Brigitte Heitzer

Bigitte Heitzer werd bekend door haar deelname aan Op zoek naar Evita en speelde daarna uiteenlopende rollen in onder andere All Shook Up, Petticoat, Miss Saigon en Putting it Together. Dit seizoen vertolkt ze de rol van Assepoester in de Sondheim musical Into the Woods van PIT Producties. Wij hadden met haar een kort gesprek. 

Assepoester is eigenlijk een sneu meisje

Vorig jaar was je te zien in het intieme Putting it Together. Into the Woods wordt een grote musical met een groot orkest. Wat maakt Sondheim zo aantrekkelijk om daar weer aan mee te doen?

Gewoon het feit dat je je niet hoeft af te vragen waarom iets… wacht nee, dat is niet waar. In het begin vraag je jezelf juist de hele tijd af waarom je dit op deze manier moet zingen en denk je: “Ik snap het niet en waarom voelt dit zo raar?” Uiteindelijk zit het in je systeem en dan is dit net het meest logische wat je kan zingen en of spelen. Het is hele intelligente muziek. Sondheim schrijft én componeert zelf en die twee dingen samen zorgen ervoor dat het volledig klopt. Wat je zingt, hoe je het zingt, het is een soort samensmelting.

Het is niet vaak zo dat één iemand dat doet, de tekst én de muziek schrijven. Normaal gesproken heb je een tekstschrijver en een componist apart. Maar nu is het allebei door dezelfde persoon gedaan en dat is zo mooi. En vooral dit stuk; dit is echt een show waarvan je denkt:“Dit gaat over mij” en “Ohhh ja, dat vroeg ik mij gisteren nog af.” De keuzes die je moet maken, hoe je in het leven staat. Dat maakt het stuk ontzettend mooi.

De meeste mensen denken meteen aan de prinses, zoetsappig en een baljurk, maar daar gaat het dus net niet over

Deze versie wordt ietwat losgekoppeld van het bos, hoe vind je dat?

Ja, ik vind het leuker. We zijn pas een week bezig, dus ik moet met mijn rol nog heel wat stappen maken. De meeste mensen denken meteen aan de prinses, zoetsappig en een baljurk, maar daar gaat het dus net niet over. Ze zat opgesloten in een kerker, ze heeft weinig eigenwaarde. De keuze ‘Wat ga ik doen’ laat ze aan andere mensen over, ze besluit niks zelf en praat met vogels. Dàt is Assepoester. En ze doet ook gemene dingen. Ze trekt bijvoorbeeld aan haar stiefzusters haar en verpest het. Dat proberen we te zoeken, want dat soort dingen zijn óók Assepoester. Omdat wij het kennen van de prinses en de prins vullen wij het op die manier in, maar eigenlijk is het een heel sneu meisje.

Een 15 koppig orkest!! Dat is toch waarom mensen naar musicals gaan?

Het grote publiek zal Into the Woods nu vooral kennen van de bioscoopfilm, die best wel kritisch is beoordeeld. Waarom zou men juist wel naar het stuk moeten gaan kijken?

Dat iedereen de musical nu kent door de film vind ik goed. Maar de film heeft zoveel stukken eruit geschreven. Veel scènes kwamen niet aan bod en volgens mij waren sommige personages er ook vrijwel niet tot helemaal niet. Dus hij was ook een stuk korter. En ik vind de voorstelling die wij gaan spelen een stuk grappiger. De film lag een beetje zwaar. Enkel bij ‘Agony’, het nummer van de prinsen, moest ik even lachen. Maar onze versie van Into the Woods zit vol met humor waar je écht om moet lachen. Het is dan ook in het Nederlands. Jeremy Baker heeft het heel goed vertaald, waardoor alles klopt en je krijgt gewoon meteen een goede vibe. Dus iedereen moet gewoon komen kijken. En een 15 koppig orkest!! Dat is toch waarom mensen naar musicals gaan?

Into the Woods is vanaf 10 februari te zien in verschillende Nederlandse theaters. Meer informatie & tickets vind je op intothewoods.nu.

Door Dianne Roskam

Foto’s: Annemarijn Clement