Catherine Claeys

Catherine Claeys is een perfect tweetalige Brusselse actrice. Vroeger was ze regelmatig te zien langs beide kanten van de taalgrens. Tegenwoordig is dit minder gemakkelijk geworden. Dit weekend speelt ze de laatste voorstellingen van L’Atelier van Jean-Jacques Grumberg in Charleroi. Haar personage, Mevrouw Laurence valt daar meteen op. Niet altijd even positief. Musical Vibes sprak met haar.

Totaalconcept

Stel je jezelf even voor?

Ik ben Catherine Claeys, ik ben een tweetalige actrice. Momenteel speel ik grotendeels in het Frans. Vroeger heb ik veel bedrijfstoneel gespeeld en dat was in het Frans en het Nederlands. We hebben toen door Vlaanderen en Nederland getourd om dat stuk te spelen. Het Frans is echter mijn moedertaal, daarmee dat ik nu voornamelijk aan deze kant van de taalgrens speel. Die milieus zijn tegenwoordig zo gescheiden dat het moeilijk is om nog in de twee talen te spelen. Ook de kringen zijn zeer besloten tegenwoordig. Zeer spijtig, want ik zou heel graag in het Nederlands kunnen spelen.

Wat voor iemand is Mevrouw Laurence, jouw personage in L’Atelier?

Zij is een beetje een moeilijk mens. Ze heeft een hoge dunk van zichzelf omdat haar man een ambtenaar is. Voor zover we weten is hij een politieman. Waarschijnlijk heeft hij gecollaboreerd met de Duitsers maar hij heeft, volgens haar zeggen, ook veel Joden gered. Waarschijnlijk is dat waar, ik geloof het in alle geval. Zij is zowat de tweede baas van het atelier, omdat ze er als eerste naaister is beginnen werken. Ze heeft er een grote kruk, dat is haar plaats en die wil ze aan niemand afstaan.

Allereerst heb je de evidente boodschap dat een oorlog, het stigmatiseren van een ander volk en alle gevolgen van dien, de miljoenen doden, dat mag niet meer gebeuren

Hoe bekijkt ze het binnendringen in haar wereldje door al die andere naaisters?

Ze is ondertussen al wel vertrouwd om met die jonge mensen te werken. Dat is niet altijd even gemakkelijk, met Mimi heeft ze het echt moeilijk. Mimi is een jonge vrouw die de aankomst van de moderne vrouw inluidt. Ze laat zich niet doen en heeft een brutaal taalgebruik wat Mevr. Laurence shockeert. Wanneer Simone aankomt is ze initieel wantrouwig. Wanneer ze het grote drama van die vrouw begrijpt, krijgt ze daar toch veel medelijden mee. Ze laat dat niet altijd zien maar eigenlijk heeft ze toch een klein hartje.

Wat is voor jou de belangrijkste boodschap in L’Atelier?

Er zijn er verschillende. Allereerst heb je de evidente boodschap dat een oorlog, het stigmatiseren van een ander volk en alle gevolgen van dien, de miljoenen doden, dat mag niet meer gebeuren. Het moet ons ergens wakker maken dat het nog altijd kan terugkomen, we zijn nog niet verlost van die zaken. De andere belangrijke boodschap is hoe om te gaan met het verlies van anderen (en van jezelf). Meneer Leon wil niets meer met de doden te maken hebben zegt hij regelmatig. Maar dat is zeer moeilijk. Moet je de doden dan vergeten? Of moet je blijven treuren? Het is een moeilijke vraag.

Het is een heel leuk concept, want je brengt een hele avond door in een volledig andere sfeer en tijd

Wat is er speciaal aan deze productie?

Het concept is natuurlijk heel verschillend. Het is hier niet zomaar een toneelstuk, omdat het publiek echt wordt meegetrokken in die periode. Iedereen is hier gekleed in kleren uit de tijd, alles is omgevormd naar die periode. Er is ook een zanger die nummers van toen zingt. Het is een heel leuk concept, want je brengt een hele avond door in een volledig andere sfeer en tijd. In het begin vroeg ik me af wat het zou geven maar het werkt echt wel.

Wat zou je tegen iedereen komen zeggen om toch te komen kijken?

Als je zin hebt een uit onze periode weg te gaan en iets anders te beleven, dan moet je gewoon hier zijn!

L’atelier speelt nog tot en met 22 mei te Charleroi. Meer informatie & tickets vind je op www.atelierevenement.com.

Door Patrick Defort

Foto’s: Patrick Defort