De 2de keer wel

Net buiten het centrum van Turnhout, in een voormalige betoncentrale, heeft Alain Van Zeveren een deel van het gebouw omgetoverd naar een multifunctionele ruimte die wordt gebruikt voor try-outs, workshops, kleine theatervoorstellingen of gewoon als repetitieruimte. Bent u van een andere wereld en zegt de man zijn naam u niet direct iets, dan valt uw Euro wellicht als je weet dat Alain toetsenman was bij De Radio’s en hij ook met enkele jazz-iconen als Toots Tielemans speelde. Tegenwoordig houdt hij zijn reputatie hoog van muzikaal wonderkind die internationaal bekend staat als componist en arrangeur voor diverse muziekgenres én als beheerder van dit unieke project.

Zalige theaterervaring

Maar hij is ook een liefhebber van het betere theaterwerk, schreef de muziek voor televisieseries en enkele musicals waaronder Alladin, bewerkt en herwerkt bestaande theaterstukken. Een recent project is de bewerking van De echo van de maan van Oostendenaar Geert Tavernier. Een verhaal, gebaseerd op de poëtische teksten van Frederico Lorca en F. Pessoa. Oorspronkelijk een stuk uit het genre muziektheater die in 2005 is opgevoerd door Theater aan Zee. Dezelfde acteur die toen de rol van Aron droeg is ook in de bewerking van Alain Van Zeveren De 2de keer wel van de partij. Het is een monoloog over sororicide (zustermoord) schuldonbekwaamheid en psychische zelfkastijding. Aron heeft als dertienjarige jongen zijn twee jaar oudere zus Sarah vermoord. Hij wordt nooit strafrechtelijk vervolgd voor deze passionele moord. Nu, zesenveertig jaar later, zien we Aron en wat er van de man geworden is. Zijn ervaringen, zijn verhaal, zijn leven en wat broodzak-poëzie voor hem mag betekenen.

Eindelijk zien we deze acteur in zijn waarde, krachtig en geen emotie ontziend

Laatst zagen we Karel Deruwe kundig de meubels redden in Wie wordt de man van Wendy want zijn tegenspeelster liep op dat moment met zowat identieke zorgen op scéne en was er duidelijk niet met haar hoofd bij. We zagen hem onder andere ook als oprichter van een zakenimperium en hoofd van een familie in de gelijknamige soapreeks, waar hij meer dan eens de hete kolen uit het vuur haalde. Twee niet onaardige prestaties, maar die je als acteur niet direct naar een hoger artistiek niveau tillen. En dat terwijl het vermoeden er altijd was dat deze man veel meer in zijn mars heeft.

Wel, dan is het nu echt hét moment om daar getuige van te zijn. Eindelijk zien we deze acteur in zijn waarde, krachtig en geen emotie ontziend. Zijn personage niet spelend, maar “zijn” in een stuk die u als toeschouwer opzuigt door zijn complexiteit. Geen seconde laat de man u los in zijn verhaal en het delen van zijn kant ervan. Schitterend gebracht, gedoseerd, afgewogen, met diepgang en perfect ondersteund door een geweldige soundscape die mooi samenvloeit met het spel. Niet tegenstaande we op de avant-première zijn nu al een voorstelling van hoogstaand niveau die, wie weet, misschien nog kan groeien in het proces van opvoeren. Knappe regie, geweldige bewerking. Ten slotte verdient het optimale gebruik van ruimte en de sobere, doch, piekfijne belichting enige aandacht. Een zalige theaterervaring.

Schitterend gebracht, gedoseerd, afgewogen, met diepgang en perfect ondersteund door een geweldige soundscape die mooi samenvloeit met het spel

Als het een hint mag zijn: Headroom heeft maar een beperkt aantal (net geen 70) plaatsen die het speelveld zowat omringen. Het geeft de kijker het gevoel deel uit te maken van het gebeuren en een sterk gevoel van intimiteit. Het stuk is nog te zien op 11/04, 14/04, 16/04, 18/04, 21/04, 29/04 en 30/04 telkens om 20 uur. Meer informatie & tickets vind je op www.headroom.vlaanderen.

Door Jean Paul De Corte