De Bonobo’s
Je kent ze wel, de drie apen der wijsheid: de eerste kan niet horen, de tweede kan niet zien en de derde kan niet praten. De nieuwste productie van het EWT in Deurne, naar een stuk van de Fransman Laurent Baffie en in regie van Jeroen Maes, is hierop gebaseerd. Een subliem verhaal, zeer uiteenlopende personages, goed op elkaar ingespeelde acteurs en een knap decor. De Bonobo’s is een fantastische afsluiter van een alweer geslaagd theaterseizoen van het EWT.
Horen, zien en lachen!
Danny, Alex en Ben zijn al vrienden sinds de lagere school. Alle drie hopen ze snel de vrouw van hun leven te ontmoeten. Dat is echter niet zo eenvoudig, aangezien de vrienden respectievelijk doof, blind en stom zijn. In afwachting van een echte relatie, brengt het trio geregeld een bezoek aan de Rosse Buurt. Tot Alex er genoeg van heeft en een eigen datingsite ontwerpt. Drie dames schreven zich in en zullen een afspraakje hebben met elk van de drie vrienden. Om hun handicap verborgen te kunnen houden, moeten ze wel heel creatief uit de hoek komen. Hoelang zullen ze dit volhouden?
Hoedje af voor Frank De Kaey, Dieter Troubleyn en Marc Verbruggen. Zij spelen hun rol zeer overtuigend en zijn perfect op elkaar ingespeeld
In wezen gaat De Bonobo’s over drie eenzame mannen met een beperking die op zoek zijn naar de ware liefde. Vrij serieus dus. Toch weerklinkt vanuit de zaal de ene lachsalvo na de andere. Dit komt vooral, en dat is ook meteen het mooie van de voorstelling, omdat de drie vrienden de eerste zijn om met hun handicap te lachen. Ze maken plezier, hun vriendschap is onvoorwaardelijk. En het publiek lacht vrolijk mee met hun grappen en hun inventiviteit. Moraal van het verhaal: jezelf niet anders voordoen dan je bent. Een doldwaze komedie met een boodschap dus.
De situatie wordt uitzichtlozer met de minuut en de ontknoping is er voor je het goed en wel beseft
Hoedje af voor Frank De Kaey, Dieter Troubleyn en Marc Verbruggen. Zij spelen hun rol zeer overtuigend en zijn perfect op elkaar ingespeeld. Ook het vrouwelijke trio blendt perfect. Daisy Thys speelt Leah, schoenenverkoopster en seut eerste klas. Fijn om Daisy eens van een compleet andere kant te zien! De rol van Maike Boerdam is Angelina, een Hollandse verpleegster. Lief en vrolijk, doch getekend door haar niet zo rooskleurige liefdesverleden. Maike weet deze niveaus probleemloos in haar personage te leggen. Linda De Ridder speelt Julie, een kleine politieagente met een grote mond. Grappig door haar brutaliteit en geschreeuw, al is dat voor de eerste rijen niet altijd even aangenaam voor de oren.
Ook het visuele plaatje klopt volledig. We krijgen doorheen de voorstelling vier verschillende appartementen te zien. De indeling is steeds dezelfde, maar de aankleding verschilt telkens een beetje. Erg leuk gedaan. De scènewissels verlopen ook steeds vlot, misschien zelfs iets te vlot, waardoor de acteurs soms wat oncomfortabel lang moeten wachten tot de muziek stopt en de spots weer aanspringen.
Wie niet blind is voor goed acteerwerk of doof voor hilarische grappen, brengt best eens een bezoekje aan het EWT Theater
Om hun plannetje te doen werken, zijn de personages afhankelijk van techniek. Zo verschijnt ‘doventolk’ Ben op een televisiescherm in de woonkamer telkens wanneer de dove Danny een date heeft en kan Ben plots weer ‘praten’ met behulp van een band met knopjes die hij om zijn arm draagt. Het zijn allemaal elementen die het geheel des te grappiger maken. Zeker gedurende de eerste drie dates, wanneer ze nog allemaal nieuw zijn. Tijdens de pauze vraag je je dan misschien af of het tweede deel niet minder boeiend zal zijn, we zijn immers getuige van maar liefst negen afspraakjes, maar het tegendeel is waar. Het tempo wordt opgedreven, de situatie wordt uitzichtlozer met de minuut en de ontknoping is er voor je het goed en wel beseft.
Kortom, wie niet blind is voor goed acteerwerk of doof voor hilarische grappen, brengt best eens een bezoekje aan het EWT Theater. Surf naar www.ewt.be voor meer informatie en tickets.
Door Tatiana van den Branden
Foto’s: Wendy de Noier