luisteren naar haar favoriete muziek, die ze vroeger als klassieke zangeres zelf zong, maar daar reageert de boze buurvrouw Magda telkens gepikeerd op. De bezoekjes van haar zoon, wanneer hij eens mag van zijn echtgenote, doen haar ook plezier, zeker als hij een nieuwe voorraad “4711” meebrengt. Voor de rest zijn er enkel storende factoren in haar rust. De schuin-overbuurman Maurice, die haar maar probeert te integreren in de WZC-activiteiten, de dementerende Rozeke en het ‘boerinnetje’-verpleegster Jill. Dan komt de corona-pandemie als een voorhamer neer op de micromaatschappij van het WZC…
Boodschappen alom voor de aandachtige kijker. Maar verpakt met een vrolijke strik van lach
Dat comedy niet altijd zonder boodschap wordt geschreven, bewijst Jack Staal hier. Boodschappen alom voor de aandachtige kijker. Maar verpakt met een vrolijke strik van lach. Het enige wat dit stuk beter kan maken, is net iets meer dynamische momenten. Het leeuwendeel is namelijk een grote monoloog van Charlotte waar de dynamiek vanzelfsprekend moeilijker hoog te houden is. Maar de monoloog verveelt echter op geen moment, dankzij de goeie scriptuur en door de meesterlijke vertolking van Liliane Dorekens. De enorme hoeveelheid aan tekst is moordend, de emotionele schakeringen zijn heel gevarieerd maar nooit verzwakt Charlotte. Zowel in de dialogen als de monologen overtuigt, IS Liliane Charlotte.
Liliane wordt voortreffelijk bijgestaan door haar collega’s. Jack Staal schreef het stuk met Liliane, Theo van Baarle (Maurice) en Daphne Paelinck (Jill) in gedachten en dat zie je ook. Beide zetten hun personage met een natuurlijke flair neer, je twijfelt geen moment aan hen. Kristof Goffin (zoon Patrick) heeft zet de rol iets te karikaturaal neer, zeker in tegenstelling tot alle andere rollen, die zo uit het leven gegrepen zijn. Magda Peeters (Magda) en Annik Pauwels (Rozeke) vervolledigen de cast met hun kleinere rollen, maar zij zorgen o.a. voor de nodige dynamiek in de kamer van Charlotte.
De Carona Pandamie is een topper, gedragen door een magistrale Liliane Dorekens
Het decor, zoals steeds in het EWT, is mooi en functioneel, al was het een leuk detail geweest om geen geparkeerde auto’s meer uit het raam te zien na de uitbraak van de pandemie. Het raam dat later nog een leuke rol zal spelen in een onverwachte scène. De belichting is prima, het EWT heeft wederom een topproductie op de planken staan.
De Carona Pandamie is een topper, gedragen door een magistrale Liliane Dorekens, die als een baken van uiterlijke rust en zekerheid in haar WZC-kamertje heerst over een verloren leven. Een lach en een traan, daar kan je zeker op rekenen!
De Carona Pandamie speelt nog tot en met 28 februari in het EWT te Deurne. Meer info & tickets op www.ewt.be