CARO
Na een reeks familievoorstellingen gooit de Efteling het dit jaar over een andere boeg. Om ook het internationale publiek te bereiken is de nieuwe voorstelling CARO ‘enkel’ een mengelmoes van dans, muziek en acrobatiek. Stanley Burleson heeft de eer gekregen de choreografie en regie onder zijn hoede te nemen, een taak waarin hij deels is geslaagd.
Een rondje bombarie en minimalisme
CARO vertelt het levensverhaal van Oscar. Het publiek, dat rondom een bewerkelijke carrousel zit, maakt kennis met hem in seniorenversie (Ton Peeters). Oscar kijkt terug op zijn leven. Samen met zijn jeugdliefde Eva zien we hem steeds ouder worden. Bij elke levensfase speelt een ander lid van de cast een nieuwe Eva en Oscar die indrukwekkende dans en acrobatiek brengen. Het verhaal wordt voornamelijk aan elkaar gezongen door Mevrouw Tijd (Talita Angwarmasse) en Meneer Tijd (Marcel Visscher) zorgt voor de nodige humor door middel van hier en daar wat clownesk gebrabbel in verschillende talen.
Het is de kracht van de verbeelding die CARO naar een hoger plan tilt
Een voorstelling zonder gesproken tekst dus. Saai? Nee, juist niet. Het is de kracht van de verbeelding die CARO naar een hoger plan tilt. Deze vind je vooral in de minimalistische stukken, met nieuwe muziek van huiscomponist René Merkelbach. Zo is de moderne dansscène met de spiegel, tussen de kinder- en tienerversies van Eva en Osacar, beeldschoon. Maar ook de sterfscène met een ‘Danse Macabre’ en de dans tussen de vaderlijke Oscar en zijn dochter in de regen zijn prachtig.
‘Less is more’, een principe dat vooral in het eerste gedeelte van de show nog ver te zoeken is. Onder meer een levensgrote draak, een luchtballon en een tijdmachine vullen het podium, aangevuld met vuurwerk, dansers, een tiental kinderen en internationale muziek zoals ‘I believe I can fly’, ’99 Luftballons’ en ‘Non, non, rien n’a changé’ passeren de revue. De mix van deze bekende deuntjes en de Efteling-sound is rommelig en niet nodig. De magische muziek van Merkelbach is sterk en internationaal genoeg én juist die mooie handtekening van de Efteling.
De magische muziek van Merkelbach is sterk en internationaal genoeg én juist die mooie handtekening van de Efteling
Bij iedere voorstelling mogen een tiental kinderen eenmalig meedoen. Deze Efteling-traditie zorgde afgelopen jaren altijd wel voor een schattigheidsmoment op het podium, maar in deze show hebben de kinderen geen nuttige taak en zijn ze alleen maar overbodige podiumvulling. Dat geldt hier en daar ook voor wat ensembledansen. Bij elkaar is dit teveel van het goede en is het wachten tot al deze bombarie weer van het podium af is en de schoonheid weer te vinden is in de intiemere en emotionelere delen. Het tweede gedeelte van CARO focust zich gelukkig meer op deze mooie momenten en eindigt zoals de voorstelling begint: met een kind op een carrousel. De draaimolen is van iedere generatie en dat zal nog wel even zo blijven.
CARO is uitsluitend in het Efteling Theater te zien. Kijk voor meer informatie & tickets op www.efteling.com.
Door Anna Stam
Foto’s: Wendy de Noier