Dagboek van een Herdershond
Vijfenveertig jaar na de oer-Hollandse, Zuid-Limburgse serie Dagboek van een Herdershond hebben Albert Verlinde Producties en Toneelgroep Maastricht de handen ineengeslagen en een spektakelmusical naar het grote toneel gebracht. Het MECC in Maastricht, hartje van de interessante geschiedenis uit deze show, biedt plek aan een gigantische speelvloer met soms wel 75 acteurs en figuranten.
Een nieuwe musical over de Limburgse mijngeschiedenis
Wie bekend is met de televisieserie kan zijn hart ophalen; er worden een aantal (aangepaste) verhaallijnen gevolgd. De jonge Eric Odekerke (Joes Brauers) komt naar een klein dorpje in het toen straatarme Zuid-Limburg in 1914. Hij heeft zijn eerste opdracht als kapelaan bij de parochie van de arrogante, warrige en conservatieve pastoor Bonhomme (Raymond Kurvers). Eric hoort en ziet als enige een Engelenbewaarder (Angela Schijf) die hem bijstuurt waar nodig. Ook komen er voor het eerst verliefde gevoelens bij hem naar boven door brouwersdochter Miete (Nandi van Beurden) en heeft zijn huishoudster Katrien (Suzan Seegers) veel te zeggen. Daarnaast ontmoet hij collega-kapelaan Lumens (William Spaaij), de rijke vrouw Bonte (Saskia Schafer), Bertus (Ronald Jorritsma), Bovenmeester Bongaerts (Barry Beijer), zijn vrouw (Anne-Mieke Ruyten) en hun zoon Renee (Javan Hoen). Het kleine, arme landbouwdorp wordt geregeerd door de notaris, de herenboer en de pastoor. Door de opkomst van steenkolenmijnen in Limburg komt het katholieke leven steeds meer onder druk te staan. De onhandige, naïeve kapelaan probeert zich staande te houden, maar ondanks zijn goede bedoelingen jaagt hij veel mensen tegen zich in het harnas.
Een spektakel zonder vuurwerk, zonder al te veel gekke poespas
Er is heel goed nagedacht hoe er eer aangedaan kan worden aan de geschiedenis. Echte fanfares en orkesten uit Limburg verzorgen de spectaculaire muziek, de rekwisieten en sfeer kloppen, veel acteurs en alle figuranten komen uit de regio en niet te vergeten waar deze spektakelmusical zich afspeelt, het MECC in Maastricht. En een waar spektakel is het ook; met een heuse paard en wagen, kindercast, figuranten, een fanfare op het podium, groot decor, live orkest en een steengoede cast, een goed werkende mix tussen toneel en musical.
De eerste akte voelt hier en daar een beetje traag; de personages worden ingeleid en als je de serie of de Limburgse geschiedenis van die tijd niet kent zijn er soms plotselinge momenten die je verrassen en die je niet meteen snapt. Wel zijn er enkele hints naar de actualiteit (zoals kapelaan Lumens die homo blijkt te zijn en de aardgaswinning in Groningen die, net als bij het einde van de mijnbouwtijd, weinig goeds op bleek te leveren) en de komische timing en goed geplaatste grappen van brutale en alziende engelenbewaarder, de onhandige en naïeve Erik, de lieve, door zuurstoftekort beetje gekke Bertus en vooral de hilarische opgefokte huishoudster Katrien. Het publiek leeft mee met de gebeurtenissen in het dorp, slecht of goed. Ook is de muziek ongelooflijk mooi en van de meeste liedjes krijg je niet genoeg. De tweede akte laat iedereen de tijd vergeten en is nog veel beter. Het driestemmige lied ‘Niet voor mij’ van Joes, Nandi en William en de gave choreografie maken het spektakel helemaal af.
Een waardevol, mooi stukje geschiedenis, gebracht door een fantastische cast en crew
Het is een spektakel zonder vuurwerk, zonder al te veel gekke poespas, maar met lekkere feestelijke en nuchtere Limburgse invloeden. Een waardevol, mooi stukje geschiedenis, gebracht door een fantastische cast en crew.
Dagboek van een Herdershond is nog tot en met 17 juli excluxief te zien in het MECC in Maastricht. Meer informatie & tickets vind je op www.dagboekvaneenherdershond.nl.
Door Annemarijn Clement
Foto’s: Wendy de Noier